Папская акадэмія жыцця адзначае 25-годдзе
Пра гэта сказаў арцыбіскуп Вінчэнца Палья, Старшыня Папскай акадэміі жыцця, у інтэрв’ю з нагоды 25-годдзя існавання дыкастэрыі.
Акадэмія была заснавана святым Янам Паўлам II і зацверджана дакументам у форме motu proprio “Vitae Mysterium” 11 лютага 1994 г. За час існавання яна зведала перагляд свайго статуту і змену складу, аднак захавала першапачатковую мэту дзейнасці: абвяшчаць Евангелле жыцця ў рознай гістарычнай і культурнай сітуацыі, кіруючыся педагогікай, вернай евангельскім праўдам, і ўважлівай да знакаў часу.
“Інтуіцыя св. Яна Паўла II зыходзіла з таго факту, што вымярэнне жыцця станавілася важнай часткай таго, што мы можам назваць вялікім антрапалагічным пытаннем”, - пракаментаваў іерарх. Па яго словах, на працягу 25 гадоў Акадэмія абараняла і развівала разуменне ўсяго таго, што так ці інакш звязана з жыццём.
На думку арцыбіскупа Пальі, сёння, як ніколі раней, мы рызыкуем апынуцца пад уплывам тэхнікі, якая пагражае свабодзе, роўнасці і братэрству. У сувязі з гэтым ён спаслаўся на заклік папы Францішка, “быць прысутнымі” ў гэтых новых навуковых перспектывах.
У распаўсюджаным раней віншавальным лісце Пантыфік заўважыў, што Акадэмія заўсёды працавала ў напрамку “пашырэння і абароны чалавечага жыцця”, выкрывання таго, што супярэчыць Духу жыцця і кідае ў антыкультуру смерці. Ён напісаў, што “эпахальныя перамены, якія мы перажываем, павінны быць накіраваны на служэнне чалавеку з павагай да яго годнасці”.
Па словах Францішка, усе мы павінны звярнуць увагу на навуковае развіццё, спрыяць яму, не дазваляючы, аднак, каб яно атручвала самога чалавека, патлумачыў арцыбіскуп Вінчэнца Палья.
У будучым “мы павінны засвоіць мову і гісторыю жыцця людзей нашага часу, уключаючы прапаведванне Евангелля ў канкрэтныя практыкі. Такім чынам можна будзе пазбегнуць звядзення жыцця ўсяго толькі да біялагічнага паняцця або да ўніверсаліі, адарванай ад сувязей і ад гісторыі”, гаворыцца, між іншым, у віншавальным лісце Святога Айца.
Францішак заклікаў супрацоўнікаў Акадэміі выходзіць на новыя франты дзейнасці, якія адкрываюцца разам з тэхналагічным прагрэсам і развіццём глабальнай біяэтыкі, – ва ўмовах, якія робяць надзвычай узаемазалежнымі пытанні жыцця і здароўя з сацыяльнымі і экалагічнымі абставінамі, у якіх знаходзіцца чалавецтва.
