Franciszek: Błogosławieństwa określają tożsamość ucznia Jezusa

„To ubóstwo jest również postawą w odniesieniu do sensu życia: uczeń Jezusa nie myśli, że go posiada, że już wszystko wie, ale wie, że musi się uczyć każdego dnia. Dlatego jest osobą pokorną, otwartą, wolną od uprzedzeń i rygoryzmu – mówił Ojciec Święty. – Piękny przykład znajdujemy w Ewangelii poprzedniej niedzieli: Szymon Piotr, wytrawny rybak, przyjmuje zaproszenie Jezusa, aby zarzucić sieci o nietypowej porze, a potem, pełen zdumienia z powodu niezwykłego połowu, zostawia łódź i cały swój dobytek, aby pójść za Panem. W ten sposób staje się uczniem. Z drugiej strony, ten, kto jest zbyt przywiązany do swoich własnych idei i pewników, z trudem idzie naprawdę za Jezusem. Idzie za Nim tylko w tym co odpowiada. Uczeń taki nie jest. I tak popada w smutek, bo rachunki się nie zgadzają, bo rzeczywistość wymyka się jego schematom myślowym i odczuwa niedosyt. Uczeń natomiast umie pokornie szukać Boga każdego dnia, a to pozwala mu zagłębiać się w rzeczywistość, pojmując jej bogactwo i złożoność.“

„Jezus ogłasza, że sukces doczesny jest porażką, ponieważ opiera się na egoizmie, który unosi się pychą, a potem pozostawia serce puste. W obliczu paradoksu Błogosławieństw uczeń godzi się kryzys, będąc świadomym, że to nie Bóg musi wejść w naszą logikę, lecz my w Jego – mówił Ojciec Święty. – Wymaga to drogi, niekiedy żmudnej, ale zawsze połączonej z radością. Pamiętajmy, że pierwsze słowo Jezusa brzmi: błogosławieni. To jest synonim bycia uczniem Jezusa. Pan, wyzwalając nas z niewoli egocentryzmu, rozluźnia nasze zamknięcia, roztapia naszą zatwardziałość i ujawnia nam prawdziwe szczęście, które często znajduje się tam, gdzie sobie tego nie wyobrażamy.“