Papież Franciszek i Tawadros II: idziemy razem w miłości Pana

„Bo miłość, kochani, stanowi wieczny fundament i główną drogę do doskonałości, jedyną drogę do Boga, bo Bóg jest miłością i kto Go zna, idzie krokami miłości z Nim oraz ku Niemu. Oto ja widzę świat jako wielki krąg z Bogiem w centrum: każdy z nas stoi w pewnym punkcie tego kręgu i za każdym razem, kiedy zbliżamy się do Boga, czyli do środka kręgu, odkrywamy, że zbliżamy się do siebie nawzajem, rozumiemy jedni drugich dzięki podejściu do Boskiego światła, a nasza miłość rośnie z dnia na dzień z powodu naszej bliskości z Bogiem-Miłością – mówił Tawadros II. – To długa droga i kroczymy nią razem ku Bogu, który powiedział: «Ja jestem drogą» (J 14,6), otrzymując czasem nazwę «towarzyszy drogi», ponieważ idziemy za Nim. Tak szedł z Bogiem Enoch (por. Rdz 5, 24), tak szedł Noe (Rdz 6, 9) oraz Abraham, Dawid, uczniowie z Emaus i tylu innych: radowali się wszyscy ludzie kroczący z Nim, a także obierający Go za towarzysza tej drogi. Jednakże szerokość, długość, wysokość i głębokość tej miłości pozostają nieskończone, ponieważ pochodzi ona od Boga i nie może mieć miary, a naszą misję stanowi, żebyśmy stawali się jak On: ofiarowywali bezwarunkową miłość sobie nawzajem oraz całemu światu (…). Poprzez sesje dialogowe między Koptyjskim Kościołem Prawosławnym a Kościołem Katolickim kroczymy drogą miłości, patrząc «na Jezusa, który nam w wierze przewodzi i ją wydoskonala» (Hbr 12, 2).“

„Kiedy mowa o przyjaźni, przypomina mi się słynna koptyjska ikona z VIII wieku przedstawiająca Pana trzymającego dłoń na ramieniu swojego przyjaciela, świętego mnicha Menasa z Egiptu. Ikona ta jest czasem nazywana «ikoną przyjaźni», ponieważ wygląda na to, iż Chrystus chce towarzyszyć swojemu przyjacielowi i iść z nim. Podobnie więzy przyjaźni między naszymi Kościołami tkwią zakorzenione w przyjaźni samego Jezusa ze wszystkimi Jego uczniami, których nazywa «przyjaciółmi» (por. J 15, 15) i którym towarzyszy w ich drodze, jak to uczynił z pielgrzymami do Emaus – zaznaczył Franciszek. – W owej drodze przyjaźni kroczą z nami również męczennicy, którzy świadczą, że «nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich» (J 15, 13). Nie znajduję słów, aby wyrazić moją wdzięczność za cenny dar relikwii męczenników koptyjskich zabitych w Libii 15 lutego 2015 r. Zostali oni ochrzczeni nie tylko w wodzie i Duchu Świętym, ale także we krwi, krwi, która jest ziarnem jedności dla wszystkich wyznawców Chrystusa. Z radością ogłaszam dziś, że za zgodą Waszej Świątobliwości tych 21 męczenników zostanie włączonych do Martyrologium Rzymskiego na znak duchowej komunii łączącej nasze dwa Kościoły.“