ር.ሊ.ጳ ፍራንችስኮስ መንፈስ ቅዱስ ዓለምን ከግራ መጋባት ወደ ውበት ለውጦታል ማለታቸው ተገለጸ!

የእዚህ ዝግጅት አቅራቢ መብራቱ ኃ/ጊዮርጊስ- ቫቲካን

በእለቱ የተነበበው የእግዛኢብሔር ቃል

በመጀመሪያ እግዚአብሔር (ኤሎሂም) ሰማያትንና ምድርን ፈጠረ። ምድርም ቅርጽ የለሽና ባዶ ነበረች። የምድርን ጥልቅ ስፍራ ሁሉ ጨለማ ውጦት ነበር። የእግዚአብሔርም (ኤሎሂም) መንፈስ በውኃ ላይ ስፍፎ ነበር (ዘፍጥረት 1፡1-2)።

ክቡራን እና ክቡራት የዝግጅቶቻችን ተከታታዮች ርዕሰ ሊቃነ ጳጳሳት ፍራንችስኮስ በወቅቱ ያደረጉትን የትምህርተ ክርስቶስ አስትምህሮ ሙሉ ይዘቱን እንደሚከተለው አሰናድተነዋል ተከታተሉን።

የተከበራችሁ ወንድሞቼ እና እህቶቼ እንደምን አረፈዳችሁ!

በዚህ በአዲስ መልክ በጀመርነው የጠቅላላ የትምህርተ ክርስቶስ አስተምህሮ ‘መንፈስ እና ሙሽራይቱ’ በሚል መሪ ሃሳብ የትምህርተ ክርስቶሱን ዑደት እንጀምራለን። መንፈስ ቅዱስ የእግዚአብሔርን ሕዝቦች ተስፋችን ወደ ሆነው ወደ ኢየሱስ ይመራል። ይህንን ጉዞ በሦስቱ ታላላቅ የመዳን ታሪክ ደረጃዎች ማለትም በብሉይ ኪዳን፣ በአዲስ ኪዳን እና በቤተክርስቲያን ጊዜ ውስጥ እንመለከታለን። ሁሌም ዓይናችንን ተስፋችን በሆነው በኢየሱስ ላይ እንዲያተኩር እናድርገው።

በእነዚህ በመጀመሪያዎቹ በብሉይ ኪዳን ውስጥ ስለ መንፈስ ቅዱስ በተጠቀሱት ሐሳቦች ላይ የምናደርገው የትምህርተ ክርስቶስ አስተምህሮ ‘መጽሐፍ ቅዱሳዊ ስነ-ቅርጽ’ አንሰጠውም። ይልቁንም በብሉይ ኪዳን እንደ ተስፋ የተሰጠው ነገር በክርስቶስ ሙሉ በሙሉ መፈጸሙን እንገነዘባለን። ከንጋት እስከ ቀትር ድረስ የፀሐይን መንገድ እንደመከተል ይሆናል ማለት ነው።

በመጀመሪያዎቹ በሁለት የመጽሐፍ ቅዱስ ጥቅሶች እንጀምር፡- ‘በመጀመሪያ እግዚአብሔር ሰማይንና ምድርን ፈጠረ። ምድርም ቅርጽ የሌላትና ባዶ ነበረች፥ ጨለማም በጥልቁ ላይ ነበረ። የእግዚአብሔርም መንፈስ በውኃው ላይ ሰፍፎ ነበር (ዘፍ 1፡1-2)። የእግዚአብሔር መንፈስ ዓለምን ከመጀመሪያው ቅርጽ አልባ፣ በረሃ እና ጨለማ ወደ ያዘዘው እና ወደተስማማበት ሁኔታ የሚያንቀሳቅስ ምሥጢራዊ ኃይል ሆኖ እዚህ ይገለጣል። በሌላ አነጋገር አለምን ከግርግር ወደ ትይንተ-ዓለም (ኮስሞስ) ማለትም ከግራ መጋባት ወደ ውብ እና የታዘዘ ነገር እንዲያልፍ የሚያደርገው እሱ ነው። ይህ በእውነቱ የግሪክ ቃል ኮስሞስ፣ እንዲሁም የላቲን ቃል ሙንደስ፣ ያም ማለት የሚያምር፣ በደንብ የተስተካከለ እና ንጹህ የሆነ ነገር ማለት ነው።

ይህ አሁንም ግልጽ ያልሆነ የመንፈስ ቅዱስ ድርጊት በፍጥረት ውስጥ በሚከተለው መገለጥ ውስጥ ይበልጥ ትክክለኛ ይሆናል። በመዝሙሩ፡- ‘በጌታ ቃል ሰማዮች ጸኑ፣ በአፉም እስትንፋስ ሠራዊታቸው ተፈጠረ” (መዝ 33፡6) የሚለውን እናነባለን። ዳግመኛም፡- መንፈስህን ትልካለህ ተፈጥረዋልም፥ የምድርንም ፊት ታድሳለህ (መዝ 104፡30) በማለት ይናገራል።

ይህ የእድገት መስመር በአዲሱ ፍጥረት ውስጥ የመንፈስ ቅዱስን ጣልቃ ገብነት በሚገልጸው በአዲስ ኪዳን ውስጥ በጣም ግልጽ ሆኖ አንድ ሰው ከዓለም አመጣጥ ጋር በተገናኘ የሚያነበውን ምስሎች በትክክል በመጠቀም፣ ኢየሱስ በዮርዳኖስ ወንዝ በተጠመቀበት ወቅት በውሃ ላይ የምታንዣብብ ርግብ አምሳል ጋር ያገናኘዋል (ማቴ. 3፡16)፤ ኢየሱስ በላይኛው ክፍል ውስጥ፣ በደቀ መዛሙርቱ ላይ እፍ አለባቸውና፡- መንፈስ ቅዱስን ተቀበሉ (ዮሐ 20፡22)፣ ልክ መጀመሪያ ላይ እግዚአብሔር እስትንፋሱን በአዳም ላይ እፍ እንዳለበት ማለት ነው (ዘፍ. 2፡7)።

ሐዋርያው ​​ጳውሎስ በዚህ በመንፈስ ቅዱስ እና በፍጥረት መካከል ያለውን ግንኙነት አዲስ ነገር አስተዋውቋል። እሱ ስለ አጽናፈ ሰማይ ተናግሯል ‘በምጥ ላይ እንዳለ እስኪሰማው ድረስ በመቃተት ላይ የገኛል’ (ሮሜ 8፡22)። “ይህም ፍጥረት ራሱ ከመበስበስ ባርነት ነጻ ወጥቶ ለእግዚአብሔር ልጆች ወደ ሆነው ወደ ከበረው ነጻነት እንዲደርስ ነው’ (ሮም 8፡20-21)። በቅርበት እና በሚያስደንቅ ሁኔታ የሚያሳስበን እውነታ ነው። ሐዋርያው ​​የፍጥረትን ስቃይ መንስኤ በሰው ልጅ ብልሹነት እና ኃጢአት ከእግዚአብሔር ዘንድ እንዲርቅ አድርጎታል። ይህ እንደዚያው ዛሬም እውነት ነው። የሰው ልጅ በፍጥረት ላይ ያደረሰውን እና እያደረሰ ያለውን ጥፋት እናያለን፣በተለይ ሀብቱን የመበዝበዝ አቅም ያለው ክፍል።

የአዚዚው ቅዱስ ፍራንችስኮ ወደ ፈጣሪ መንፈስ አንድነት የምንመለስበትን መንገድ ያሳየናል፡ የማሰላሰል እና የምስጋና መንገድ። ፖቬሬሎ ፈጣሪን ፍጡራን በምስጋና መዝሙር እንዲያወድሱ ፈልጎ ነበር፡- በላቲን ቋንቋ ‘Laudato sí, (ውዳሴ ለአንተ ይሁን)።

'ሰማያት የእግዚአብሔርን ክብር ይናገራሉ' - መዝሙረ ዳዊት (18:2 [19:1]) - ነገር ግን ወንድና ሴት ለዚህ ዲዳ ጩኸት ድምጽ እንዲሰጡ ይፈልጋሉ። በቅዳሴ ‘ቅዱስ’ በተሰኘው ውዳሴ ውስጥ ደግሞ በእያንዳንዱ ጊዜ እንደግመዋለን፡ ‘ሰማይና ምድር በክብርህ የተሞሉ ናቸው’ እንላለን። እነሱ፣ ለማለት ‘እርጉዝ’ ናቸው፣ ነገር ግን ይህን ውዳሴያቸውን ለመውለድ የጥሩ አዋላጅ እጅ ያስፈልጋቸዋል። በዓለም ያለን ጥሪ፣ ጳውሎስ በድጋሚ ያሳስበናል፣ ‘ለክብሩ ማመስገን’ ነው (ኤፌ 1፡12)። ከማግኘት ደስታ ይልቅ የማሰላሰልን ደስታ ማስቀደም ነው። እናም አንዳቸውንም መያዝ ካልፈለጉት ከዚዚው ቅዱስ ፍራንችስኮስ በላይ በፍጡራን የተደሰተ የለም።

ወንድሞች እና እህቶች፣ በመጀመሪያ ሁከትን ወደ ትይንተ-ዓለም (ኮስሞስ) የለወጠው የእግዚአብሔር መንፈስ፣ ይህንን ለውጥ በእያንዳንዱ ሰው ለማምጣት እየሰራ ነው። በነቢዩ ሕዝቅኤል በኩል፣ ‘አዲስ ልብ እሰጣችኋለሁ፣ አዲስም መንፈስ በውስጣችሁ አኖራለሁ፣ መንፈሴንም በውስጣችሁ አኖራለሁ’ (ሕዝ 36፡26-27) በማለት ቃል ገብቷል። ልባችን በዘፍጥረት የመጀመሪያዎቹ ጥቅሶች ውስጥ ያን የበረሃውን ጨለማ ገደል ይመስላልና። ተቃራኒ ስሜቶች እና ፍላጎቶች በውስጡ ይነሳሉ-የሥጋ እና የመንፈስ ስሜቶች። እኛ ሁላችን፣ በተመሳሳይ መልኩ፣ ኢየሱስ በወንጌል የተናገረው ‘መንግሥትም እርስ በርስ ከተከፋፈለች ያቺ መንግሥት ጸንታ ልትቆም አትችልም’ (ማር. 3፡24) በማለት ይናገራል። ውጫዊ - ማህበራዊ እና ፖለቲካዊ - እና ውስጣዊ ትርምስ በእያንዳንዳችን ውስጥ አለ። የኋለኛውን መፈወስ ካልጀመርን በስተቀር የቀደመው ሊፈወስ አይችልም!

ይህ አስተንትኖ የፈጣሪን መንፈስ የመለማመድ ፍላጎት ያሳድርብን። ከአንድ ሺህ ዓመት ለሚበልጥ ጊዜ፣ ቤተክርስቲያን ‘ፈጣሪ የሆንከው መንፈስ ቅዱስ ሆይ ና’ የሚለው ውዳሴ አእምሮአችንን ይጎብኝ። የፈጠርካቸውን ልቦች በሰማያዊ ጸጋ ሙላ።