Papież: naszą misją jest bezinteresowny dar z siebie

Łukasz Sośniak SJ – Watykan

Na wstępie Papież dziękuje za zaangażowanie w przeżywanie Nadzwyczajnego Miesiąca Misyjnego w październiku ubiegłego roku. „Jestem przekonany, że przyczynił się on do pobudzenia misyjnego w wielu wspólnotach” – napisał Franciszek.

Zaznacza, że od tamtej pory sytuacja uległa dramatycznej zmianie ze względu na pandemię koronawirusa. „Podobnie, jak uczniów z Ewangelii, ogarnęła nas niespodziewana i gwałtowna burza. Uświadomiliśmy sobie, że jesteśmy w tej samej łodzi, wszyscy słabi i zdezorientowani, ale jednocześnie ważni, wszyscy wezwani do wiosłowania razem, wszyscy potrzebujący, by pocieszać się nawzajem. Na tej łodzi... jesteśmy wszyscy” – czytamy w liście.

Zdaniem Franciszka pandemia, odczytywana w świetle wiary, staje się szansą dzielenia się i służby drugiemu człowiekowi, a także okazją do modlitwy w intencji tych, których dotknął wirus. Uświadamia nam też wspólnotowy wymiar Kościoła. „Dzięki niej zdaliśmy sobie sprawę, że nie możemy iść naprzód każdy na własną rękę, ale jedynie razem” – napisał Papież, przypominając swoje słowa wypowiedziane podczas czuwania na Placu św. Piotra 27 marca, kiedy w łączności z wiernymi z całego świata modlił się o uwolnienie od pandemii.

Papież wskazał, że Jezus prosi nas, abyśmy byli zawsze gotowi do bycia posłanymi, do wyjścia naprzeciw innym ludziom. Już sam fakt, że otrzymaliśmy życie jest, zdaniem Franciszka, zaproszeniem do wejścia w dynamikę daru z siebie, która może przyjąć formę dowolnego powołania: kapłaństwa, małżeństwa lub życia w dziewictwie.

Franciszek zaznacza, że nikt nie jest wykluczony z miłości Boga, a Kościół jest powszechnym sakramentem miłości Boga do świata. „Dla Boga zło – a nawet grzech – staje się wyzwaniem, by kochać i to kochać coraz bardziej” – pisze Papież. Tak wielka miłość rodzi w nas odpowiedź, jaką jest powołanie, które jest niczym innym jak misją głoszenia Jego miłości do całego świata.

Ojciec Święty zachęca do refleksji nad tym, czy jesteśmy gotowi by usłyszeć głos Ducha Świętego w swoim życiu i podobnie jak Maryja bez zastrzeżeń pójść za wolą Bożą. „Ta wewnętrzna dyspozycyjność jest bardzo ważna, aby móc odpowiedzieć Bogu: «Oto ja, poślij mnie!» (Iz 6, 8)”.

Na koniec Franciszek pisze, że również dla misji całego Kościoła bardzo ważne jest zrozumienie, co Pan Bóg mówi nam w czasach pandemii. „Choroba, cierpienie, strach i izolacja wzywają nas do zadawania sobie pytań. Ubóstwo osób umierających samotnie, tych, którzy są pozostawieni sami sobie, tracących pracę i płacę, tych, którzy nie mają domu i pożywienia, każe się nam zastanowić. Zmuszeni do dystansu fizycznego i do pozostawania w domu, jesteśmy zaproszeni do ponownego odkrycia, że potrzebujemy relacji społecznych, a także wspólnotowej relacji z Bogiem” – pisze Papież. Pandemia pomaga nam także zrozumieć sytuację Kościołów, które nie mają możliwości cotygodniowego uczestniczenia w Eucharystii.

List Franciszka wpisuje się w bogatą historię orędzi papieskich na Światowy Dzień Misyjny, które ukazują się od 1926 r. Dopiero jednak od czasów pontyfikatu Pawła VI ogłaszane są one jako osobiste przesłanie papieskie. Ich głównym celem jest przypomnienie, że każdy człowiek ma prawo usłyszeć przesłanie Ewangelii. Wskazują też kierunki działań misyjnych, które w sposób ogólny sformułował soborowy dekret o działalności misyjnej Kościoła „Ad gentes” (ogłoszony 7 grudnia 1965 roku).

Pisane na przestrzeni lat papieskie listy misyjne tworzą wyjątkowy podręcznik misjologii, dzięki któremu można zrozumieć, czym jest dzieło misyjne Kościoła. Ich zadaniem jest też przypominanie wiernym o znaczeniu Papieskich Dzieł Misyjnych i konieczności ich propagowania i wspierania. Są one bowiem głównym instrumentem, którym dysponuje każdy Ojciec Święty i biskupi, włączającym w prace misyjną wiernych świeckich.