Briefing synodalny o posłudze słuchania i zdrowej autonomii episkopatów

Beata Zajączkowska – Watykan

Wśród tematów jakie pojawiły się w synodalnej auli wymieniono m.in. wyzwanie jakim jest dostosowanie ewangelizacji do fenomenu ludzkiej mobilności i wynikających z niego trudności oraz kwestię relacji między synodalnością a prymatem. Sheila Leocádia Pires, która jest sekretarzem synodalnej komisji ds. komunikacji wskazała, że w kontekście wyzwania jakim jest dramat współczesnych migracji pojawiała się propozycja zwołania specjalnego kościelnego zgromadzenia nt. wyzwań całego regionu Morza Śródziemnego, a nie tylko euro-śródziemnomorskiego, by bezpośrednio wsłuchać się w głos migrantów.

Z dużym zainteresowaniem mediów spotkał się temat ewentualnej zmiany kompetencji komisji episkopatów. Wskazano, że nie chodzi tu o definiowanie nowych dogmatów czy zasad wiary, ale o wymiar pastoralny związany z przekazywaniem jednej i tej samej wiary inkulturowanej w określony kontekst, w odpowiedzi na wyzwania i potrzeby określonych narodów w komunii z całym Kościołem.

Uczestniczący w briefingu kard. Gérald Cyprien Lacroix podkreślił, że posiadanie tej samej doktryny i pewność, że wierzymy w tego samego Jezusa Chrystusa pozwala nam być jedno. To, co może się zmieniać, to język głoszenia i styl duszpasterstwa, które powinny być dostosowane do realiów w jakich żyjemy. Arcybiskup Quebecu wskazał, że w świecie, w którym przemawia broń i bomby potrzeba świadectwa wzajemnego słuchania, którego doskonałym doświadczeniem jest synod. „Wzajemne słuchanie pozwala na dobre rozeznanie i podjęcie właściwych wyborów” – zauważył hierarcha podkreślając, że „na słuchaniu tego, co Bóg mówi do nas dzisiaj możemy jedynie zyskać”.

W czasie briefingu zauważono, że w auli synodalnej odczuwalne jest pragnienie promowania jedności Kościoła a nie pogłębiania polaryzacji. Wśród pojawiających się propozycji wymieniono postulat konieczności polepszenia komunikacji między Rzymem a Kościołami lokalnymi, wskazując na znaczenie częstszej obecności przedstawicieli różnych watykańskich dykasterii w poszczególnych diecezjach, co posłuży poznaniu realiów życia. Wskazano też na konieczność lepszego konsultowania Kościołów lokalnych w czasie przygotowywania ważkich dokumentów przez urzędy Kurii Rzymskiej. Pojawiła się propozycja podkreślenia w dokumencie końcowym centralności Eucharystii, gdyż, jak zauważono, Kościół synodalny może wzrastać jedynie dzięki Jezusowi i światłu Ducha Świętego, bo w przeciwnym wypadku staje się autoreferencyjny.