Ziarna Słowa – Pożądanie żyje w ludzkim sercu

Dziś prezentujemy fragment homilii Jana Pawła II wygłoszonej 7czerwca 1991 rku w Płocku w uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa.  Nad papieskim ołtarzem górował wizerunek Jezusa Miłosiernego i był przypomnieniem 60. rocznicy pierwszych objawień Pana Jezusa Miłosiernego św. Faustynie. 

W homilii Papież odniósł się do dziesiątego przykazania Dekalogu. „W przykazaniu: «Nie pożądaj żadnej rzeczy, która jego jest» dotykamy wnętrza serca ludzkiego. «Pożądanie»  nie jest zewnętrznym uczynkiem.  Jest tym, czym żyje ludzkie serce. «Nie pożądaj żadnej rzeczy, która jego jest» – mówi Bóg w synajskim przymierzu z Mojżeszem. Bezpośrednio chodzi tu o dopełnienie tego, co zawiera się w siódmym przykazaniu: «Nie kradnij», chodzi o rzecz, która jest cudzą własnością. Do tego przykazanie Dekalogu odnosi się wprost i bezpośrednio.

Równocześnie jednak przykazanie to wskazuje na taką hierarchię wartości, w której rzeczy, czyli dobra materialne, zajmują miejsce nadrzędne. Pożądanie rzeczy opanowuje tak serce ludzkie, że nie ma w nim już niejako miejsca na dobra wyższe, duchowe. Człowiek staje się poniekąd niewolnikiem posiadania i używania, nie bacząc nawet na własną godność, nie bacząc na bliźniego, na dobro społeczeństwa, na samego Boga. Jest to pożądanie zwodnicze. Chrystus mówi: «Cóż bowiem za korzyść odniesie człowiek, choćby cały świat zyskał, a na swej duszy szkodę poniósł? » (Mt 16,26).