Przez życie nie można przechodzić obojętnie, angażujmy się w nie

„Jednym z najbardziej namacalnych owoców tego spotkania posynodalnego będzie to, że Dykasteria planuje stworzenie zespołu złozonego z 20-30 młodych osób, z różnych krajów. Będą one dla niej łącznikami z duszpasterstwem, które działa w tych krajach oraz z różnymi sytuacjami, które w nich się dzieją. Drugim kluczowym elementem była praca w grupach międzynarodowych. To także był niesamowity czas. Więcej na ten temat będzie wiadomo w późniejszym czasie, jak wnioski zostaną zredagowane i opublikowane. Mają one również trafić do Papieża Franciszka i będą dostępne do szerszej lektury. A propos samego spotkania z Papieżem, to widać było niesamowitą radość, to, że Ojciec Święty chciał się przywitać z każdym z nas, każdemu z obecnych chciał uścisnąć rękę, zamienić jakieś zdanie. Był jedną z niewielu osób, która praktycznie całą audiencję stała na nogach tylko po to, aby móc się z każdym przywitać. I to nie było tak, że on miał wymuszony uśmiech, ale widać było, że on nam dodaje energii sobą, ale również my swoim entuzjazmem i swoją miłością do Kościoła oraz tym wszystkim, co w nas jest dodajemy siły jemu. Ja z jednej strony na pewno zabiorę z tego spotkania podkreślenie tego jak ważne jest słuchanie, a z drugiej strony zabieram takie ogromne docenienie tego, jaką mamy sytuację w Kościele. Wiadomo, że mamy różne, czasami bardzo trudne problemy, ale możemy otwarcie wyznawać swoją wiarę. Podczas tego spotkania poznaliśmy ludzi, którzy muszą na przeróżne sposoby walczyć o to, żeby w ogóle iść na Mszę, a my możemy w niej uczestniczyć codziennie.“