Папа ў Люксембургу пра эвалюцыю Касцёла ў секулярным свеце
Аляксандр Амяльчэня - Vatican News
Краіна з глыбокімі каталіцкімі традыцыямі сёння сутыкаецца з выклікамі секулярызацыі. Святы Айцец падкрэсліў важнасць адаптацыі Касцёла да зменлівых рэалій, захоўваючы пры гэтым вернасць Евангеллю.
Візіт Папы супаў з важным Марыйным юбілеем – 400-годдзем ушанавання Багародзіцы Суцяшальніцы Засмучаных, заступніцы Люксембурга. Гэты кантэкст надаў асаблівае значэнне тэме служэння, якую Францішак абраў цэнтральнай для сваёй прамовы.
Святы Айцец пачаў з падзякі Вялікаму герцагу і яго сям'і за іх прысутнасць, што падкрэсліла цесную сувязь паміж Касцёлам і дзяржавай у Люксембургу. Ён таксама адзначыў сведчанні мясцовых вернікаў, якія падзяліліся сваім досведам веры ў сучасным свеце.
Францішак засяродзіўся на трох ключавых тэмах: служэнне, місія і радасць. Гаворачы пра служэнне, ён асабліва падкрэсліў важнасць гасціннасці, нагадваючы пра шматвяковую традыцыю Люксембурга ў прыёме бежанцаў і мігрантаў. Папа заахвоціў вернікаў працягваць гэтую традыцыю, робячы сваю краіну "гасціннай хатай для кожнага, хто стукае ў вашы дзверы, просячы дапамогі і прытулку".
У кантэксце місіі Святы Айцец гаварыў пра неабходнасць эвалюцыі Касцёла ў секулярызаваным грамадстве. Ён заклікаў да пераходу ад простага душпастырскага падыходу да актыўнага місіянерскага прапаведавання. Францішак падкрэсліў важнасць сінадальнасці і супольнай адказнасці ў гэтым працэсе, заахвочваючы да большага падзелу служэнняў і адказнасці сярод вернікаў.
Папа таксама звярнуў увагу на экалагічную адказнасць, спасылаючыся на музычную пастаноўку Laudato si', прадстаўленую маладымі людзьмі падчас сустрэчы. Ён назваў гэта "двайным прарочым знакам", які нагадвае пра нашу адказнасць за "агульны дом" і паказвае, як гэтая місія, перажытая разам, можа стаць цудоўным інструментам для абвяшчэння Евангелля.
Завяршаючы сваю прамову, Францішак звярнуўся да тэмы радасці, узгадаўшы традыцыйную вясновую працэсію ў Эхтэрнаху. Гэтая працэсія, якая адбываецца на Пяцідзясятніцу ў памяць пра місіянерскую працу святога Віліброрда, стала для Папы сімвалам радаснай і дынамічнай веры.
Святы Айцец заклікаў люксембургскіх католікаў працягваць сваю місію суцяшэння і служэння, падзякаваў ім за іх працу і шчодрую дапамогу патрабуючым, і папрасіў іх маліцца за яго.
Заклік Францішка да адаптацыі Касцёла да сучасных рэалій, захоўваючы пры гэтым вернасць Евангеллю і традыцыйным хрысціянскім каштоўнасцям, для Люксембурга, краіны, якая спалучае ў сабе багатую каталіцкую гісторыю з выклікамі сучаснага мультыкультурнага і секулярнага грамадства, застаецца асабліва актуальным.
