On żył w „atmosferze Boga”

Anna Rastawicka, świadek życia Prymasa Wyszyńskiego, powiedziała kiedyś, że „jego świętość wychodziła z codzienności”. W dzisiejszym odcinku chcemy pokazać, że przykład Prymasa Tysiąclecia jest aktualny także współcześnie i może być bardzo pomocny w dorastaniu do świętości w życiu codziennym każdego z nas. 

Najważniejszym aspektem jego duchowości była wierność codziennej modlitwie, a więc relacja z Bogiem. „Bez niej nie dałby rady dokonać tych wszystkich dzieł” – uważa kard. Kazimierz Nycz. „Ta droga, którą szedł, droga zawierzenia Bogu i Maryi, jest sposobem na to, aby i nasze życie było szczęśliwe i udane, wiodące wprost do świętości” – mówi Michalina Jankowska z Instytutu Prymasa Wyszyńskiego. „On żył cały czas w atmosferze Boga, był człowiekiem wolnym, miał wielkie poczucie godności w związku z tym, że jest dzieckiem Bożym i tak samo myślał o innych, dlatego był dla wszystkich życzliwy, nie chował urazy, nie był na nikogo zagniewany, nawet w odniesieniu do władz komunistycznych był życzliwy i modlił się za swoich prześladowców” – dodaje.