Dla wschodniego Konga jest nadzieja, ale potrzeba dużo zaangażowania

„Drogi wyjścia są wewnętrzne. Państwo kongijskie musi przede wszystkim zrobić wszystko, aby przywrócić swoją władzę w tej części kraju. Dać własnym siłom zbrojnym środki do walki z rebelią. Ale także potrzebna jest zewnętrzna mobilizacja dyplomatyczna. Dziś społeczność międzynarodowa uznaje, poprzez ONZ i inne placówki dyplomatyczne, zaangażowanie Rwandy. Ale poza tym uznaniem musimy pójść nieco dalej. Jeśli Rosja została potępiona za agresję na Ukrainę, to takie same kroki powinno się podjąć wobec Rwandy. Tak więc jest tak wiele działań, które muszą być połączone na zewnątrz i wewnątrz Demokratycznej Republiki Konga, aby można było znaleźć pokój – wskazuje Christian Géraud Neema. – Na końcu mam słowo nadziei. Zwracam się do obywateli Konga, aby zawsze pozostali zmobilizowani w związku z sytuacją i nie tracili z powodu tego, co się dzieje, nadziei, że lud jest suwerenem, że to od nas zależy, w jakim kierunku sprawy powinny się potoczyć. Bardzo ważne też jest, aby reżim w Kinszasie nie próbował wykorzystać tych okoliczności do celów politycznych (…). Mam nadzieję, że ludność Konga będzie nadal się mobilizować i wywierać presję, zwłaszcza na swój rząd, aby przywrócić autorytet państwa i zaprowadzić pokój w regionie.“