Algierscy męczennicy byli po prostu chrześcijanami

„Kiedy dowiedziałem się o ich porwaniu, od razu przed oczyma stanęły mi trzy wspomnienia ze spotkań z braćmi w klasztorze w Tibhirine. Pierwsze to brat furtian, który witał nas zawsze w sandałach z gołymi stopami. W tym obrazie zawarte było całe przesłanie jego życia oddanego innym. Drugie wspomnienie to brat, który przyjmował chorych. Był bowiem lekarzem, zawsze gotowym, aby pomóc całej rzeszy ludzi, którzy do niego przychodzili: dzieciom, kobietom, starcom. Był do ich dyspozycji cały dzień i całą noc. Jest dla mnie obrazem Chrystusa, który leczy ciało i duszę. I wreszcie kaplica mnichów, bardzo prosta i uboga. To było swoiste centrum energii, skąd nabierali sił do tego, aby przyjmować ludzi, słuchać ich, opiekować się nimi, współpracować z muzułmanami. Te trzy wspomnienia mogą pomóc wszystkim nam w życiu pełnym nadziei i wierności ewangelicznym wyborom.“