Mario Botta: architektura sacrum musi wykraczać poza skończoność

„Guardini był proroczy wobec Rudolfa Schwarza. Był on architektem, który umieścił myśli niemieckiego teologa «w przestrzeni». Z tego punktu widzenia przypomnienie Papieża jest nadal aktualne: organizacja przestrzeni życiowej człowieka pozostaje ostatecznym celem naszej pracy – mówi Radiu Watykańskiemu Mario Botta. – Kultura sacrum, architektura sacrum ma niesamowitą siłę inercji, ponieważ mówi o 2000 lat historii, stylów, konfiguracji, które przeszły przez różne epoki, różne style, różne postawy człowieka i dlatego nigdy nie jesteśmy sami w tworzeniu sacrum. Mamy tysiącletnią historię, która nam towarzyszy, nawet w obrazach, od średniowiecza do renesansu, od baroku do XIX wieku. Jest to więc coś, co popycha nas również do udzielenia odpowiedzi na dzisiejszą rzeczywistość w momencie konstruowania przestrzeni sacrum dla współczesnego człowieka. Myślę, że dziś ten potencjał pozostaje niewykorzystany. Powstaje architektura, która niezależnie od tego czy tworzona jest na Biegunie Północnym czy na Dalekim Wschodzie wygląda tak samo. Istnieje adaptacja, jednorodność zachowania, które nie jest właściwe dla architektury sacrum, bo ona musi wykraczać poza skończoność.“