Papież: czuwać to strzec swojego serca przed gnuśnością

„Potrzebujemy czujności, aby nie spędzać swoich dni w przyzwyczajeniu, aby nie dać się przytłoczyć – jak mówi Jezus – ziemskim troskom (por. w. 34). Dzisiaj jest więc dobra okazja, by zadać sobie pytanie: Co obciąża moje serce? Co obciąża mojego ducha? Co sprawia, że zasiadam w fotelu lenistwa? To smutne widzieć chrześcijan rozpartych «w fotelu», chrześcijan pogrążonych we śnie. Jakie przeciętności mnie paraliżują? Jakie wady przygniatają mnie do ziemi i nie pozwalają mi podnieść głowy? A jeżeli chodzi o ciężary, które spoczywają na barkach moich braci, czy je dostrzegam, czy też jestem obojętny? Warto, abyśmy stawiali sobie te pytania, ponieważ pomagają nam strzec serca przed gnuśnością? Gnuśność to wielki wróg życia duchowego, także życia chrześcijańskiego – podkreślił Papież. – Gnuśność jest lenistwem pogrążającym nas, wpychającym nas w smutek, który odbiera nam radość życia i chęć do działania.“

„To właśnie modlitwa sprawia, że płonie lampa serca. Szczególnie wtedy, gdy czujemy, że nasz entuzjazm ostygł, modlitwa rozpala go na nowo, ponieważ prowadzi nas z powrotem do Boga, do centrum wszystkiego. Modlitwa budzi duszę ze snu i koncentruje ją na tym, co ważne, na celu życia. Nawet w najbardziej pracowitych dniach nie zaniedbujmy modlitwy – zachęcił Papież. – Może nam pomóc modlitwa serca, polegająca na częstym powtarzaniu krótkich wezwań. W Adwencie przyzwyczajajmy się do mówienia na przykład: «Przyjdź, Panie Jezu». Tylko to, mówimy: «Przyjdź Panie Jezu, przyjdź». Piękny jest ten czas przygotowania do Bożego Narodzenia: myślimy o żłóbku, myślimy o świętach i powtarzajmy z serca płynące słowa: «Przyjdź Panie Jezu, przyjdź». Powtarzajmy tę modlitwę w ciągu całego dnia. Duch pozostanie czujny!“