ಪ್ಯಾಕ್ಸ್ ಕ್ರಿಸ್ಟಿ: 'ಪೂರ್ವಭಾವಿ ಅಹಿಂಸೆಯು ಶಾಂತಿಯ ಕೀಲಿಯಾಗಿದೆ'

ರೋಸಿಯೊ ಲ್ಯಾಂಚೊ ಗಾರ್ಸಿಯಾ ಮತ್ತು ಲಿಸಾ ಜೆಂಗಾರಿನಿ

ವಿಶ್ವಗುರು ಫ್ರಾನ್ಸಿಸ್ ರವರು ಹಿಂಸಾಚಾರವು ಸಂಘರ್ಷಕ್ಕೆ ಪರಿಹಾರವಾಗಿದೆ ಎಂಬ ಅಪ ನಂಬಿಕೆಯಿಂದ ಮಾನವೀಯತೆಯನ್ನು ದೂರವಿಡಲು ಪಟ್ಟುಬಿಡದೆ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ, ನಮ್ಮ ಕಾಲದ ದೊಡ್ಡ ಸವಾಲುಗಳನ್ನು ಪರಿಹರಿಸುವ ಬದಲು, ಹಿಂಸಾಚಾರವು ಅವುಗಳನ್ನು ಶಾಶ್ವತಗೊಳಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಸಂಘರ್ಷವು ಇನ್ನಷ್ಟು ಉಲ್ಬಣಗೊಳಿಸುತ್ತದೆ ಎಂದು ವಾದಿಸಿದರು.

ತನ್ನ ಪೂರ್ವವರ್ತಿಗಳನ್ನು ಪ್ರತಿಧ್ವನಿಸುತ್ತಾ, "ಯುದ್ಧವು ಯಾವಾಗಲೂ ಮಾನವೀಯತೆಯ ಸೋಲು" ಎಂದು ಸಂಘರ್ಷಗಳು ಎಂದಿಗೂ ಜಯವನ್ನು ತರುವುದಿಲ್ಲ, ಬದಲಿಗೆ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಇನ್ನಷ್ಟು ಹದಗೆಡಿಸುತ್ತದೆ.

ಅವರ ಭಾಷಣಗಳು, ಬರಹಗಳು ಮತ್ತು ಸಂದರ್ಶನಗಳಲ್ಲಿ ಸಂಘರ್ಷವನ್ನು ಪರಿಹರಿಸಲು, ನ್ಯಾಯವನ್ನು ಪೋಷಿಸಲು, ಭೂಮಿಯನ್ನು ಗುಣಪಡಿಸಲು, ವಲಸಿಗರನ್ನು ರಕ್ಷಿಸಲು ಮತ್ತು ಅಂತಿಮವಾಗಿ ಯುದ್ಧವನ್ನು ಕೊನೆಗೊಳಿಸಲು ಹಿಂಸೆಗಿಂತ ಇನ್ನೊಂದು ಮಾರ್ಗವಿದೆ, ಆ ಮಾರ್ಗವೇ ʻಶಾಂತಿʼ ಎಂದು ಅವರು ಒತ್ತಾಯಿಸಿದ್ದಾರೆ, ಇವೆಲ್ಲವೂ ಪರಸ್ಪರ ಸಂಬಂಧ ಹೊಂದಿವೆ.

ಈ ಕಲ್ಪನೆಯು ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಪಾಕ್ಸ್ ಕ್ರಿಸ್ಟಿಯ ಧ್ಯೇಯವಾಗಿದೆ,, 1945ರಲ್ಲಿ ಯುರೋಪ್‌ನಲ್ಲಿ ಸ್ಥಾಪಿಸಲಾದ ಜಾಗತಿಕ ಕಥೋಲಿಕ ಶಾಂತಿ ಚಳುವಳಿ ಎರಡನೇ ವಿಶ್ವ ಸಮರದ ನಂತರ ಫ್ರೆಂಚ್ ಮತ್ತು ಜರ್ಮನ್ನರನ್ನು ಒಟ್ಟುಗೂಡಿಸುತ್ತದೆ, ಇದು ಇಂದು ವಿಶ್ವದಾದ್ಯಂತ 100ಕ್ಕೂ ಹೆಚ್ಚು ಸದಸ್ಯ ಸಂಸ್ಥೆಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. ಆಂದೋಲನವು ಹಿಂಸಾಚಾರದ ಬಹು ರೂಪಗಳಿಂದ ಧ್ವಂಸಗೊಂಡ ಜಗತ್ತನ್ನು-ಶಾಂತಿ ಮತ್ತು ನ್ಯಾಯವನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸುವ ಒಂದು ಭೌತಿಕ, ರಚನಾತ್ಮಕ ಅಥವಾ ಪರಿಸರವಾಗಿ ಪರಿವರ್ತಿಸಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತದೆ.

ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಪಾಕ್ಸ್ ಕ್ರಿಸ್ಟಿಯ ಪ್ರಧಾನ ಕಾರ್ಯದರ್ಶಿ ಮಾರ್ಥಾ ಇನೆಸ್ ರೊಮೆರೊರವರು ಮತ್ತು ಈ ಹಿಂದೆ ಲತೀನ್ ಅಮೇರಿಕಾ ಮತ್ತು ಕೆರಿಬಿಯದ ಪ್ಯಾಕ್ಸ್ ಕ್ರಿಸ್ಟಿಯ ಸಂಯೋಜಕರಾಗಿ 15 ವರ್ಷಗಳ ಕಾಲ L’Osservatore Romano ವ್ಯಾಟಿಕನ್ ಪತ್ರಿಕೆಯೊಂದಿಗೆ ಸಂಘಟನೆಯ ಕೆಲಸ ಮತ್ತು ಅದರ ಪ್ರಭಾವದ ಕುರಿತು ಮಾತನಾಡಿದರು, ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಲತೀನ್ ಅಮೆರಿಕಾದಲ್ಲಿ, ಹಿಂಸಾಚಾರ ಮತ್ತು ಸಶಸ್ತ್ರ ಹೋರಾಟಗಳು ಸಾಮಾಜಿಕ-ರಾಜಕೀಯ ಭೂಪ್ರದೇಶವನ್ನು ದೀರ್ಘಕಾಲ ರೂಪಿಸಿದ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತನಾಡಿದರು.

ಘರ್ಷಣೆಗಳಿಗೆ ಮರುಸಜ್ಜುಗೊಳಿಸುವಿಕೆ ಮತ್ತು ಮಿಲಿಟರಿಕರಣವು ಪರಿಹಾರವಲ್ಲ
ಜಾಗತಿಕ ಚರ್ಚೆಗಳು ಭದ್ರತಾ ಸವಾಲುಗಳಿಗೆ ಪರಿಹಾರವಾಗಿ ಮಿಲಿಟರೀಕರಣ ಮತ್ತು ಮರುಶಸ್ತ್ರೀಕರಣದ ಸುತ್ತ ಹೆಚ್ಚು ಸುತ್ತುತ್ತಿರುವ ಸಮಯದಲ್ಲಿ,ಶ್ರೀಮತಿ ರೊಮೆರೊರವರು ಪ್ಯಾಕ್ಸ್ ಕ್ರಿಸ್ಟಿಯ ಈ ನಿರೂಪಣೆಯನ್ನು ಬಲವಾಗಿ ವಿರೋಧಿಸುತ್ತಾರೆ ಎಂದು ವಿವರಿಸಿದರು.

ಅವರು ಪ್ರಸ್ತುತ ಬಿಕ್ಕಟ್ಟನ್ನು ಕೇವಲ ಯುದ್ಧ ಮಾತ್ರವಲ್ಲ ಸ್ವತಃ ನಾಗರಿಕತೆ ಎಂದು ವಿವರಿಸುತ್ತಾರೆ, ಇವೆಲ್ಲವೂ ವಲಸೆ, ವ್ಯಕ್ತಿವಾದ, ಗ್ರಾಹಕವಾದದ ಕಡೆಗೆ ಬೆಳೆಯುತ್ತಿರುವ ಅಸಹಿಷ್ಣುತೆ, ನೈತಿಕ ಮತ್ತು ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಮೌಲ್ಯಗಳ ಸವೆತದಿಂದ ಎಂದು ಗುರುತಿಸಲಾಗಿದೆ.

ಅಹಿಂಸಾತ್ಮಕ ಮಾರ್ಗ
ಆದಾಗ್ಯೂ, ಸವಾಲು ಶಾಂತಿ ಮತ್ತು ಅಹಿಂಸೆಯ ಸಿದ್ಧಾಂತವನ್ನು ಪ್ರಾಯೋಗಿಕ ಕ್ರಿಯೆಗೆ ಭಾಷಾಂತರಿಸುತ್ತದೆ, ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಸಶಸ್ತ್ರ ಸಂಘರ್ಷದ ಸಂದರ್ಭಗಳಲ್ಲ, ಅಹಿಂಸೆಯು ನಿಷ್ಕ್ರಿಯವಲ್ಲ ಎಂದು ರೊಮೆರೊ ಒತ್ತಿಹೇಳುತ್ತಾನೆ; ಬದಲಿಗೆ, ವ್ಯಕ್ತಿಗಳು ಮತ್ತು ಸಮುದಾಯಗಳು ಅನ್ಯಾಯವನ್ನು ಸಕ್ರಿಯವಾಗಿ ವಿರೋಧಿಸಲು, ರಚನಾತ್ಮಕ ಹಿಂಸೆಯನ್ನು ಬಹಿರಂಗಪಡಿಸಲು ಮತ್ತು ವ್ಯವಸ್ಥಿತ ಬದಲಾವಣೆಗೆ ಸಜ್ಜುಗೊಳಿಸಲು ಅಗತ್ಯವಿದೆ.

ಈ ರೂಪಾಂತರವು ಬಹು ಹಂತಗಳಲ್ಲಿ ಸಂಭವಿಸಬೇಕು: ವೈಯಕ್ತಿಕ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ, ಇದು ಪರಾನುಭೂತಿ, ವಿಮರ್ಶಾತ್ಮಕ ಅರಿವು, ಅನ್ಯಾಯವನ್ನು ಸವಾಲು ಮಾಡುವ ಧೈರ್ಯವನ್ನು ಬೆಳೆಸುವುದನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿರುತ್ತದೆ; ಸಾಮೂಹಿಕ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ, ಇದು ನಾಗರಿಕ ಸಮಾಜವನ್ನು ಸಂಘಟಿಸುವುದು, ಸಾಮಾಜಿಕ ಚಳುವಳಿಗಳನ್ನು ಉತ್ತೇಜಿಸುವುದು, ನ್ಯಾಯ ಮತ್ತು ಸಮಾನತೆಯನ್ನು ಉತ್ತೇಜಿಸುವ ರಾಜಕೀಯ ನಿರ್ಧಾರಗಳ ಮೇಲೆ ಪ್ರಭಾವ ಬೀರುವ ಅಗತ್ಯವಿದೆ; ರಚನಾತ್ಮಕ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ, ಇದು ಮಾನವ ಹಕ್ಕುಗಳು, ಪರಿಸರ ಸುಸ್ಥಿರತೆ ಮತ್ತು ಶಾಂತಿ-ಆಧಾರಿತ ನೀತಿಗಳನ್ನು ಎತ್ತಿಹಿಡಿಯುವ ಸಾಂಸ್ಥಿಕ ಸುಧಾರಣೆಗಳನ್ನು ಬಯಸುತ್ತದೆ.

ಸಕ್ರಿಯ ಅಹಿಂಸೆಯನ್ನು ಅಳವಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಮೂಲಕ, ಸಮಾಜಗಳು ಯುದ್ಧ ಮತ್ತು ದಬ್ಬಾಳಿಕೆಯ ವಿನಾಶಕಾರಿ ಚಕ್ರಗಳನ್ನು ಮೀರಿ ಚಲಿಸಬಹುದು, ಬದಲಿಗೆ ಘನತೆ, ನ್ಯಾಯ ಮತ್ತು ಭರವಸೆಯ ಮೇಲೆ ನಿರ್ಮಿಸಲಾದ ಸಮುದಾಯಗಳನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸಬಹುದು. ಶಾಂತಿಯು ಕೇವಲ ಸಂಘರ್ಷದ ಅನುಪಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲ, ಇದು ನಿರಂತರ ಬದ್ಧತೆ ಬೇಡುವ ಜೀವನ ವಿಧಾನವಾಗಿದೆ.