Kard. Krajewski: jak przed 15 laty trzeba przyklęknąć i zapłakać

„Wieczorem około godz. 21 klęczeliśmy wokół łóżka Jana Pawła II. Był półmrok, ale Papież był doskonale widoczny. Kiedy odszedł, kiedy dokonało się przejście z tego świata na spotkanie z miłosiernym Bogiem, w pewnym momencie arcybiskup Stanisław, sekretarz, wstał i zaintonował hymn Ciebie Boga wysławiamy, zapalił światło. Pomyślałem, że zwariował. Świat jeszcze nie wiedział, że Papież umarł, ale kiedy zaczęły wybrzmiewać kolejne strofy hymnu: Ciebie Boga wysławiamy, Ciebie wielbi ziemia cała… wszyscy wstaliśmy i zrozumiałem, że dziękujemy Bogu za świętego. Dziękujemy Bogu za tego człowieka, który stał się dowodem na istnienie Boga przez 27 lat. Świat jeszcze nie wiedział o śmierci, a my śpiewaliśmy Te Deum, Ciebie Boga wychwalamy. I wtedy zaczęły mi się przypominać słowa Jana Pawła II, które dzisiaj brzmią w szczególny sposób, kiedy mamy zarazę na świecie: otwórzcie drzwi Chrystusowi, nie lękajcie się, wypłyńcie na głębię, odwagi, wypłyńcie na głębię. Jan Paweł II umarł to znaczy żyje. Dlatego tu jesteśmy przy jego grobie. I z tego grobu płyną te słowa na cały świat dzisiaj: Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem, nie lękajcie się. Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię.“