Папа заклікаў законнікаў да братэрства і выказаў блізкасць Украіне

Аляксандр Панчанка - Vatican News

Францішак правёў аўдыенцыю для ўдзельнікаў генеральных капітулаў трох манаскіх супольнасцей: Ордэна рэгулярных клерыкаў Маці Божай, Ордэна Базыльянаў святога Язафата і Кангрэгацыі місій. На самым пачатку сустрэчы, Папа з гумарам заўважыў, што для таго, каб прыняць законнікаў, ён перарваў свой ліпеньскі “пост” – перыяд адпачынку, на працягу якога звычайна не праводзяцца аўдыенцыі.

Святы Айцец асаблівым чынам звярнуўся да ўкраінскіх базыльянаў. “Я хачу сказаць вам, што я блізкі да вас, увесь Касцёл блізкі, увесь. Я вельмі часта думаю, што адна з самых вялікіх небяспекаў цяпер – гэта забыць пра трагедыю Украіны”, - сказаў ён, з жалем дадаючы, што людзі паступова прызвычайваюцца да вайны і яна знікае з першых палос СМІ. Папа заклікаў не адводзіць вачэй ад Украіны, бо сёння яна перажывае мучаніцтва, а таксама пажадаў, каб Пан адарыў украінскі народ літасцю і дарам міру.

Пантыфік таксама звярнуў увагу на іншую надзвычайную сітуацыю, якая тычыцца злоўжыванняў у Касцёле. Ён нагадаў, што святар павінен несці людзям Езуса, а таксама заклікаў прытрымлівацца прынцыпу “нулявой талерантнасці” ў адносінах да злоўжыванняў, не баяцца выкрываць гэтыя злачынствы і не затойваць іх.

Францішак нагадаў, што капітул – гэта момант супольнага распазнання, удзельнікі якога з дапамогай Святога Духа імкнуцца ўбачыць ці з’яўляюцца – і ў якой ступені – вернымі сваім харызматам, да чаго Святы Дух кліча іх і што просіць змяніць. Гаворка ідзе пра адзін з “самых цудоўных” і найбольш “касцёльных” досведаў: “сабрацца разам у слуханні Духа, прадстаўляючы Яму канкрэтныя сітуацыі, пытанні і праблемы”.

Папа нагадаў, што самым важным крытэрыем пры здзяйсненні распазнання павінна быць евангелізацыя: важна задумацца пра тое ці з’яўляцца інтэрпрэтацыя і рэалізацыя харызмату супольнасці “евангелізацыйнай”, ці скіраваны “змест, інструменты і лад жыцця” на “сведчанне і абвяшчэнне Евангелля”.

Францішак заклікаў законнікаў не занурацца ў абмеркаванне абстрактных тэорый, а вучыцца ад святых, углядаючыся ў прыклад сваіх заснавальнікаў: святога Джавані Леанардзі, святога Язафата Кунцэвіча і святога Вінцэнта дэ Поля. “Сведчанне святых пацвярджае, што “трэба заўсёды клапаціцца пра ўнутраную прастору, якая надае сэнс хрысціянскай дзейнасці і актыўнасці. Без доўгіх хвілін адарацыі, малітоўнай сустрэчы са словам заданні лёгка губляюць свой сэнс, а мы адчуваем слабасць з прычыны стомы і цяжкасцяў, і імпэт гасне” (Evangelii gaudium, 262), - сказаў Пантыфік.

Святы Айцец заўважыў, што законнікі пакліканы евангелізаваць не толькі ў адзіночку, але таксама супольна: праз братэрскае жыццё, а для гэтага патрэбна штодзённае навяртанне, гатоўнасць да крытычнага погляду на сябе, пазбяганне празмернай суровасці, паблажлівасці і пляткарства, а таксама імкненне да пакоры і сардэчнай прастаты, аб якіх трэба прасіць Пана. “Гэта галоўны шлях, каб паказаць прыналежнасць да Хрыста, бо Ён сам запэўніў сваіх: “Па гэтым усе пазнаюць, што вы Мае вучні, калі будзеце мець любоў адзін да аднаго” (Ян 13,35)”, - нагадаў Папа.

Францішак падкрэсліў, што ў “горне адносін, загартоўвацца наша сэрца і, дзякуючы намаганням кожнага, можа набыць форму цудоўнае братэрскае сведчанне”. Гаворка ідзе пра “свабоднае братэрства, са смакам разнастайнасці і ў пошуку ўсё больш евангелізацыйнай гармоніі”, “як у аркестры са мноствам інструментаў, дзе важны не цудоўныя таленты салістаў, але здольнасць кожнага слухаць усіх іншых, каб ствараць найбольш магчымую гармонію”.

Святы Айцец дадаў, што такое братэрства з’яўляецца крыніцай радасці: не фармальнай, са штучнымі ўсмешкамі, але сапраўднай – “радасці быцця Хрыстовымі і быцця разам, з нашымі абмежаваннямі і нашымі грахамі”, “радасці быцця прабачанымі Богам і дзялення гэтым прабачэннем з братамі”.

“Гэту радасць немагчыма схаваць, яна праяўляецца! І яна заразная. Гэта радасць святых, якія, калі і з’яўляюцца заснавальнікамі, але не ад нараджэння. Заснавальнікамі не нараджаюцца! Імі становяцца праз прывабліванне, у падвойным сэнсе: спачатку Хрыстус прыцягвае гэтага мужчыну ці гэту жанчыну да Сябе; і такім чынам робіць іх здольнымі прыцягваць іншых да Яго. Падкрэслім гэтае “да Яго”: святы не прыцягвае да сябе, але заўсёды да Пана. Таму патрэбны пакора, сардэчная прастата і радасць. Гэта шлях евангелізацыйнага братэрства”- запэўніў законнікаў Францішак.