Dramat Kenijczyków: pandemia, szarańcza, powodzie, głód

Beata Zajączkowska – Watykan

Najtrudniejsza sytuacja panuje na zachodzie i w centrum kraju, gdzie niespotykane jak na Kenię opady wywołały największe szkody. Kilkaset osób zginęło, a setki tysięcy musiało opuścić swe domy. Źródła rządowe informują, że woda rozmyła tysiące hektarów ziemi uprawnej. Wzrost wilgotności doprowadził też do rozmnożenia kolejnej fali szarańczy, która w przerażającym tempie pustoszy uprawy i lasy. Wszystko to zapowiada dotkliwy głód. Stąd Kościół mobilizuje miejscową Caritas starając się dotrzeć z podstawowym wsparciem żywnościowym i medycznym do najbardziej potrzebujących.

Niesienie pomocy utrudniają obostrzenia wprowadzone w związku z rozwojem w tym kraju koronawirusa. Dwa miasta zostały zamknięte i uznane za tzw. czerwoną strefę. Kordonem sanitarnym otoczono też obozy dla uchodźców, w których przebywa kilkaset tysięcy ludzi. Władze zapowiadają, że ich mieszkańcy otrzymają maseczki oraz środki higieny. Brak wystarczającego dostępu do wody jest tam jednak dużym problemem.  „W obecnej sytuacji potrzeba współpracy i ogromnej solidarności, nikt sam nie jest w stanie przetrwać tego trudnego czasu” – pisze kenijska Caritas apelując o wspieranie funduszu pomocowego. Zachęca nie tylko do przekazywania środków pieniężnych, ale także do dzielenia się żywnością, lekarstwami, środkami higieny i ubraniami. Jednocześnie biskupi wezwali mniszki ze wszystkich klasztorów kontemplacyjnych tego kraju do usilnej modlitwy o ustanie pandemii w Kenii i na całym świecie. Zaapelowali zarazem do władz o przejrzystość w zarządzaniu środkami otrzymanymi ze Światowego Funduszu Walutowego na walkę z pandemią. Pojawiły się bowiem informacje o przypadkach korupcji i handlu żywnością na czarnym rynku.