ር.ሊ.ጳ ፍራንችስኮስ እንረጋጋ፣ እናስተውል በጸሎት መንፈስ ለሌሎች እገዛ እናድርግ ማለታቸው ተገልጿል

የእዚህ ዝግጅት አቅራቢ መብራቱ ኃ/ጊዮርጊስ-ቫቲካን

ክቡራን እና ክቡራት የዝግጅቶቻችን ተከታታዮች ርዕሰ ሊቃነ ጳጳሳት ፍራንችስኮስ በእለቱ ያደረጉትን የቅዱስ ወንጌል አስተንትኖ ሙሉ ይዘቱን እንደሚከተለው አሰናድተነዋል፣ ተከታተሉን።

የተወደዳችሁ ወንድሞቼ እና እህቶቼ፣ መልካም እለተ ሰንበት ይሁንላችሁ!

በዛሬው ሥርዓተ አምልኮ ላይ የተነበበበው ቅዱስ ወንጌል (ማር 6፡30-34) ሐዋርያት ከተልእኮአቸው ከተመለሱ በኋላ በኢየሱስ ዙሪያ እንደተሰበሰቡ ይነግረናል። ያከናወኑትን ተግባር ይነግሩታል። ከዚያም “እስቲ ብቻችሁን ከእኔ ጋር ወደ አንድ ገለልተኛ ስፍራ እንሂድና ጥቂት ዕረፉ” አላቸው (ማርቆስ 6፡31)። ይሁን እንጂ ሰዎቹ ወዴት እንደሚሄዱ ተረድተው ከጀልባው ሲወርዱ ኢየሱስ ሕዝቡ እየጠበቁት አገኛቸው። ለእነሱ ይራራል፣ እና ማስተማር ጀመረ (ማርቆስ 6፡ 34)።

ስለዚህ፣ በአንድ በኩል፣ ለማረፍ ግብዣ አለ፣ በሌላ በኩል ደግሞ፣ ኢየሱስ ለሕዝቡ ያለው ርኅራኄ አለ። በኢየሱስ ርኅራኄ ላይ ለማሰላሰል አንድ ጊዜ ቆም ማለት መልካም ነው። እነዚህ ሁለት የማይጣጣሙ ነገሮች ሊመስሉ ይችላሉ፣ እነሱ በትክክል አብረው ሊሄዱ ይችላሉ ማረፍ እና መሃሪ መሆን። በጥልቀት እንመልከተው።

ኢየሱስ የደቀ መዛሙርቱ ድካም ያሳስበዋል። ምናልባት ሕይወታችንን እና ሐዋሪያዊ ተግባራችንን ሊመለከት የሚችል አደጋን ያውቃል። ይህ አደጋ ሊያሰጋን የሚችለው ለምሳሌ ተልእኳችንን ወይም ስራችንን ለመወጣት ያለን ጉጉት እንዲሁም የተሰጡን ሚናዎችና ተግባራት ወደ አንድ ዓይነት እንቅስቃሴ ሰለባ እንድንሆን በሚያደርገን እና በሚደረጉ ነገሮች ላይ ከመጠን በላይ በሚያሳስበን ጊዜ ነው፣ ይህ መልካም ነገር አይደለም። በምንሠራው ሥራ ከመጠን በላይ አንጠመድ፣ በውጤቶች አንጠመድ። ያኔ ተበሳጭተን እና አስፈላጊ የሆነውን ነገር ስናጣው ይከሰታል። ኃይላችንን ማሟጠጥ እና በአካል እና በመንፈሳዊ ድካም ውስጥ ለመውደቅ ያጋልጣል። ይህ ለሕይወታችን እና ለህብረተሰባችን ብዙ ጊዜ በችኮላ በእስረኛነት ለሚኖረው ማህበረሰብ እና ለቤተክርስቲያን እና ለመጋቢነት አገልግሎት ጠቃሚ ማሳሰቢያ ነው፡ ወንድሞች እና እህቶች ከድርጊት አምባገነንነት እንጠንቀቅ! እናም ይህ ደግሞ የግድ በቤተሰቦቻችን ውስጥ ሊከሰት ይችላል፣ ለምሳሌ አባትየው ኑሮን ለማሸነፍ ከስራ መውጣት ሲኖርበት እና ከቤተሰቡ ጋር ሊያሳልፈው የሚችለውን ጊዜ መስዋእት ማድረግ ሲኖርበት። ብዙውን ጊዜ ወላጆች ልጆች ገና ሲተኙ በማለዳው ይወጣሉ እና ቀደም ሲል አልጋ ላይ ሲሆኑ ምሽት ላይ ይመለሳሉ። ይህ ደግሞ ማህበራዊ ኢፍትሃዊነት ነው። በቤተሰብ ውስጥ አባቶች እና እናቶች ከልጆቻቸው ጋር ለመካፈል፣ ፍቅር በቤተሰባቸው ውስጥ እንዲያድግ እና በአምባገነናዊ አገዛዝ ውስጥ ላለመግባት ጊዜ ሊኖራቸው ይገባል። በዚህ መንገድ ለመኖር የተገደዱ ሰዎችን ለመርዳት ምን ማድረግ እንደምንችል እናስብ።

በተመሳሳይ ጊዜ፣ ኢየሱስ ያቀረበው ጥሪ ከዓለም ማምለጥ፣ ወደ ግል ደህንነት ማፈግፈግ አይደለም። በተቃራኒው ግራ ከተጋቡት ሰዎች ጋር ሲጋፈጥ ርኅራኄ ይሰማዋል። እናም፣ ከወንጌል የምንማረው፣ እነዚህ ሁለት እውነታዎች - ማረፍ እና መሃሪ መሆን - የተሳሰሩ መሆናቸውን ናቸው፡ እንዴት ማረፍ እንዳለብን ከተማርን ብቻ ርህራሄ ሊኖረን ይችላል። በእርግጥም ለሌሎች ፍላጎት እንዴት ምላሽ መስጠት እንዳለበት የሚያውቅ ርኅራኄ እይታ እንዲኖረን ማድረግ የሚቻለው፣ ልባችን በመሥራት በጭንቀት ካልተዋጠ፣ እንዴት ማቆም እንዳለብን እና የእግዚአብሔርን ጸጋ እንዴት እንደምንቀበል ካወቅን፣ በአምልኮ ጸጥታ ስንገኝ ብቻ ነው።

ስለዚህ፣ ውድ ወንድሞችና እህቶች፣ ራሳችንን እንዲህ ብለን ልንጠይቅ እንችላለን፡- በእለት ውስጥ አንዴ ቆም ማለት እችላለሁኝ? ከራሴ እና ከጌታ ጋር ለመሆን ትንሽ ጊዜ ወስጃለሁ ወይስ ሁል ጊዜ ቸኩያለሁ፣ ለማደረጋቸው ነገሮች ያለማቋረጥ ቸኩያለሁ? በእያንዳንዱ ቀን ጫጫታ እና እንቅስቃሴዎች መካከል የሆነ "ውስጣዊ በረሃ" እናገኛለን?

በሁሉም የዕለት ተዕለት እንቅስቃሴ ውስጥ እንኳን "በመንፈስ እንድናርፍ" እና ለሌሎችም እንድንቀርብ እና እንድንራራ ቅድስት ድንግል ማርያም በአማላጅነቷ ትርዳን።