Papież: ziemia pamięci i owocności

Papież Franciszek w przemówieniu powitalnym skierowanym do władz republiki, przedstawicieli społeczeństwa obywatelskiego, świata kultury oraz korpusu dyplamatycznego określił Estonię krainą Maryi: Maarjamaa. Wskazał na dwa słowa pozwalające lepiej zrozumieć charakter tej ziemi: pamięć i owocność.

Krzysztof Ołdakowski SJ – Watykan

Mówiąc o pamięci, Ojciec Święty wspomniał o trudnych chwilach cierpienia i ucisku, wypełnionych walką o wolność i niezależność, ale nawiązał także do ostatnich 25 lat rozwoju:

Papież – pielęgnowanie wdzięcznej pamięci

„Społeczeństwo estońskie uczyniło «gigantyczne kroki», a wasz kraj, będąc małym, jest jednym z pierwszych pod względem rozwoju społecznego i potencjału innowacyjnego. Wykazuje ponadto wysoki poziom wolności prasy, demokracji i wolności politycznej. Zacieśniliście również więzy współpracy i przyjaźni z różnymi krajami. Myśląc o waszej przeszłości i teraźniejszości, znajdujemy motywy, aby w obliczu pojawiających się nowych wyzwań spoglądać w przyszłość z nadzieją.“

Podejmując wątek związany z owocnością, Franciszek podkreślił ogromny postęp, który poprawił warunki życia ludzi. Jednak nadmierna wiara w dobrobyt i rozwój technologiczny może stać się przyczyną kryzysu w wielu wymiarach życia:

Papież – stawać się budowniczymi więzi

„Jedną z konsekwencji, jakie możemy zaobserwować w naszych społeczeństwach technokratycznych, jest utrata sensu życia, radości życia, a zatem powolne i ciche zamieranie zdolności do zadziwienia, które często pogrąża ludzi we frustracji egzystencjalnej. Świadomość przynależności i walki dla innych, zakorzenienia w narodzie, kulturze, rodzinie może zostać utracona stopniowo, pozbawiając, zwłaszcza najmłodszych, korzeni, na podstawie których można budować swoją teraźniejszość i swoją przyszłość; pozbawia się ich bowiem zdolności do marzeń, do podejmowania ryzyka, do tworzenia.“

Ojciec Święty wskazał, że sprawdzianem prawdziwej owocności będzie budowanie relacji przynależności w społeczeństwie oraz tworzenie więzi integracyjnej pomiędzy pokoleniami i różnymi wspólnotami. Na zakończenie swojego wystąpienia raz jeszcze zachęcił starszych i młodszych, do zachowania z jednej strony pamięci, a z drugiej strony do twórczego zaangażowania, aby uczynić z tej ziemi wzór owocności.

Dziękujemy, że przeczytałaś/eś ten artykuł. Jeśli chcesz być na bieżąco zapraszamy do zapisania się na newsletter klikając tutaj.