Ks. Karol Kulczycki SDS, biskup nominat Port Pirie, Australia Ks. Karol Kulczycki SDS, biskup nominat Port Pirie, Australia 

Polski salwatorianin biskupem w Australii

Ojciec Święty mianował polskiego salwatorianina, ks. Karola Kulczyckiego, biskupem Port Pirie w Australii. „«Wysłuchać Bożego wezwania, kiedy będzie mi ono dane i nie oglądać się wstecz» – to słowa modlitwy, które od zawsze mi towarzyszą i które były także pomocą w przyjęciu papieskiej decyzji” – mówi biskup nominat.

Paweł Pasierbek SJ – Watykan

Ks. Karol Kulczycki ma 54 lata. W wieku 21 lat wstąpił do salwatorianów (Towarzystwa Boskiego Zbawiciela). Po święceniach kapłańskich pracował jako promotor powołań, a następnie wyjechał do Australii, gdzie m.in. pełnił funkcję prowincjała. Od kilku lat jest wikariuszem prowincjalnym salwatorianów w Polsce.

W rozmowie z Radiem Watykańskim mówił o swoim australijskim doświadczeniu oraz modlitwie i przykładzie Matki Najświętszej, które towarzyszyły mu w podjęciu decyzji.

Wszystko w sercu się trzęsie, ale trzeba wypełnić Bożą wolę

„Ta modlitwa posłuszeństwa, zaufania Bogu miała wielkie znaczenie. Moje doświadczenie Australii to przede wszystkim misja i posługa w jej zachodniej części. Pracowałem tam 21 lat i przez ten czas miałem okazję poznać prawie wszystkie diecezje. Dzięki różnym funkcjom, które tam pełniłem miałem możliwość posługiwania w wielu miejscach, zarówno na wsi, jak i w mieście, w szkołach, parafiach. Południowej Australii, gdzie leży diecezja Port Pirie, za dobrze nie znam. Stąd będzie to dla mnie wielkie wyzwanie. Uważam jednak, że zaufanie Panu Bogu i przede wszystkim ta modlitwa, która mi towarzyszy już od młodości, aby wysłuchać Bożego wezwania, kiedy będzie mi dane i nigdy nie oglądać się wstecz. Także przykład Matki Najświętszej, kiedy odpowiedziała na wezwanie Anioła: «tak», wielkich rzeczy może Bóg dokonać, jeżeli odpowie się pozytywnie na Jego wezwanie. Tak się akurat złożyło, że kiedy dotarł do mnie ten głos modlitwy i zobaczyłem przykład Maryi, to miało dla mnie wielkie znaczenie i było dla mnie pomocą. A przyjmując tę nominację to cały czas mi towarzyszą wielkie emocje, wszystko w sercu się trzęsie, na myśl o tym wezwaniu. Myślę jednak, że jeżeli Bóg tak chce, to trzeba wypełnić Jego wolę.“

Dziękujemy, że przeczytałaś/eś ten artykuł. Jeśli chcesz być na bieżąco zapraszamy do zapisania się na newsletter klikając tutaj.

01 sierpnia 2020, 12:34