Wielka Sobota to wołanie o uwolnienie ze śmierci naszych grzechów

W Wielką Sobotę oczekujemy na uwolnienie wraz z Chrystusem z grobów: z grobów naszych grzechów, słabości, cierpień, lęków oraz niepewności. „Świętowanie Zmartwychwstania to przede wszystkim doświadczenie, którego źródłem jest chrzest: zanurzenie wraz z Chrystusem w śmierci” – wyjaśnia o. Dominik Jurczak z Dominikańskiego Ośrodka Liturgicznego w Krakowie oraz wykładowca rzymskiego Angelicum.

Łukasz Sośniak SJ – Watykan

Liturgia tego dnia to pascha chrześcijańska, przejście z ciemności i niepewności do delikatnego poranka Zmartwychwstania, od przerażającej ciszy do radosnego okrzyku „Alleluja”, od lęku i samotności do odwagi i doświadczenia Jego bliskości. „Tylko z pozoru liturgia tego dnia – centralnego dnia roku liturgicznego – wydaje się chaotyczna. Tak naprawdę, ona na różne sposoby próbuje opowiedzieć nam prawdę Zmartwychwstania” – wyjaśnia dominikanin.

Wielkanoc to dla chrześcijan doświadczenie spotkania z Bogiem

„Podczas Wigilii tej Wielkiej Nocy święci się ogień, by od jego płomienia rozświetlić cały Kościół światłem Zmartwychwstałego; czuwamy na rozbudowanej liturgii Słowa, by usłyszeć wypełnienie się starotestamentalnych zapowiedzi. Właśnie w Wielkanoc mamy odnowić własny chrzest: nie tyle przypomnieć sobie, że on był, ile odkryć własną godność: jestem umiłowanym dzieckiem Boga, mam absolutnie wszystko, aby spotkać Zmartwychwstałego. To spotkanie może się dokonać nie tylko przy eucharystycznym stole, którego tak bardzo w czasie pandemii nam brakuje, lecz także przy stole w naszych domach, w rodzinach, w czasie świątecznych posiłków. To również wtedy możemy spotkać Zmartwychwstałego. Liturgia tego dnia to także nasze polskiej procesje rezurekcyjne. Są one próbą wyjścia poza Kościół, próbą opowiedzenia całemu światu – żywym i umarłym – że On żyje! W wielu miejscach w tym roku będą one ograniczone, lecz przecież nie tracą nic ze swojej aktualności: możemy odpowiadać o doświadczeniu Zmartwychwstałego! Być może w czasie pandemii towarzyszą nam podobne odczucia, jak apostołom w wieczerniku, którzy pozostawali szczelnie zamknięci i trawieni lękiem. Zmartwychwstałego jednak nie da się zamknąć. On przenika nawet najgrubsze mury. Wielkanocna liturgia na różnoraki sposób pozwala nam się tego nauczyć i doświadczyć obecności Zmartwychwstałego.“

Dziękujemy, że przeczytałaś/eś ten artykuł. Jeśli chcesz być na bieżąco zapraszamy do zapisania się na newsletter klikając tutaj.