Biskupi Portugalii: eutanazja nie może być odpowiedzią na cierpienie i chorobę

Beata Zajączkowska – Watykan

Portugalscy biskupi wyrazili smutek i oburzenie z powodu zalegalizowania eutanazji. Przypomnieli, że odpowiedzią na cierpienie i chorobę nie może być śmierć, tylko większa troska o chorych i niesienie im ulgi, czemu służy m.in. nieistniejący praktycznie w tym kraju system opieki paliatywnej. Biskupi wskazali, że nie może być zgody na zaszczepianie błędnego poglądu, iż życie naznaczone chorobą i cierpieniem jest gorsze i nie zasługuje na ochronę. Podkreślili, że posłowie głosujący za eutanazją odrzucili lekcję, jaką dała Portugalczykom pandemia o cennej wartości życia ludzkiego, które całe społeczeństwo, a  zwłaszcza pracownicy służby zdrowia starają się ratować z ogromnym wysiłkiem. Portugalscy biskupi wyrazili nadzieję, że los ustawy nie jest jeszcze przesądzony ze względu na jej sprzeczność z zasadą nienaruszalności życia ludzkiego, która gwarantowana jest przez konstytucję.

Walka o życie toczyła się w Portugalii od wielu miesięcy. Środowiska pro-life apelowały o przeprowadzenie referendum w sprawie eutanazji, parlament odrzucił jednak tę propozycję. Teraz organizacje katolickie, stowarzyszenia obrony życia i Caritas Portugalii zaapelowały do prezydenta, by nie podpisywał ustawy, która trafi na jego ręce. Ma on trzy opcje: przyjąć ją, zawetować lub odesłać do Trybunału Konstytucyjnego.

Gdyby nowe prawo zostało przyjęte Portugalia stałaby się po Belgii, Luksemburgu i Holandii kolejnym krajem w Europie, gdzie eutanazja byłaby legalna. Ustawa umożliwia eutanazję osobom pełnoletnim, które znajdują się w sytuacji ekstremalnego cierpienia i są nieuleczalnie chorzy. Żądanie pacjenta  musi zostać potwierdzone przez lekarzy, a gdy pojawią się wątpliwości, co do możliwości podjęcia wolnego osądu, także przez psychiatrę. Wybór musi być ponownie potwierdzony w obecności świadków, ostatnim dniu życia osoby proszącej o eutanazję. Eutanazji będzie można dokonywać w strukturach należących do systemu opieki zdrowotnej i w każdym innym miejscu wskazanym przez pacjenta, byle zapewniało odpowiednie warunki medyczne i należny komfort.