Rodziny muszą przejąć inicjatywę w Kościele

Krzysztof Bronk - Watykan

Gabriella Gambino podsumowuje w rozmowie z Radiem Watykańskim czterodniowy webinar zorganizowany przez jej dykasterię, aby zobaczyć na ile zmieniło się duszpasterstwo rodzin po papieskiej adhortacji Amoris laetitia. Przyznaje ona, że w różnych diecezjach podejmowane są nowe inicjatywy służące lepszemu przygotowaniu do małżeństwa czy wspieraniu rodzin w potrzebie. Podkreśla jednak, że centralnym punktem zmian duszpasterskich, niezbędnych by ewangelizować dziś rodziny, jest wzięcie współodpowiedzialności ze strony małżeństw i duszpasterzy za kształtowanie Kościoła.

Zdaniem Gabrielli Gambino, która prywatnie jest matką pięciorga dzieci, bardzo ważne jest, aby Kościół nie poddał się współczesnym tendencjom, które oddzielają kobiecość od macierzyństwa.

Nie rozdzielajmy kobiecości i macierzyństwa

„Społeczeństwo i Kościół powinny nauczyć się głębiej rozumieć, że wymiary kobiecości i macierzyństwa są konstytutywne dla kobiet i że oba te wymiary powinny być cenione, we wszystkich aspektach, aby umożliwić pełny rozwój kobiet. W świecie zachodnim, na przykład, kobiecość traci swoje symboliczne znaczenie w odniesieniu do macierzyństwa. Wspieranie małżeństwa, ale także konkretne respektowanie więzi i relacji, które z niego wynikają, pozwala zaspokoić potrzeby macierzyństwa i nie tylko, ale także ojcostwa i małżeństwa jako fundamentu rodziny. Uważam, że jednym z największych problemów jest dziś nie tylko brak konkretnego wsparcia dla matek i rodzin, ale także myślenie o kobiecie jako o jednostce autoreferencyjnej, bez uwzględnienia w odpowiedni sposób relacyjnego wymiaru jej bycia kobietą, żoną i matką - mówi Radiu Watykańskiemu Gambino. - Z tego powodu, na przykład, myślę, że czymś pożytecznym dla kobiet pracujących mogłoby być organizowanie przy kościele, parafii wzajemnej pomocy rodzin, duszpasterstwa, które daje im konkretne oparcie, do którego mogłyby przyprowadzić swoje dzieci, wiedząc, że mogą spędzić swój wolny czas w chrześcijańskim kontekście wychowawczym. Jest to bardzo praktyczny aspekt, który można by dalej rozwijać, aby wspierać z jednej strony macierzyństwo, a z drugiej strony wiarę w możliwość osiągnięcia prawdziwie chrześcijańskiego życia małżeńskiego i rodzinnego”.