Ośrodek „Sr. Claire” - oaza miłości i troski dla upośledzonych dzieci w Senegalu i Mauretanii
S. Marie Pépyne Matendakama, FSCM, Tomasz Zielenkiewicz
„Dzieci z niepełnosprawnością intelektualną w niektórych grupach etnicznych Afryki są postrzegane z jednej strony jako przekleństwo, a z drugiej jako talizman szczęścia” – opowiada s. Claudia Samba. Siostry z ośrodka „Sr. Claire” w Rosso, na pograniczu Senegalu i Mauretanii, rozpoczynają swoją posługę od wizyt domowych, które pomagają zrozumieć im i doświadczyć rzeczywistości miejscowych. Dwa razy w tygodniu siostry podróżują do okolicznych wiosek. Prowadzą tu misję 10 lat, od 2014 roku.
„Podczas naszych wizyt zauważyłyśmy, że sposób traktowania dzieci z niepełnosprawnością intelektualną różnił się w zależności od grupy etnicznej” - mówi zakonnica. „Z jednej strony były mile widziane i postrzegane jako szczęśliwe, ponieważ mogły zarabiać pieniądze i zdobywać inne dobra poprzez żebranie. Z drugiej strony były postrzegane jako przekleństwo, zły duch rodziny, co tłumaczyło ich marginalizację” – zaznacza.
W ośrodku siostry skupione są zwłaszcza na podnoszeniu świadomości na wszystkich szczeblach: rodzicielskim, społecznym, religijnym, ale też rządowym i międzynarodowym. „Przejechałyśmy wiele kilometrów, czasami po piaszczystych wzgórzach, i miałyśmy łzy w oczach, gdy widziałyśmy, jak traktowane są dzieci z porażeniem mózgowym. Trudno nam było zaakceptować te zachowania — zarówno te, gdy traktowano je jako talizmany szczęścia, jak i te, gdy postrzegano je jako zwiastuny nieszczęścia” - mówi s. Claudia.
Nadeszło jednak wielkie wsparcie finansowe. Nadzieję przyniósł projekt finansowany przez Fundację Papieską, założoną przez amerykańskich katolików. Jej misją jest pomoc w niesieniu światu miłości Chrystusa. Fundacja ściśle współpracuje ze Stolicą Apostolską, realizując różne projekty na całym świecie. Podarowała 16-osobową furgonetkę do codziennego transportu dzieci z ich domów do ośrodka „Sr. Claire”. Za pośrednictwem Ministerstwa Spraw Społecznych inne podmioty i organizacje pozarządowe również zapewniły pomoc rodzicom tych dzieci.
„Wciąż jest jednak wiele do zrobienia, aby wyeliminować błędne etniczne przekonania dotyczące niepełnosprawności w Afryce Subsaharyjskiej” - dodaje s. Claudia. Zakonnice w ośrodku z otwartymi rękami czekają na dzieci do 14 roku życia. „Znalezienie radości z własnej pracy jest darem od Boga” – podkreśla s. Claudia. „To, co mówi Biblia (Koh 5,18 ) jest prawdą — te dzieci napełniają nas radością, gdy uczą się rysować, śpiewać, pisać, rozwijają się i bawią zgodnie ze swoimi możliwościami” – opowiada zakonnica.
Przedmioty tworzone przez dzieci w ośrodku są, jak dodaje siostra, niezwykłe i zaskakujące. „Ich inteligentny sposób bycia i działania pokazuje nam, że ich świat czasami ma dla nas niespodzianki! Jak powiedział kiedyś pewien mądry człowiek, «sekretem życia jest kochać to, co się robi, a nie robić to, co się kocha». To jest mój sekret” - podsumowuje s. Claudia.
Dziękujemy, że przeczytałaś/eś ten artykuł. Jeśli chcesz być na bieżąco zapraszamy do zapisania się na newsletter klikając tutaj.
