የሰኔ 30/2016 ዓ.ም እለተ ሰንበት የመጽሐፍ ቅዱስ ንባባትና የቅዱስ ወንጌል አስተንትኖ

የእለቱ ንባባት

1.      ዘጸ. 24፡3-8

2.     መዝሙር 115

3.     ዕብራዊያን 9፡11-15

4.    ማርቆስ 14፡ 12-16፣22-26

 

የእለቱ ቅዱስ ወንጌል

የፋሲካ በግ በሚታረድበት በቂጣ በዓል የመጀመሪያው ቀን፣ ደቀ መዛሙርቱ ወደ ኢየሱስ ቀርበው፣ “የፋሲካ እራት የት እንድናዘጋጅልህ ትፈልጋለህ?” አሉት። እርሱም ከደቀ መዛሙርቱ ሁለቱን እንዲህ ሲል ላካቸው፤ “ወደ ከተማ ሂዱ፤ እንስራ ውሃ የተሸከመ ሰው ይገናኛችኋል፤ ወደሚገባበት ቤትም ተከተሉት፤ የቤቱንም ጌታ፣ ‘መምህሩ፣ ከደቀ መዛሙርቴ ጋር የፋሲካን ራት የምበላበት የእንግዳ ማረፊያ የትኛው ነው?’ ብሏል በሉት፤ እርሱም በሰገነቱ ላይ የተሰናዳና የተነጠፈ ሰፊ አዳራሽ ያሳያችኋል፤ እዚያ አዘጋጁልን።”

ደቀ መዛሙርቱም ወጥተው ወደ ከተማዪቱ ሄዱ፤ ማንኛውም ነገር ኢየሱስ እንዳላቸው ሆኖ አገኙት፤ ፋሲካውንም አሰናዱ።

ሲበሉም እንጀራ አንሥቶ ባረከ፤ ቈርሶም ለደቀ መዛሙርቱ ሰጣቸውና፣ “ዕንኩ፤ ይህ ሥጋዬ ነው” አላቸው።

ጽዋውንም አነሣ፤ አመስግኖም ሰጣቸው፤ ሁሉም ከዚያ ጠጡ።

ደግሞም እንዲህ አላቸው፤ “ይህ ስለ ብዙዎች የሚፈስስ የአዲስ ኪዳን ደሜ ነው፤ እውነት እላችኋለሁ፤ በእግዚአብሔር መንግሥት አዲሱን የወይን ፍሬ እስከምጠጣበት እስከዚያች ቀን ድረስ ዳግም ይህን አልጠጣም።” ከዚህ በኋላ መዝሙር ዘምረው ወደ ደብረ ዘይት ተራራ ወጡ (ማርቆስ 14፡12-16፣22-26)።

 

የእለቱ ቅዱስ ወንጌል አስተንትኖ

የተወደዳችሁ ወንድሞቼ እና እህቶቼ እንደምን አረፈዳችሁ፣ መልካም እለተ ሰንበት ይሁንላችሁ!

በዛሬው ሥርዓተ አምልኮ ውስጥ የክርስቶስ ቅዱስ ሥጋ እና ክቡር ደም የሚታወስበት፣ የሚከበርበት እና የሚሰገድለት ዓመታዊ ክብረ በዓል እየተከበረ ይገኛል። በዛሬ ሥርዓተ አምልኮ ላይ የተነበበው ቅዱስ ወንጌል ስለ መጨረሻው እራት ይነግረናል (ማር. 14፡12-26)። በዚህ ጊዜ ጌታ ከደቀ መዛሙርቱ ጋር የነበረውን የመጨረሻ ሰሞን ግንኙነት የሚፈጽመው በተቆረሰው ኅብስትና ለደቀ መዛሙርቱ በሚቀርበው ጽዋ ውስጥ ራሱን አድርጎ ነው። ለሰው ልጆች ሁሉ ራሱን የሰጠ እና ራሱን ለዓለም ህይወት የሚሰጥ እርሱ ነው።

እንጀራውን በምቆርስበትን የኢየሱስን ትዕይንት ውስጥ ቅዱስ ወንጌሉ አጽንዖት የሚሰጠው “ቆርሶ ለደቀ መዛሙርቱ ሰጣቸው” (ማርቆስ 14፡ 22) በሚለው ቃል ውስጥ የሚጎላ አንድ አስፈላጊ ገጽታ አለ። እነዚህን “ቆርሶ ሰጣቸው” የሚሉትን ቃላት በልባችን ውስጥ እናጽናቸው፣ እናሰላስላቸው። በእርግጥም ቅዱስ ቁርባን በመጀመሪያ የስጦታውን ግዝፈት ያስታውሳል። ኢየሱስ ኅብስቱን የወሰደው በራሱ ሊበላ ሳይሆን ቆርሶ ለደቀ መዛሙርቱ ሊሰጥ ነው፣ ስለዚህም ማንነቱንና ተልዕኮውን ገለጠ። ሕይወቱን ለራሱ አላዘጋጀም፣ ነገር ግን ሕይወቱን ለሌላ ሰጠ፥ የእርሱን የአምላክነት በህሪይ እና ማንነት በቅናት የተያዘ ውድ ሀብት አድርጎ አልቆጠረውም፣ ነገር ግን የእኛን ስብዕና ለመካፈል ክብሩን ገፍፎ፣ ትቶ ወደ ዘላለማዊ ሕይወት እኛ እንድንገባ ራሱን ዝቅ አደረገ (ፊልጵ. 2፡1-11)። ኢየሱስ መላ ሕይወቱን ስጦታ አድርጎ ሰጥቶናል። እስቲ ይህን እናስታውስ፥ ኢየሱስ መላ ሕይወቱን ስጦታ አድርጎ ሰጥቷል።

እንግዲያውስ በተለይ እሁድ እንደምናደርገው መስዋዕተ ቅዳሴን ማስቀደስ እና ይህን እንጀራ መብላት ከሕይወት የራቀ አምልኮ ወይም የግል መጽናኛ ጊዜ እንዳልሆነ እንረዳ። ኢየሱስ ኅብስቱን እንደወሰደ፣ ቆርሶ እንደ ሰጣቸው ሁልጊዜ ማስታወስ አለብን፣ ስለዚህም ከእርሱ ጋር መገናኘታችን ለሌሎች የተሰበረ እንጀራ እንድንሆን ያደርገናል፣ ማንነታችንን እና ያለንን ለመካፈል ይረዳናል። ታላቁ ቅዱስ ሊዮ እንዲህ አለ፡- ‘በክርስቶስ ሥጋና ደም ውስጥ ያለን ተሳትፎ የምንበላውን እንድንሆን ያደርገናል’ ማለታቸው ይታወሳል።

ወንድሞች እና እህቶች፣ የተጠራንለት ይህ ዓላማ ወሳኝ የሆነ ዓላማ ነው፤ የምንበላውን እንድንሆን፣ “ቅዱስ ቁርባን” እንድንሆን፣ ማለትም፣ ከእንግዲህ ለራሳችን የማንኖር ነገር ግን ለሌሎች የምንኖር ሰዎች እንድንሆን ተጠርተናል (ሮሜ 14፡7)፣ በሐብት ይዞታ አመክንዮ የፍጆታ እቃዎችን በማግበስበስ ሳይሆን የራሳቸውን ሕይወት ለሌሎች እንዴት ስጦታ አድርገው ማቅረብ እንደሚችሉ የሚያውቁ ሰዎች እንድንሆን ነው የተጠራነው፣ አዎን ለእዚህ ነው የተጠራነው። በዚህ መንገድ ለቅዱስ ቁርባን ምስጋና ይግባውና ነብያት እና የአዲስ ዓለም ገንቢዎች እንሆናለን፡ ራስ ወዳድነትን አሸንፈን ለፍቅር ራሳችንን ስንከፍት የወንድማማችነትን ትስስር ስንፈጥር፣ በወንድሞቻችን እና በእህቶቻችን ስቃይ ውስጥ ራሳችንን አስገብተን እና የሥቃያቸው ተካፋይ ሆነን ከተካፍለን ከተቸገሩት ጋር እንጀራ እና ሃብት፣ መክሊታችንን ሁሉ ስንካፈል፣ ያኔ የህይወታችንን እንጀራ እንደ ኢየሱስ እየቆረስን ነው ለማለት እንችላለን።

ወንድሞች እና እህቶች፣ እራሳችንን እንጠይቅ፡ ሕይወቴን ለራሴ ብቻ ነው የምኖረው ወይስ እንደ ኢየሱስ ነው የምሰጠው? ራሴን ለሌሎች አሳልፌ ሰጣለሁኝ? ወይንስ በራሴ ትንሽነት ውስጥ ራሴን ዝግቼ ኖራለሁ? እናም በዕለት ተዕለት ሁኔታዎች፣ እንዴት ማካፈል እንዳለብኝ አውቃለሁ ወይስ ሁልጊዜ የራሴን ፍላጎት እፈልጋለሁ?

ከሰማይ የወረደውን የሕይወት እንጀራ የሆነውን ኢየሱስን የተቀበለች እና ራሷን ሙሉ በሙሉ ለእርሱ የሰጠች ድንግል ማርያም እኛንም በቅዱስ ቁርባን ከኢየሱስ ጋር አንድ በመሆን የፍቅር ስጦታ እንድንሆን በአማላጅነቷ እርሷ ትርዳን።

ምንጭ፡ ርዕሰ ሊቃነ ጳጳሳት ፍራንችስኮስ በግንቦት 25/2016 ዓ.ም የክርስቶስ ቅዱስ ሥጋ እና ክቡር ደም የሚከበርበት ዓመታዊ በዓል ላይ ካደረጉት ስብከት የተወሰደ።

አቅራቢ አባ መብራቱ ኃ/ጊዮርጊስ ቫቲካን-ቫቲካን