Proboszcz z Ars żył w jedności z Bogiem i troszczył się o dusze

„Charakteryzowała go jedność z Bogiem oraz gorliwość apostolska obejmująca wszystkie dusze, każdą osobę, którą spotykał. To dwie strony jego życia. Była to więź z Bogiem, ale nie w jakimś szczególnie mistycznym znaczeniu. Wyrażała się ona w darze z siebie, ofiarowaniu się Bogu oraz w przyjmowaniu tego, co On daje. Taka postawa, to wzniosły akt wiary, zaufania i dyspozycyjności wobec Boga. Z drugiej strony cechowało go zatroskanie o wszystkich, okazywanie miłosierdzia, dobroci i gościnności. To powinno poruszać wszystkich dzisiejszych księży, którzy często bardziej niż ubogimi przejmują się sytuacją polityczną, ekonomiczną, społeczną oraz kulturową. Tak jest we Francji, w Niemczech, w innych krajach oraz w Ameryce. Chodzi natomiast o miłość Boga, która uwiarygadnia naszą posługę również dzisiaj. Wielkie wyzwanie, jakie stawia proboszcz z Ars, to zdobywanie dusz dla Boga, ale jak można zdobywać dusze dla Boga, jeśli samemu nie jest przez Niego zdobytym. Gdy to się dokona wówczas Pan czyni z księdza swojego sługę. Bardzo ważne jest, aby księża to odkrywali.“