የየካቲት 17/2016 ዓ.ም የ6ኛ ሳምንት እለተ ሰንበት ንባባት እና የቅዱስ ወንጌል አስተንትኖ!

የእለቱ ንባባት

1.    ዘለዋዊያን 13፡1-2.45-46

2.    መዝሙር 31

3.    1 ቆሮ. 10፡31-11፡1

4.    ማርቆስ 1፡40-45

 

የእለቱ ቅዱስ ወንጌል

ኢየሱስ ለምጻሙን ሰው አነጻ

አንድ ለምጻም ወደ እርሱ ቀርቦ ከፊቱ በመንበርከክ፣ “ብትፈቅድ እኮ ልታነጻኝ ትችላለህ” በማለት ለመነው።ኢየሱስም ለሰውየው በመራራት እጁን ዘርግቶ ዳሰሰውና፣ “እፈቅዳለሁ፣ ንጻ” አለው። እርሱም ወዲያው ከለምጹ ነጻ፤ ከበሽታውም ተፈወሰ።

ኢየሱስም ሰውየውን አጥብቆ በማስጠንቀቅ እንዲህ ሲል አሰናበተው፤ “ለማንም አንድ ነገር እንኳ እንዳትናገር ተጠንቀቅ፤ ነገር ግን ምስክር እንዲሆናቸው ሄደህ ራስህን ለካህን አሳይ፤ ስለ መንጻትህም ሙሴ ያዘዘውን መሥዋዕት አቅርብ” አለው። ሰውየው ግን በሄደበት ሁሉ ነገሩን በሰፊው አወራ፤ ወሬውንም አሠራጨ። በዚህ ምክንያት ኢየሱስ ወደ ማንኛውም ከተማ በግልጽ መግባት አልተቻለውም፤ ከዚህም የተነሣ ከከተማ ውጭ በሚገኙ ሰዋራ ቦታዎች መኖር ጀመረ፤ ሰዎች ግን ከየአቅጣጫው እርሱ ወዳለበት መምጣት አላቋረጡም።

 

የእለቱ ቅዱስ ወንጌል አስተንትኖ

የተወደዳችሁ ወንድሞቼ እና እህቶቼ እንደምን አርደዳችሁ!

የዛሬው ቅዱስ ወንጌል የሥጋ ደዌ በሽተኛ የሆነ አንድ ሰው መፈወሱን የምያመልክት ታሪክ ያቀርብልናል (ማር. 1፡40-45)። ኢየሱስም እርሱን ለሚማጸነው ለታመመው ሰው “እፈቅዳለሁ ንጻ” ሲል መለሰለት። (ማርቆስ 1፡ 41) በጣም ቀላል የሆነ ሐረግ ተጠቅሞ ይናገራል፣ እሱም ወዲያውኑ በተግባር ላይ ይውላል። በእርግጥም “ወዲያው ለምጹ ለቀቀው፣ነጻም” (ሉቃስ 1፡ 42) ይለናል ቅዱስ ወንጌሉ። ይህ ኢየሱስ ለሚሰቃዩት ሰዎች የሚያሳየው ዘይቤ ነው፡ ጥቂት ቃላት እና ተጨባጭ ተግባራት።

ብዙ ጊዜ በወንጌል ውስጥ እርሱ ለሚሰቃዩ ሰዎች እንዲህ ሲያደርግ እናያለን፡- መስማት ለተሳናቸው ዲዳዎች (ማር. 7፡31-37)፣ ሽባዎች (ማር. 2፡1-12)፣ እና ሌሎች ብዙ ችግረኞች (ማርቆስ 5)። እሱ ሁል ጊዜ ይህንን ያደርጋል፡ ትንሽ ይናገራል እና ቃላቶቹ ወዲያውኑ በተግባር ይፈጸማሉ፣ ያጎነብሳል፣ እጁን ይይዛል እና ይፈውሳል። በንግግሮች ወይም በጥያቄዎች ጊዜ አያጠፋም በቅድመ ርኅራኤ ወይም በስሜታዊነት አይደለም፣ ይልቁንም በትኩረት የሚያዳምጥ እና በትኩረት የሚሠራ ሰው፣ በተለይም በግልጽ ሳይታይ ጨዋነቱን ያሳያል።

ይህ አስደናቂ የመውደድ መንገድ ነው፣ እና እሱን በዓይነ ሕሊናህ ስናስበውና ብንዋሃደው እንዴት ጥሩ ነው! እንዲህ የሚያደርጉ ሰዎችን ሲያጋጥመን እናስብ፡ በቃላት ጠንቃቃ፣ በተግባር ግን ለጋስ፣ ለማሳየት የማይፈልጉ ነገር ግን እራሳቸውን ጠቃሚ ለማድረግ ዝግጁ ናቸው፣ ለማዳመጥ ፈቃደኛ ስለሆኑ ለመርዳት ውጤታማ ናቸው። አንድ ሰው እንዲህ ሊላቸው የሚችላቸው ወዳጆች “ልትሰሙኝ ትፈልጋላችሁ? ልትረዳኝ ትፈልጋለህን?» ሲመልሱ በመተማመን፣ በኢየሱስ ቃላት ማለት ይቻላል፦ “አዎ፣ እፈቅዳለሁ፣ ልረዳህ እዚህ መጥቻለሁ!” የግንኙነቶች ከዓይን ወይም ከአዕምሮ የማይጠፋ ምናባዊነት የሆነ ግንኙነት መሬት እያገኘ በሚመስልበት እንደ እኛ ባለ ዓለም ውስጥ ይህ ተጨባጭነት በጣም አስፈላጊ ነገር ነው።

የአምላክ ቃል እንዴት እንደሚያስቆጣን እናዳምጥ፡- “አንድ ወንድም ወይም አንዲት እኅት የሚለብሱት ልብስም ሆነ የሚመገቡት ምግብ ዐጥተው፣ ከእናንተ መካከል አንዱ፣ “በሰላም ሂዱ፤ አይብረዳችሁ፤ ጥገቡ” ቢላቸው፣ ለሰውነታቸው ግን የሚያስፈልጋቸውን ባይሰጣቸው፣ ምን ይጠቅማቸዋል? ( ያዕቆብ 2፡15-16) በማለት ሐዋርያው ያዕቆብ ይናገራል። ፍቅር ተጨባጭነት ይፈልጋል፣ ፍቅር መገኘትን፣ መገናኘትን፣ ጊዜ እና ቦታ ሊሰጠው ይገባል፡ ወደ ውብ ቃላት፣ በስክሪኑ ላይ ያሉ ምስሎችን፣ ጊዜያዊ የራስ ፎቶዎችን እና የችኮላ መልዕክቶችን መቀነስ አይቻልም። ሊረዱ የሚችሉ ጠቃሚ መሳሪያዎች ናቸው ግን ለፍቅር በቂ አይደሉም፣ እውነተኛ መገኘትን መተካት አይችሉም።

እስቲ ዛሬ እራሳችንን እንጠይቅ፣ ሰዎችን እንዴት ማዳመጥ እንዳለብኝ አውቃለሁ? ጥያቄያቸውን ለማሟላት ዝግጁ ነኝ? ወይስ ሰበብ አቀርባለሁ፣ አዘገየዋለሁ፣ በረቂቅ ወይም ከንቱ ቃላት ጀርባ ተደብቄያለሁ? በእውነቱ ፣ ብቸኛ ወይም የታመመን ሰው ለመጎብኘት ለመጨረሻ ጊዜ የሄድኩት መቼ ነበር - ሁሉም በልባቸው መልስ መስጠት የሚችሉት-ወይም ለእርዳታ የጠየቀኝን ሰው ፍላጎት ለማሟላት እቅዶቼን የቀየርኩበት የመጨረሻ ጊዜ መቼ ነበር?

በእንክብካቤ ወደር የሌላት ማርያም፣ በፍቅር ተዘጋጅተን በተጨባጭ ተግባራችንን የምንፈጽ ሰዎች እንድንሆን በአማላጅነቷ ትርዳ።

ምንጭ፡ ርዕሰ ሊቃነ ጳጳሳት ፍራንችስኮስ በቫቲካን በሚገኘው በቅዱስ ጴጥሮስ አደባባይ በየካቲት 03/2016 ዓ.ም ካደረጉት የቅዱስ ወንጌል አስተንትኖ የተወሰደ።

የእዚህ ዝግጅት አቅራቢ አባ መብራቱ ኃ/ጊዮርጊስ ቫቲካን