Karmelita z Berdyczowa: modlimy się o sprawiedliwy pokój

„Po kilka razy na dzień korzystają z naszego schronu uczniowie i nauczyciele ze szkoły muzycznej i plastycznej znajdujących się w byłych pomieszczeniach klasztornych, a także dzieci z pobliskiego przedszkola. Widzę ze swojego okna po kilkadziesiąt osób udających się po ogłoszeniu alarmu do naszego schronu. W ostatnich tygodniach ataki na infrastrukturę energetyczną Ukrainy spowodowały wiele utrudnień – mówi ojciec Myszkowski. – Kilku-, kilkunasto-, a w niektórych rejonach kilkudziesięciogodzinne przerwy w dostawie energii elektrycznej wpływają na możliwość dostarczenia wody i ogrzewania. Najczęściej urządzenia służące do ogrzewania lub rozprowadzenia ciepła są powiązane z elektrycznością. Ogólne słowo «wojna» w naszych oczach ma wygląd krzywdy zadanej konkretnym ludziom: zwyczajnym rodzinom, dzieciom. Trudno jest mi nawet wyobrazić sobie bezmiar fizycznego cierpienia zadawanego na terenach, które zajęła zbrodnicza armia Rosji. U nas widzę okrucieństwo w postaci pozbawiania ludzi poczucia bezpieczeństwa, czyli terror przy pomocy współczesnych narzędzi.“

„Rosyjscy agresorzy starają się skutecznie pozbawić zwykłych ludzi światła, ciepła, łączności. To są konkretni ludzie: kobieta w ciąży mająca pod opieką dwójkę małych dzieci, nie mająca możliwości w ciągu dnia ugotować obiadu, póki nie pojawi się prąd, nie mogąca nic wyprać. Musi w swoim mieszkaniu z dziećmi siedzieć w ciepłych ubraniach, w butach, w kurtkach – mówi papieskiej rozgłośni ojciec Myszkowski. – Dyrektorka szkoły muzycznej, która musi sprowadzić na dźwięk syreny wszystkich uczniów do schronu, na miarę możliwości zachęcić nauczycieli do przeprowadzenia zajęć w prowizorycznych warunkach, czuwać przy wejściu do schronu, kiedy alarm zostanie odwołany, lub po to, aby powierzyć rodzicu dziecko, którego podczas alarmu nie ma prawa samodzielnie wypuścić do domu. To konkretny człowiek w warsztacie – jego możliwość zrealizowania zamówienia mocno ograniczają nieprzewidywalne wyłączenia energii. Ktoś powie: da się przeżyć – i często właśnie tak mówią nasi ludzie, mając niezłomną nadzieję na pokonanie wroga, zdającego się przybywać z odległych prymitywnych czasów.“