Liturgia w Wielki Czwartek

Tajemnica Wielkiego Czwartku wyraża się w dwóch momentach, mianowicie w porannej Mszy krzyżma, odprawianej w każdej katedrze, w każdej diecezji [przez lokalny Kościół] pod przewodnictwem biskupa, oraz wieczornej Mszy wieczerzy Pańskiej, sprawowanej w naszych parafiach.

Dominik Jurczak OP - Watykan

Podczas tej pierwszej gromadzi się Kościół lokalny - w swojej pełni (od biskupa, prezbiterów, diakonów, wszystkich wiernych… słowem cały lokalny Kościół) - konsekruje oleje: krzyżma, chorych i katechumenów, które często służą do celebracji. Podczas tej Mszy księża odnawiają swoje przyrzeczenia kapłańskie. Niestety z powodu pandemii koronawirusa, z obawy na ryzyko zakażenia, w wielu diecezjach Msza krzyżma została przełożona na inny czas, by w spokoju móc celebrować piękno lokalnego Kościoła.

Druga Msza – to wieczorna Msza Wieczerzy Pańskiej (in coena Domini), która uroczyście rozpoczyna Triduum Sacrum w każdej parafii i w różnego rodzaju wspólnotach. Jak gdyby wchodzimy do Wieczernika, by tam odnowić naszą pamięć ostatniej wieczerzy paschalnej, jaką Jezus spożył wraz ze swoimi uczniami przed swoją śmiercią. W celebracji tej przez wieki Kościół odnawiał pamięć Eucharystii: uczty i ofiary. To tam zostawił nowe przykazanie „aby się miłowali”, dając przykład, kiedy przepasał się prześcieradłem i obmył uczniom nogi.

Kościół żyje z Eucharystii – to nie tylko prawda często powtarzana. To hasło tegorocznego roku duszpasterskiego. Warto rozważyć dziś, czym jest dla nas Eucharystia, czy buduje jedność w mojej rodzinie, parafii, diecezji… czy jest miejscem, gdzie wchodzę w wymiar uczty i ofiary…

Dziękujemy, że przeczytałaś/eś ten artykuł. Jeśli chcesz być na bieżąco zapraszamy do zapisania się na newsletter klikając tutaj.