65 tys. młodych Włochów chce w wierze przeżywać ŚDM w Lizbonie

„Jest sporo roboty. Ale to bardzo miłe poznać ludzi z innych krajów. Znajduję się w grupie z osobami z różnych stron w Ameryce Południowej lub Hiszpanii. I tak poznaję nowe kultury, nawiązuję nowe przyjaźnie. Więc jestem bardzo szczęśliwy, że tu się znalazłem. To mój pierwszy raz, czuję się pełen emocji, nigdy wcześniej nie brałem udziału w ŚDM. Co do mojej wiary, powiedzmy, że wciąż usiłuję ją odkrywać, bo sprawia mi trochę trudności, żeby za nią podążać, ale staram się nie zostać w tyle. Też na pewną chwilę ją straciłem, a potem stwierdziłem, iż chcę zacząć od nowa. Również moi rodzice mi w tym pomagają: zarówno w sposobie, w jaki postrzegam Jezusa, jak i w sposobie, w jaki odnoszę się do mojej rodziny. Stąd powiedzmy, że próbuję przeżyć te ŚDM, aby zbliżyć się do wiary.“

„Przede wszystkim chodzi o nowe życie po wszystkich dotychczasowych doświadczeniach, jak powiedziała moja koleżanka. Ale też najważniejsze jest, by je zaczynać z Jezusem. Bo skoro idziemy drogą wiary, to kroczmy nowymi ścieżkami, ale mając Chrystusa zawsze coraz bliżej siebie (…). Osobiście moja relacja z Bogiem rozwija się w ciągu ostatnich kilku lat. Najpierw odczuwałem ją co prawda jako część mojej codzienności, ale dopiero w zeszłym roku, kiedy pojechałem do Medziugoria, odczułem potrzebę czegoś więcej, szukania czegoś więcej. Innymi słowy, uzmysłowiłem sobie, że moja wiara, tak jak ją przeżywałem, była bezpłodna. Więc gdy pojawiła się okazja, żeby przyjechać na ŚDM (…), przyjąłem ją bez wahania. To także zbieg okoliczności, jakby nas sam Pan tu wezwał, bo akurat jesteśmy w momencie po zakończeniu naszych studiów, przechodzimy do świata podejmowania pracy, ale jeszcze żyjemy w rytmie, który pozwala na doświadczenie takiego wydarzenia.“