Ks. Stułkowski biskupem pomocniczym w Poznaniu

„Przede wszystkim przyjmuję tę nominację jako znak Bożego miłosierdzia wobec mnie. Staram się wchodzić w tę decyzję Ojca Świętego w duchu pokory i odczytuję to przede wszystkim jako znak, który mnie samego wzywa do nawrócenia. Wiele takich znaków Pan Bóg mi dawał, także w ostatnim czasie. Myślę, że to jest ogromna szansa, żebym ja sam jeszcze bardziej Chrystusa poznał, umiłował, naśladował. I jeśli biskup jest takim człowiekiem, to będzie pomagał również tym, do których jest posłany, Chrystusa głębiej poznać, pokochać, naśladować. Jestem ustanowiony biskupem pomocniczym w archidiecezji poznańskiej, więc stanę obok ks. abp. Stanisława Gądeckiego, naszego metropolity i przewodniczącego Konferencji Episkopatu Polski, żeby jego wspierać w pasterskiej posłudze tutaj w diecezji. Jest to dla mnie wielki zaszczyt, że mogę z nim współpracować, bo przez lata jego posługi w Poznaniu poznaliśmy naszego pasterza jako człowieka głębokiej wiary, prawego, pracowitego, zatroskanego o Kościół i dobro, szczęście, zbawienie każdego człowieka. Będę się musiał sporo uczyć, mimo że mam 33 lata kapłaństwa, ale to zawsze nowe zadania. Przyjmuję to jako pewną formę „kariery” w Kościele, bo powtarzałem zawsze moim wychowankom, że jest ścieżka kariery w Kościele, ale jest to kariera w dół, w służbę. Ta droga zaczyna się od chrztu świętego, w moim przypadku 5 marca 1961. Tak chciałbym swoja posługę realizować w duchu służby, bo jestem świadom, że godność największą otrzymałem właśnie 5 marca 1961 r., kiedy zostałem ochrzczony, stałem się przybranym dzieckiem Bożym. A teraz kolejny etap, jeszcze bardziej radykalnie pokazanie służby. Nominacja została ogłoszona we wspomnienie Matki Bożej Wspomożycielki Wiernych. Ufam, że Matka Boża, która w kopii cudownego obrazu jasnogórskiego peregrynuje po naszej diecezji, będzie mi towarzyszyć, wypraszać potrzebne łaski, a przede wszystkim będzie wzorem tego, jak być uczniem Jezusa. Bardzo też proszę o modlitwę, o wsparcie.“