Nowa przełożona generalna sióstr serafitek

Siostra Joachima

Zgromadzenie Córek Matki Bożej Bolesnej, popularnie zwane siostrami serafitkami, zostało założone w 1881 roku w Zakroczymiu k/Warszawy przez bł. Małgorzatę Łucję i bł. o. Honorata Koźmińskiego. Jest to zgromadzenie zakonne apostolskie, habitowe, na prawie papieskim, opartym na Regule Braci i Sióstr Trzeciego Zakonu Regularnego św. Franciszka z Asyżu.

Główną Patronką Zgromadzenia jest Matka Boża Bolesna, która poprzez Tajemnicę swego Serca przebitego siedmioma mieczami jest dla sióstr przykładem jednoczenia się z Panem, szczególnie w Jego ubóstwie i cierpieniu.

Od początku zgromadzenia duchowość Matki Bożej Bolesnej i duchowość franciszkańska, złączone w jednym charyzmacie, inspirowały siostry serafitki do ofiarnej służby na rzecz bliźniego i do osobistego uświęcenia. Stąd, począwszy od Założycieli, siostry podejmowały posługę wśród osób starszych, chorych i ubogich, otaczały troską dzieci pozbawione opieki i ludzi młodych.

Obecnie Seraficka Wspólnota liczy 549 sióstr, kontynuuje otrzymany od Ducha Świętego charyzmat i nadal niesie pomoc najbardziej potrzebującym, tak starszym, jak i najmłodszym. Czyni to poprzez swoją apostolską działalność w Polsce w trzech Prowincjach: Oświęcimskiej, Poznańskiej i Rzeszowskiej oraz poza granicami kraju: w Stanach Zjednoczonych w Teksasie, we Francji, we Włoszech, w Szwecji, na Białorusi, Ukrainie, a także w Afryce w Gabonie i Ameryce Południowej w Boliwii.

Wielkim darem dla zgromadzenia jest bł. Małgorzata Łucja Szewczyk, założycielka , beatyfikowana 9 czerwca 2013 r. w Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Krakowie-Łagiewnikach przez kard. Angelo Amato oraz bł. siostra Sancja Szymkowiak, beatyfikowana 18 sierpnia 2002 r. przez św. Jana Pawła II, podczas Jego ostatniej pielgrzymki do Polski.