Папа ў Бруселі: дыялог з езуітамі пра будучыню Касцёла
Аляксандр Амяльчэня - Vatican News
У суботу, 28 верасня 2024 года, Францішак наведаў Collège Saint-Michel у Бруселі, дзе сустрэўся з каля 150 езуітамі з Бельгіі, Люксембурга і Нідэрландаў. Гэта была нефармальная сустрэча, падчас якой Пантыфік адказваў на пытанні прысутных, закранаючы шырокі спектр тэм – ад місіі езуітаў у сучасным свеце да выклікаў секуларызацыі і ролі жанчын у Касцёле. Падрабязнасцямі падзяліўся ксёндз Антоніа Спадара ў La Civiltà Cattolica.
Пачынаючы сустрэчу, Папа падзяліўся асабістым успамінам пра свае папярэднія візіты ў Калегію, уключаючы забаўны эпізод пра "выкрадзеныя" ім нататкі пра кнігу Ёва, якія ён пазней выкарыстаў для сваіх лекцый у Аргенціне. Гэта адразу стварыла цёплую і нефармальную атмасферу для далейшай размовы.
Адказваючы на пытанне пра спецыфічную місію езуітаў у Бельгіі, Святы Айцец падкрэсліў важнасць быць прысутным на перакрыжаваннях складаных сітуацый. Ён нагадаў пра прамову Папы Паўла VI да езуітаў, у якой той казаў, што на скрыжаваннях складаных сітуацый заўсёды ёсць езуіт. Францішак заахвоціў прысутных перачытаць гэты тэкст, называючы яго "шэдэўрам", які ясна выказвае чаканні Касцёла ад Таварыства Езуса.
Закранаючы тэму секуларызацыі ў Заходняй Еўропе, Папа адзначыў складанасць гэтай з'явы. Ён параўнаў сучасную сітуацыю з формай паганства, дзе "паганскі бог" прысутнічае ў самім паветры, якім мы дыхаем. У гэтым кантэксце Францішак заклікаў да сведчання, служэння і веры, падкрэсліваючы важнасць малітвы і дыялогу. Ён таксама засцярог ад змешвання евангелізацыі з празелітызмам.
Абмяркоўваючы ролю жанчын у Касцёле, Пантыфік падкрэсліў, што гэта пытанне не павінна абмяжоўвацца выключна тэмай служэння. Ён адзначыў, што ўсё больш жанчын займаюць адказныя пасады ў Святым Пасадзе і Ватыкане, у тым ліку на кіраўнічых пазіцыях у розных дыкастэрыях. Францішак падзяліўся сваім назіраннем, што з прыходам жанчын у “ведамства” па выбары біскупаў, працэс адбору кандыдатаў значна палепшыўся.
Папа таксама закрануў тэму будучыні парафіяльных супольнасцей без святароў, падкрэсліваючы, што супольнасць важнейшая за святара, які з'яўляецца слугой супольнасці. Ён прывёў прыклад манаскай жаночай кангрэгацыі ў Перу, якія выконваюць місійную ролю ў месцах, дзе няма святароў.
Напрыканцы сустрэчы Папа засяродзіўся на тэме сінадальнасці, падкрэсліваючы яе важнасць для Касцёла. Ён адзначыў, што сапраўдны сінадальны Касцёл немагчымы без прымірэння, і што працэс прымірэння павінен адбывацца праз сінадальны метад. Францішак заахвоціў будаваць Касцёл "знізу ўверх", а не "зверху ўніз", падкрэсліваючы важнасць дыялогу і ўдзелу ўсіх вернікаў у жыцці Касцёла.
Святы Айцец таксама закрануў пытанне міграцыі, падкрэсліваючы неабходнасць прыняцця, суправаджэння, прасоўвання і інтэграцыі мігрантаў. Ён адзначыў, што Еўропа, якая старэе і мае сур’ёзныя дэмаграфічныя праблемы, патрабуе мігрантаў для свайго абнаўлення і выжывання.
Сустрэча завяршылася заклікам Папы да езуітаў не губляць евангелізацыйную сілу ў Бельгіі. Ён адзначыў, што за доўгай хрысціянскай гісторыяй сёння можа хавацца пэўная "язычніцкая" атмасфера, але сіла Касцёла заключаецца ў малых каталіцкіх супольнасцях, якія з'яўляюцца місіянерскімі і патрабуюць падтрымкі.
