Mozambik: mimo zagrożenia epidemią cholery kraj podnosi się po tragedii

„Jestem proboszczem na ogromnym obszarze wokół lotniska w Beira. To bardzo uboga dzielnica składająca się wyłącznie z baraków. Po przejściu cyklonu wiele domów zniknęło z powierzchni ziemi, nie było też ani jednego domu, na którym ostałby się dach. Nieustannie padało i woda zalewała skromny dobytek tych ludzi: materace do spania, ubrania, a także skromne zapasy – mówi Radiu Watykańskiemu ks. Bolzon. – Dla tych ludzi strata worka ryżu czy kukurydzy, które miały starczyć na najbliższe miesiące oznacza jedno – głód, który zaczyna zaglądać w oczy wielu naszym mieszkańcom. Mnie zafascynowała siła, jaką w sobie mają. Zaraz po kataklizmie powiedzieli «straciliśmy wszystko, ale ważne jest to, że żyjemy» i wzięli się do pracy, bez narzekania zaczęli odbudowywać swe ubogie domy. Ta ich siła wewnętrzna w obliczu kataklizmu jest dla mnie niesamowitym przykładem.“