Équipes Notre-Dame: wzajemna pomoc małżeństw i kapłanów

Krzysztof Bronk i Vianney Groussin - Watykan

Podkreślają, że wśród członków ruchu żywa jest świadomość ludzkiej słabości, tego, że trudno jest dziś dążyć do świętości w małżeństwie i kapłaństwie. Stąd pomysł, by robić to razem, w „ekipach”, by wzajemnie sobie pomagać i w ten sposób dochować wierności przymierzu małżonków między sobą i kapłana z Chrystusem – mówią małżonkowie. Podkreślają, że w ruchu tym kapłan nie jest animatorem czy kapelanem, lecz po prostu reprezentuje Chrystusa. W takim modelu współpracy małżeństwa nie są tylko „konsumentami” kapłańskiej posługi.

Przyznają, że istnieje dziś wielkie zapotrzebowanie na taką formę wzajemnej pomocy. Małżeństwa żyją bowiem w wielkim zamęcie i burzy kulturowej, a kapłani doświadczają kruchości Kościoła. Państwo Dubrez przyjechali na spotkanie w Turynie jako małżeństwo odpowiedzialne za ruch we Francji, Luksemburgu i Szwajcarii. Podkreślają, że na temat zgromadzenia obrano spotkanie Jezusa z uczniami w Emaus, aby skoncentrować się na Eucharystii, ponieważ tylko dzięki obecności Pana zarówno małżonkowie, jak i kapłani mogą trwać w wierności.

Poważnym wyzwaniem, jakie staje dziś przed ruchem we Francji są młodzi, którzy wchodzą na drogę katechumenatu i jako dorośli proszą o chrzest. Jest ich coraz więcej. Przychodzą z wielkiego zamętu, są zagubieni i w takim stanie rozpoczynają swoje życie w Kościele. Potrzebują naszej pomocy – przyznają francuscy małżonkowie.