Członkowie synodu rozmawiają o tym, jakie tematy wydają się kluczowe

„W wielu przemówieniach wybrzmiało, że Kościół jest rodziną, a także podkreślano rolę rodzin w Kościele. Mówiąc, że jest rodziną, miano na myśli, iż zawsze jest w nim miejsce dla każdego. Podkreślano wagę dzielenia się, komunikacji między wspólnotami, parafami, poszczególnymi grupami. Szczególna uwaga należy się młodym i biednym. Wśród punktów krytycznych, mówiono m.in. o niebezpieczeństwie zagarniania władzy w miejsce sprawowania jej jako służby i o konieczności odejścia od pewnych nawyków. Mówiono, że synodalność jest częścią DNA Kościoła. Nacisk kładziony jest na modlitwę, słuchanie innych, słuchanie Ducha, centralne miejsce Słowa Bożego i Eucharystii. Mówiono o tych, którzy nie mogli uczestniczyć w Synodzie, o tym kto i dlaczego? Po pierwsze to prześladowani albo dotknięci wielkimi kryzysami, jakie widzimy w naszym świecie, dlatego też podkreślono odczucie łączności z nimi. Są też tacy, którzy nie uczestniczą z powodu obojętności, apatii, jako reakcja na klerykalizm. Pojawiły się tematy formacji w seminariach, formacji całego Ludu Bożego. W wielu wystąpieniach powracały słowa Benedykta XVI tak często cytowane przez Papieża Franciszka o tym, że Kościół się rozszerza nie przez prozelityzm, lecz przez przyciąganie.“