ር. ሊ. ጳ. ፍራንችስኮስ፥ “እምነት እና ትዕግስት ካለ ሁሉም ነገር ይቻላል!” አሉ

“በዚያን ጊዜ ኢየሱስ ከእነርሱ ጋር ጌቴሴማኒ ወደሚባል ሥስፍራ ሄደ፤ ደቀ መዛሙርቱንም “ወደዚያ ሄጄ እስክጸልይ እዚያ ተቀመጡ” አላቸው። ወደ ደቀ መዛሙርቱም በመጣ ጊዜ ተኝተው አገኛቸው፤ ጴጥሮስንም እንዲህ አለ:- ‘ከእኔ ጋር አንዲት ሰዓት እንኳ መትጋት አልቻላችሁምን? ወደ ፈተና እንዳትገቡ ትጉ፥ ጸልዩም፤ መንፈስ በእርግጥ ዝግጁ ነው፤ ሥጋ ግን ደካማ ነው” (ማቴ. 26: 36 እና 40-41)።

ክቡራት እና ክቡራን፥ ከዚህ ቀጥሎ ርዕሠ ሊቃነ ጳጳሳት ፍራንችስኮስ ረቡዕ የካቲት 6/2016 ዓ. ም. ያቀረቡትን ሳምንታዊ የጠቅላላ ትምህርተ ክርስቶስ አስተምህሮ ትርጉም ሙሉ ይዘቱን እንደሚከተለው እናቀርብላችኋለን፥

የዚህ ዝግጅት አቅራቢ ዮሐንስ መኰንን - ቫቲካን

“ውድ ወንድሞቼ እና እህቶቼ እንደምን አረፈዳችሁ! ከኃጢአቶች መካከል ብዙውን ጊዜ ችላ የምንለው፥ ምናልባትም በስሙ ምክንያት ብዙዎች ሊረዱት የማይችሉት አንድ ቃል አለ። እርሱም ቸልተኝነት የሚባለው ነው። ከክፉ ሥነ-ምግባር ዝርዝር መካከል አንዱ የሆነው ቸልተኝነት ብዙውን ጊዜ ቀሰስተኛ ወይም ስንፍና በሚለው ይተካል። እንደ እውነቱ ከሆነ ስንፍና ከምክንያት ይልቅ ውጤትን ያመለክታል። አንድ ሰው ሥራ ፈት፣ ቸልተኛ፣ ግዴለሽ ሲሆን ሰነፍ ነው እንላለን። ነገር ግን የጥንት አባቶች ጥበብ እንደሚያስተምረን፥ የስንፍና ምንጭ ነው። በግሪክ ቋንቋ ቀጥታ ትርጉሙ "የእንክብካቤ እጦት" ማለት ነው።

ቸልተኝነት አንድ ሰው መቀለድ የሌለበት አደገኛ ፈተና ነው። የሞቱት ሰዎች በሞት የተመቱ ያህል ነው።  ከእግዚአብሔር ጋር ያለውን ግንኙነት ጨምሮ ሁሉንም ነገር ይጠላል። ሁሉ ነገር ለእነርሱ አሰልቺ ይሆናል። እጅግ የተቀደሱ ተግባራት እንኳን ሙሉ በሙሉ ለእነርሱ የማይጠቅሙ ሆነው ይታያቸዋል። በጊዜ ሂደትም መጸጸት ይጀምራሉ።

ቸልተኝነት ‘የእኩለ ቀን ክፉ መንፈስ’ ተብሎ ይገለጻል። ወደ እኩለ ቀን አካባቢ ድካም ይይዛል፣ ድካምም ከፍተኛ ደረጃ ላይ ሲደርስ እና ከፊታችን ያለው ሰዓት አንድ ብቻ ይመስልና መኖር የማይቻል ይሆናል። መነኩሴው ኢቫግሪየስ በገለጻው ይህን በዚህ መልኩ ይገልጸዋል:- ‘የሰነፍ ሰው ዓይን ሳያቋርጥ በመስኮቶች ላይ ያተኩራል። በአእምሮው ስለ ጎብኝዎች ይቃዣል’። ሰነፍ ሰው ብዙ ጊዜ የሚያዛጋ እና በቀላሉ በእንቅልፍ የሚሸነፍ ይሆናል። አይኑን ይሸበሸባል፤ እጆቹን እያሸ ዓይኑን ከመጽሐፉ ላይ አንስቶ ግድግዳው ላይ ያተኩራል። ከዚያም ወደ መጽሐፉ በመመለስ ለትንሽ ጊዜ ያነባል። መጽሐፉን ከሥሩ አስቀምጦ ረሃብ እስኪያነቃው እና ፍላጎቱን እስኪሟላ ድረስ ቀላል እንቅልፍ ውስጥ ይወድቃል። ሲጠቃለል ‘ሰነፍ ሰው የእግዚአብሔርን ሥራ በብቸኝነት ሊሰራው አይችልም’

የዘመኑ አንባቢዎች ከሥነ ልቦናም ሆነ ከፍልስፍና አንጻር ቸልተኝነት የክፉ ነገር መገለጫ እንደሆነ ይገነዘባሉ። በእርግጥም በቸልተኝነት ለተያዙ ሰዎች ሕይወት ጠቀሜታዋን ታጣለች። ጸሎት አሰልቺ ይሆናል፤ እያንዳንዱ ውጊያ ትርጉም የለሽ ይመስላል። በወጣትነት ጊዜ ፍላጎቶችን የምንሳድግ ብንሆንም አሁን ግን ምክንያታዊነትን ያጡ ይመስላሉ። በዚህም እራሳችንን በመርሳት፣ ትኩረትን ማዘናጋት እና አለማሰብ ብቸኛው የመውጫ መንገዶች ይመስላሉ። አንድ ሰው በመደንዘዝ ሙሉ በሙሉ ባዶ አእምሮ እንዲኖረው ይፈልጋል…። ይህም አስቀድሞ እንደመሞት ስለሆነ አስቀያሚ ነው።

እጅግ አደገኛ እንደሆነ የምንገነዘበው፥ ይህ ክፉ ሥነ-ምግባር ሲያጋጥም መንፈሳዊ ሊቃውንት የተለያዩ መፍትሄዎችን ይከተላሉ። ለእኔ በጣም አስፈላጊ የሚመስለውን እና የእምነት ትዕግስት የምለውን አንዱን ልብ ማለት እፈልጋለሁ። ምንም እንኳን በቸልተኝነት ውስጥ የሰው ፍላጎት ሌላ ቦታ ላይ መሆንን ይመርጣል። አንድ ሰው ከእውነታው ለማምለጥ ድፍረት ሊኖረው ይገባል። እዚህ እና አሁን የእግዚአብሔርን መገኘት ለመቀበል ይፈልጋል። መነኮሳት ሕዋስ የሕይወት ምርጥ አስተማሪያችን ነው ይላሉ። ምክንያቱም ከጌታ ጋር ያላቸውን የፍቅር ታሪክ በተጨባጭ እና በየቀኑ የሚነግር ቦታ በመሆኑ ነው። በቸልተኝነት ክፉ ስሜት ይህን ቀላል ደስታ እዚህ እና አሁን ሊያጠፋው ይፈልጋል። ይህ የአመስጋኝነት ድንቅ እውነታ ከንቱ እንደሆነ እና ምንም ትርጉም እንደሌለው፣ ማንኛውንም ነገር ወይም ማንንም መንከባከብ ዋጋ እንደሌለው ሊያሳምን ይፈልጋል። ሰነፍ ወይም አሰልቺዎች ናቸው የምንላቸውን ሰዎች በሕይወታችን መካከል እናገኛቸዋለን። ከእነሱ ጋር መሆን አንወድም። ተላላፊ በሽታን እንኳ የመሰላቸት አመለካከት ያላቸው ሰዎች ናቸው። ቸልተኝነት ማለት ይህ ነው።

ስንት ሰዎች በቸልተኝነት ምክንያት እረፍት በማጣት፥ የጀመሩትን መልካም ሕይወት በሞኝነት የተው ሰዎች አሉ። የቸልተኝነት ጦርነት ወሳኝ ነው፣ ማንኛውም ዋጋ ተከፍሎ መሸነፍ አለበት። ቅዱሳንን እንኳን የማይራራ ጦርነት ነው። ምክንያቱም በብዙ ማስታወሻ ደብተሮቻቸው ውስጥ ሁሉም ነገር ጨለማ በሚመስልበት ጊዜ አስፈሪ ጊዜዎችን፣ የእምነትን እውነተኛ ምሽቶች የሚናገሩ አንዳንድ ገጾች አሉ። እነዚህ ቅዱሳን የእምነትን ድኅነት ተቀብለን በትዕግስት እንድናልፍ ያስተምሩናል። በስንፍና ጭቆና ውስጥ ትንሽ ቁርጠኝነትን እንድናሳይ፣ ሊደረስባቸው የሚችሉ ግቦችን እንድናወጣ፣ በፈተና ውስጥ ፈጽሞ በማይተወን በኢየሱስ ክርስቶስ ላይ በመደገፍ እንድንጸና ይመክሩናል።

በቸልተኝነት ፈተና የተሠቃየ እምነት ዋጋውን አያጣም። እውነተኛው እምነት የሰው ልጅ እምነት ነው። እምነት ብዙ ችግሮች ቢያጋትሙትም፣ ጨለማው ቢያሳውርም ዘወትር በትህትና ያምናል። ያ እምነት ነው በልብ ውስጥ ከአመድ በታች እንደሚገኝ ፍም እሳት የሚቀጣጠለው። ስለዚህ ከመካከላችን አንዱ በዚህ ክፉ ተግባር ወይም በቸልተኝነት ፈተና ከተጠመደ ወደ ውስጡ ተመልሶ የእምነትን እሳት ለማቀጣጠል ይሞክር። ወደ ፊት መጓዝ የምንችለው ይህን መንገድ በመከተል ነው።”