Symfonia Miłosierdzia. Cierpienie i krzyż drogą do świętości

Vatican News

Siostra Faustyna cierpiała i przyjmowała cierpienie jako swoją drogę do świętości. Było ono jak kwiaty polne, którymi zasypywała stopy Umiłowanego. Było jej dowodem miłości do Niego. Cierpieniem naznaczone było całe jej życie. Chorowała na gruźlicę i wyniszczona nią zmarła w młodym wieku. Doświadczała różnych form niezrozumienia i odrzucenia nawet od bliskich, w swoich wizjach patrzyła na cierpienia grzeszników i widziała cierpienie ukochanego Jezusa, który z miłości ofiarował się na zbawienie świata.

Pragnęła cierpienia

Wybrała cierpienie. Pewnego dnia stanęła na rozdrożu. Zobaczyła dwie drogi. Jedna z nich – „szeroka, wysypana piaskiem i kwiatami, pełna radości i muzyki, i różnych przyjemności”. Ludzie przemierzali ją, tańcząc, aż docierali na sam kraniec, ku przepaści piekła. Druga droga, raczej wąska ścieżynka, zasłana była cierniami i kamieniami. Ludzie szli z trudem, płacząc, upadając i wstając, by mimo wszystko iść dalej.  Co było na końcu tej wyczerpującej drogi? Ogród zapierający dech w piersiach, szczęście bez miary. I zapomnienie o bólu minionych dni.

„Jezu, Ty wiesz, że kocham cierpienie i pragnę kielich cierpień wysączyć aż do kropelki” – wyznawała Mu z prostotą i prosiła:  „Mistrzu mój, proszę Cię z całego spragnionego serca swego, jeżeli jest zgodne z wolą Twoją świętą, to daj mi jakie Ci się podoba cierpienie i słabości, ja pragnę cierpieć przez dzień i noc całą”.

Sytuacji, które rodzą spontaniczne i pełne wyrzutu pytanie: „Ale gdzie wtedy był Bóg?”, jest wiele. Pandemia, wojna w Ukrainie, niszcząca powódź skłaniają do poszukiwania sensu tych zdarzeń, w których trudno dopatrzeć się logiki miłości, za to często narzuca się logika zemsty i kary.

Wołanie na sześciu kontynentach

Ludzkie cierpienie nie ma sensu. Można mu jednak nadać sens w spotkaniu z Miłością Ukrzyżowaną. W Symfonii Miłosierdzia cierpienie zabrzmi słowami Jezusa, Jego sekretarki - Faustyny i muzycznym zamyśleniem. „Gdy dusza w poczuciu swej niewinności /Przyjmuje od Boga te dopuszczenia /Wtenczas serce jest zdolne odpłacać się miłością za przykrości /Jezu ukrzyżowany, mą słabość we wszechmoc zmieniaj”.

Kraków-Łagiewniki i Rzym znów, jak 25 lat temu podczas kanonizacji św. Faustyny Kowalskiej, połączy telemost modlitwy i miłości. Dołączą do niego sanktuaria w Kiabakari (Tanzania), São Paulo (Brazylia), Stockbridge (USA), El Salvador (Filipiny) oraz Keysborough (Australia). Dzięki łączom telewizyjnym i internetowym w wigilię Niedzieli Bożego Miłosierdzia połączą się z nimi wierni z całego świata. Dzieło Bartłomieja Gliniaka do słów św. Faustyny Kowalskiej wykonane będzie w 16 językach, przez artystów różnych kultur i tradycji muzycznych. „Ufaj Mi, jestem z Tobą, nie lękaj się niczego” – usłyszy świat 26 kwietnia o godz. 17.00.

Wystąpią znani artyści z całego świata

Wydarzenie organizowane jest przez Fundację „Terra Divina” oraz Instytut Dialogu Międzykulturowego im. Jana Pawła II w Krakowie. Zgromadzi ono artystów z całego świata, w tym solistów takich jak Charles Auclair, Buika, Edyta Górniak, Angelika Korszyńska-Górny, Florian Hille, Zespół Jedla, Sofia Karlsson, Rozan Khoury, Anna Kołodziej, Andrzej Lampert, Piotr Lemański, Yasmin Levy, Manu, Katarzyna Masior, Marta Maślanka, Corrinne May, Ive Mendes, Alexander Pappas, Emanuele Pellegrini, Saulius Petreikis, Carlos Piñana, Carla Pires, Joanna Słowińska, Zofia Słowińska, Veronika Vitazkova, Roxie Węgiel, Adam Woronowicz.

Wystąpią również zespoły wokalne reprezentujące różne style muzyczne, m.in. zespół wokalny Narodowego Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Kiabakari w Tanzanii, Chór Filharmonii Krakowskiej, Schola Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia oraz Orkiestra Akademii Beethovenowskiej. Wydarzenie modlitewno-muzyczne odbędzie się między sanktuariami Bożego Miłosierdzia i św. Jana Pawła II w Krakowie. Miliony ludzi na całym świecie wezmą w nim udział dzięki transmisjom telewizyjnym i internetowym.

Więcej wiadomości na stronie https://www.symfoniamilosierdzia.pl