Papież w Bahrajnie: pracujmy razem na rzecz wspólnoty i nadziei

Krzysztof Ołdakowski SJ – Watykan

Ojciec Święty zaznaczył, że jednym z głównych owoców tego drzewa jest różnorodność etniczna i kulturowa, w pokojowym współistnieniu i tradycyjnej gościnności mieszkańców Bahrajnu. Dodał równocześnie, że nasz świat, który stał się globalną wioską, przyjmując globalizację za pewnik, często niewiele ma wspólnego z tradycyjnym „duchem wioski”, charakteryzującej się otwartością na drugiego, przyjęciem oraz braterstwem. Dystans kulturowy pomiędzy wieloma częściami świata ciągle rośnie, a okazje do spotkań są zastępowane konfliktami

Ojciec Święty zauważył, że konstytucja Bahrajnu odrzuca wszelką dyskryminację ze względu na płeć, pochodzenie, język, religię oraz przekonania. Uznaje wolność sumienia za wartość nadrzędną oraz chroni nietykalność religii. Franciszek zaznaczył, że są to zobowiązania, które należy przekładać na praktykę, aby wolność religijna stawała się pełna i nie ograniczała się jedynie do wolności kultu. Papież zwrócił uwagę, że drzewo życia, które tworzą gałęzie o różnej wielkości, z czasem dało życie gęstemu ulistnieniu, zwiększając swoją wysokość i szerokość. Bahrajn rozwinął się dzięki osobom przybywającym z różnych krajów świata. W tym kontekście przypomniał także o zagrożeniu światowym kryzysem pracy. Człowiek ze świętego i nienaruszalnego celu pracy zostaje sprowadzony do środka wytwarzającego pieniądze. Prawdziwy i integralny rozwój mierzy się przede wszystkim troską o najsłabszych, którzy czują się usunięci na margines społeczeństwa. Mówiąc o drzewie życia Ojciec Święty dotknął następnie kwestii środowiska naturalnego. Potrzebne są dzisiaj konkretne i dalekowzroczne wybory, podejmowane z myślą o młodszych pokoleniach, zanim ich przyszłość zostanie zagrożona. Franciszek zaznaczył, że drzewo życia, z jego korzeniami przekazującymi życiodajną wodę do pnia, a z niego do gałęzi, a następnie do liści, które dają tlen stworzeniom, każe myśleć o powołaniu człowieka na ziemi, aby sprzyjano jego życiu.