Klimat synodalności podczas spotkań w dykasteriach

Uczestniczący w spotkaniach w watykańskich dykasteriach biskupi polscy podkreślają klimat synodalności w rozmowach z ich przedstawicielami. Panuje atmosfera otwartej i szczerej rozmowy o sprawach ważnych dla Kościoła, z którymi również trudno sobie obecnie radzi. Dlatego jest także oczekiwanie na podpowiedź ze strony tych, którzy patrzą na Kościół z perspektywy uniwersalnej.

Krzysztof Ołdakowski SJ – Watykan

Podczas spotkania w Kongregacji ds. Biskupów powracało pytanie: jak odbudować dzisiaj autorytet biskupów oraz episkopatu. Mówi metropolita łódzki abp. Grzegorz Ryś.

Abp Ryś - jako episkopat nie nauczyliśmy się jeszcze przyjmować krytyki

„Chodzi o nasze reagowanie, adekwatne albo i nie, na temat wykorzystywania nieletnich przez księży. Są też tematy naszego większego lub mniejszego uwikłania w politykę bądź nie dość wyraźnego przestrzegania modelu, który podpowiada nam wyraźnie konkordat, czyli: autonomia i współpraca między podmiotami, którymi są państwo i Kościół. Dość często spotykamy się też z pytaniem o to, na ile jako episkopat stanowimy jedność, a na ile jesteśmy podzieleni. Jako episkopat nie nauczyliśmy się jeszcze przyjmować krytyki.“

Biskup pomocniczy archidiecezji warszawskiej Piotr Jarecki przedstawiał sytuację Kościoła w Polsce w Dykasterii ds. Integralnego Rozwoju Człowieka. Zwrócił uwagę na społeczny wymiar zaangażowania Kościoła, który jest integralną częścią ewangelizacji. Mówiąc o spotkaniu w Sekretariacie Stanu w kontekście relacji państwo-Kościół wspomniał, że jasno zabrzmiało, iż Kościół nie może mieć jednej partyjnej reprezentacji, z którą się identyfikuje.

Bp Jarecki - chrześcijaństwo nie może być oderwane od życia

„Zwróciłem uwagę na to żebyśmy w naszej misji ewangelizacyjnej nie byli oderwani od konkretnej rzeczywistości, w której w Polsce żyjemy. Żebyśmy nie byli kościołem w chmurach, ale na ziemi. Żebyśmy byli zalążkiem przekształcającym od wewnątrz ziemię w kierunku Królestwa niebieskiego. Żebyśmy się nie troszczyli tylko o siebie, ale żebyśmy wiedzieli, że mamy w tym świecie misję. Żeby wiara, chrześcijaństwo, religijność, kult nie były jedną klatką w filmie o życiu odseparowaną od innych, ale żeby inspirowały one całość naszego życia.“

Dziękujemy, że przeczytałaś/eś ten artykuł. Jeśli chcesz być na bieżąco zapraszamy do zapisania się na newsletter klikając tutaj.