Rumunia: beatyfikacja Weroniki Antal

Krzysztof Ołdakowski SJ – Watykan

Weronika w młodości nie mogła zrealizować pragnienia całkowitego oddania się Bogu, ponieważ komuniści zlikwidowali zakony. Stworzyła więc dla siebie jakby wewnętrzny klasztor w domu. Była tercjarką franciszkańską, przynależała do Rycerstwa Niepokalanej, złożyła prywatny ślub czystości i stała się „duszą” parafii. Uczyła dzieci katechizmu, pomagała biednym i chorym, starszym oraz samotnym matkom. Przygotowując się do przyjęcia sakramentu bierzmowania w wieku niespełna 23 lat, w drodze powrotnej z kościoła do domu została napadnięta. Zginęła w obronie czystości od wieokrotnego uderzenia nożem.

Kard. Becciu przypomniał, że Weronika poświęciła swoje życie Jezusowi i pozostała mu wierna, aż do męczeńskiej śmierci. Wydarzenie miało miejsce w okresie ogromnych cierpień i prześladowań, jakim byli poddani chrześciajnie żyjący w Rumunii. W tych smutnych czasach chrześcijanie byli więzieni nie tylko dlatego, że przeciwstawiali się reżimowi komunistycznemu, ale także z powodu świadectwa wiary w Chrystusa. To wydawało się prześladowcom winą godną najwyższej kary. Życie wspólnoty katolickiej było poddane szczególnie twardej próbie przez ideologię komunistyczną, edukację marksistowsko-leninowską, szczególnie niebezpieczną dla społeczeństwa rumuńskiego, ponieważ wykluczała Boga i wartości chrześcijańskie z horyzontu życia ludzi. Dążyła ona do zniszczenia „duszy” narodu.

Prefekt Kongregacji Spraw Kanonizacyjnyc przypomniał, że Weronika była bardzo zaangażowana w pomoc charytatywną, której udzielała potrzebującym, bez dzielenia wyznaniowego na katolików czy prawosławnych. Dawała piękne świadectwo braterstwa i szczerego dialogu. Jest wspaniałym przykładem „ekumenizmu męczenników”, który realizuje się w solidarności i wzajemnej komunii – dodał kardynał.