“ക്രിസ്തു ജീവിക്കുന്നു”: യുവജനങ്ങളുടെ ആത്മീയ വികസനത്തിൽ ഉപദേശകരുടെ പങ്ക്

സി. റൂബിനി ചിന്നപ്പ൯ സി.റ്റി.സി, വത്തിക്കാൻ ന്യൂസ്

അപ്പോസ്തോലിക പ്രബോധനം

അപ്പോസ്തോലിക പ്രബോധനമെന്നത് കത്തോലിക്കാ സഭയില്‍ പാപ്പാ പ്രസിദ്ധീകരിക്കുന്ന ഔദ്യോഗിക ലേഖനങ്ങളുടെ വിവിധതരത്തിലുളള പരമ്പരകളിൽപ്പെടുന്ന ഒരു ലേഖനമാണ്. ഇവയുടെ പ്രാധാന്യ ശൃംഖലയില്‍ ഏറ്റവും മുന്‍പന്തിയില്‍ നില്‍ക്കുന്ന ചാക്രീക ലേഖനങ്ങള്‍ കഴിഞ്ഞാല്‍ തൊട്ടടുത്ത സ്ഥാനമാണ് അപ്പോസ്തോലിക പ്രബോധനങ്ങള്‍ക്കുള്ളത്.

ഏഴാം അദ്ധ്യായം

ഏഴാമത്തെ അദ്ധ്യായം യുവജന ശുശ്രൂഷയെക്കുറിച്ചാണ്. ആമുഖമായി യുവജന ശുശ്രൂഷയ്ക്ക് പ്രധാനമായി രണ്ട് സഹഗമന മാർഗ്ഗങ്ങൾ - എത്തിച്ചേരലും, വളർച്ചയും - ഉണ്ടെന്ന് വിശദീകരിച്ചു കൊണ്ട് ഓരോ വ്യക്തിയും 'വീട് ' നിർമ്മിക്കാനുള്ള കല്ലാണെന്ന തിരിച്ചറിവിലേക്കും എപ്പോഴും മിഷണറിമാരായിരിക്കുകയെന്ന സ്നേഹ ബോധ്യങ്ങളിലേക്കും നയിക്കാൻ കഴിയുന്ന "ജനകീയമായ'' യുവജന ശുശ്രൂഷയുടെ സാധ്യതകളിലേക്കും പാപ്പാ വിരൽ ചൂണ്ടുന്നു. ഇതിനായി " യുവജനങ്ങളുടെ കൂടെ സഞ്ചരിക്കുന്ന സമൂഹ''മായി നാം മാറണമെന്ന് പാപ്പാ ആഗ്രഹിക്കുന്നു.

246. മാർഗ്ഗദർശികളായ വ്യക്തികളിൽ തങ്ങൾ കാണണം എന്ന് ആഗ്രഹിക്കുന്ന സദ്ഗുണങ്ങളെ ആ യുവാക്കൾ ഞങ്ങളോടു ഏറെ വ്യക്തമായി തന്നെ വിവരിച്ചു പറഞ്ഞു: “അത്തരം ഒരു മാർഗ്ഗദർശിയുടെ ഗുണങ്ങളിൽ താഴെ പറയുന്നവ ഉൾക്കൊണ്ടിരിക്കണം: സഭയോടും ലോകത്തോടും ഇടപെടുന്ന വിശ്വസ്ത ക്രൈസ്തവനായിരിക്കണം. സ്ഥിരം വിശുദ്ധി തേടുന്നവനായിരിക്കണം. അതുപോലെ യുവജനങ്ങളുടെ ആവശ്യങ്ങളെ സജീവമായി ശ്രവിക്കുകയും വേണ്ടവിധം പ്രത്യുത്തരികരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നവരായിരിക്കണം. ആഴത്തിൽ സ്നേഹിക്കുന്നവനും ആത്മബോധമുള്ളവനുമായിരിക്കണം. അവന്റെ അല്ലെങ്കിൽ അവളുടെ പരിധികൾ അംഗീകരിക്കുന്നവനും ആധ്യാത്മിക യാത്രയുടെ സന്തോഷങ്ങളും ദുഃഖങ്ങളും അറിയുന്നവനുമായിരിക്കണം.” “മാർഗ്ഗദർശികളിലുണ്ടായിരിക്കേണ്ട സവിശേഷ പ്രാധാന്യമുള്ള ഗുണം അവരുടെ തന്നെ മാനുഷികത അംഗീകരിക്കുക എന്നതാണ് - അവരും തെറ്റുകൾ പറ്റാവുന്ന മനുഷ്യരാണെന്ന് യാഥാർത്ഥ്യത്തിന്റെ അംഗീകാരം പുണ്യ പൂർണ്ണരല്ല, ക്ഷമിക്കപ്പെട്ട പാപികളാണ് അവർ. ചിലപ്പോൾ മാർഗ്ഗദർശകർ സ്തുതി പീഠങ്ങളിൽ പ്രതിഷ്ഠിക്കപ്പെട്ടിരിക്കും. അവർ വീഴുമ്പോൾ അത് വളരെ നാശം ചെയ്യും. സഭയോടു യുവജനങ്ങൾക്കുള്ള ബന്ധം തന്നെ അതോടുകൂടി തീരുന്നു.  മാർഗ്ഗദർശികൾ യുവജനങ്ങളെ നിഷ്ക്രിയരായ അനുയായികളായി കരുതി നയിക്കരുത്. പിന്നെയോ യാത്രയിൽ സജീവ പങ്കാളികളാകാൻ അനുവദിച്ചുകൊണ്ട് അവരോടൊപ്പം നടക്കണം. അവർ യുവവ്യക്തിയുടെ വിവേചിച്ചറിയൽ പ്രക്രിയയോടൊപ്പം വരുന്ന സ്വാതന്ത്ര്യത്തെ ആദരിക്കണം.  അപ്രകാരം നന്നായി ചെയ്യാൻ വേണ്ട ആയുധങ്ങൾ നൽകി സജ്ജീകൃതരാക്കണം. സഭയുടെ ജീവിതത്തിൽ പങ്കുചേരാൻ യുവവ്യക്തികൾക്കുള്ള  കഴിവിൽ മാർഗ്ഗദർശക൯ വിശ്വസിക്കണം. അദ്ദേഹം യുവജനത്തിലുള്ള വിശ്വാസത്തിന്റെ വിത്തുകളെ പരിശുദ്ധാത്മാവിന്റെ പ്രവർത്തനത്തിനുള്ള ഫലങ്ങളെ പെട്ടെന്ന് കാണാം എന്ന് പ്രതീക്ഷിക്കാതെ തന്നെ വളർത്തണം. ഈ ധർമ്മം വൈദികർക്കും സമർപ്പിത ജീവിതം  നയിക്കുന്നവർക്കും മാത്രമായി പരിമിതപ്പെടുത്തിയിട്ടില്ല. പരിമിതപ്പെടുത്താന്‍ സാധ്യവുമല്ല. പിന്നെയോ, അൽമായർക്കും അത്തരം ധർമ്മം നിർവ്വഹിക്കാൻ അധികാരം നൽകപ്പെടണം. അത്തരം ബുദ്ധ്യൂപദേശകരെല്ലാം നന്നായി പരിശീലിപ്പിക്കപ്പെടുകയും  തുടർ പരിശീലനത്തിൽ ഏർപ്പെടുകയും വേണം.” (കടപ്പാട്. പി.ഒ. സി പ്രസീദ്ധീകരണം).

ഫ്രാൻസിസ് പാപ്പയുടെ അപ്പോസ്തോലിക പ്രബോധനത്തിൽ നിന്നുള്ള ഉൾക്കാഴ്ച്ചകൾ ഉൾക്കൊണ്ട് യുവാക്കളായ വ്യക്തികളുടെ  ആത്മീയ വളർച്ചയെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നതിൽ മാർഗ്ഗദർശികളുടെ പ്രാധാന്യത്തെ കുറിച്ചാണ് നാം ഇന്ന് ചിന്തിക്കുന്നത്.  യുവജനങ്ങൾ തങ്ങളെ നയിക്കുന്ന വഴികാട്ടികളിൽ  നിന്ന് ആഗ്രഹിക്കുന്ന ഗുണങ്ങളിലേക്കാണ് പാപ്പാ നമ്മെ ക്ഷണിക്കുന്നത്. പുരോഹിതർ മാത്രമല്ലാതെ അക്കൂട്ടത്തിൽ അൽമായരെ ഉൾപ്പെടുത്തുന്നതിലും അവരിലൂടെ ലഭ്യമാക്കേണ്ട മാർഗ്ഗനിർദ്ദേശത്തിന്റെ പ്രാധാന്യത്തെയും പാപ്പാ ഊന്നിപ്പറയുന്നു. മനഃശാസ്ത്രപരവും സാമൂഹ്യശാസ്ത്രപരവുമായ കാഴ്ചപ്പാടുകൾ സമന്വയിപ്പിക്കുന്നതിലൂടെ, സമഗ്രമായ ആത്മീയ വികാസത്തെ സുഗമമാക്കുന്നതിൽ വിശ്വാസ സമൂഹത്തിന് എങ്ങനെ സംഭാവന നൽകാമെന്നും ഈ ഖണ്ഡിക വ്യക്തമാക്കുന്നു.

മതസമൂഹങ്ങൾക്കുള്ളിലെ യുവാക്കളുടെ ആത്മീയ യാത്രയെ നയിക്കുന്നതിൽ മാർഗ്ഗനിർദ്ദേശ  പ്രക്രിയ വളരെ നിർണ്ണായകമായ പങ്കാണ് വഹിക്കുന്നത്. ഫ്രാൻസിസ് പാപ്പാ, തന്റെ അപ്പസ്തോലിക പ്രബോധനത്തിൽ, യുവജനങ്ങൾ വഴികാട്ടികളിൽ കാണാനാഗ്രഹിക്കുന്ന ഗുണങ്ങൾ വ്യക്തമാക്കുകയും, വിവേചനരഹിതവും പിന്തുണയുള്ളതുമായ അന്തരീക്ഷത്തിൽ വിശ്വാസം പരിപോഷിപ്പിക്കുന്നതിന്റെ പ്രാധാന്യം അടിവരയിടുകയും ചെയ്യുന്നു. മാർഗ്ഗദർശനത്തെയും യുവജന വികസനത്തെയും കുറിച്ചുള്ള സമകാലിക ഗവേഷണത്തിന്റെ പശ്ചാത്തലത്തിൽ ഫ്രാൻസിസ് പാപ്പയുടെ ഉൾക്കാഴ്‌ചകൾ നമ്മെ കൂടുതൽ ചിന്തിക്കാ൯ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നു.

ഉപദേഷ്ടാവിനുണ്ടായിരിക്കേണ്ട ഗുണങ്ങൾ

ഫ്രാൻസിസ് പാപ്പയുടെ അഭിപ്രായത്തിൽ, വിശ്വസ്തത, വിശുദ്ധി, സജീവമായ ശ്രവണം, വിനയം തുടങ്ങിയ ഗുണങ്ങൾ ഫലപ്രദമായ ഒരു ഉപദേഷ്ടാവിലുണ്ടായിരിക്കണം. ഉപദേശകർ സഭയുമായും ലോകവുമായും ഇടപഴകുക മാത്രമല്ല, അവരുടെ അപൂർണ്ണതകൾ അംഗീകരിച്ചുകൊണ്ട് സ്വന്തം മാനവികതയെ തിരിച്ചറിയുകയും വേണം. മെന്റർ-മെന്റി ബന്ധങ്ങളിലെ ആധികാരികതയുടെയും സഹാനുഭൂതിയുടെയും പ്രാധാന്യം ഉയർത്തിക്കാട്ടുന്ന ജോൺസൺ, റിഡ്‌ലിയുടെ മനഃശാസ്ത്ര സാഹിത്യത്തിന്റെ പ്രതിധ്വനിയായി തോന്നുന്നു പാപ്പായുടെ വാക്കുകൾ. സജീവമായ ശ്രവണവും വിവേചനരഹിതമായ പിന്തുണയും യുവജനങ്ങളിൽ വിശ്വാസവും തുറവുള്ള മനസ്സും വളർത്തുന്നു. അങ്ങനെ അവരുടെ വിശ്വാസ യാത്ര ആത്മവിശ്വാസത്തോടെ പര്യവേക്ഷണം ചെയ്യാൻ പ്രാപ്തരാക്കുന്നു.

യുവജന പങ്കാളിത്തം ശക്തിപ്പെടുത്തുക

ഫ്രാൻസിസ് പാപ്പയുടെ പ്രബോധനത്തിന്റെ കേന്ദ്രബിന്ദു യുവജനങ്ങളുടെ ആത്മീയ യാത്രയിൽ സജ്ജീവ പങ്കാളികളായി അവരെ ശാക്തീകരിച്ചു കൊണ്ട്  വഴികാട്ടികൾ അവർക്കൊപ്പം നടക്കുക എന്ന ആശയമാണ്. ഉപദേഷ്ടാക്കൾ ഒരു നിർദ്ദേശാധിഷ്ഠിത സമീപനം സ്വീകരിച്ചേക്കാവുന്ന പരമ്പരാഗത ശ്രേണി മാതൃകകളുമായി ഇത് വ്യത്യസ്‌തമാണ്. യുവജനങ്ങളുടെ പങ്കാളിത്തം ശാക്തീകരിക്കുന്നത് അവരുടെ സംഘടനാ ബോധവും മതപരമായ സമൂഹങ്ങൾക്കുള്ളിൽ ഉള്ള പങ്കുചേരലും വർദ്ധിപ്പിക്കുമെന്ന് ഗവേഷണങ്ങൾ സൂചിപ്പിക്കുന്നു. യുവജനങ്ങൾക്ക് ആവശ്യമായ ഉപകരണങ്ങളും മാർഗ്ഗനിർദ്ദേശങ്ങളും നൽകുമ്പോൾ അവരുടെ വിശ്വാസം തിരിച്ചറിയുന്നതിനുള്ള സ്വാതന്ത്ര്യത്തെ ഉപദേശകർ മാനിക്കണം.

മാർഗ്ഗനിർദ്ദേശത്തിന്റെ വികസനം

ഫ്രാൻസിസ് പാപ്പാ, മാർഗ്ഗദർശനത്തിന്റെ ഉൾക്കാഴ്ചയെ കുറിച്ച് പറയുമ്പോൾ വൈദികരെക്കൂടാതെ അൽമായരെക്കൂടി ഉൾപ്പെടുത്തുന്ന ഒന്നായ വിപുല സംരംഭമായാണ് അവതരിപ്പിക്കുന്നത്. യുവജന വികസനത്തിൽ വൈവിധ്യമാർന്ന സമൂഹാംഗങ്ങളുടെ പങ്ക് ഊന്നിപ്പറയുന്ന സാമൂഹ്യശാസ്ത്ര വീക്ഷണങ്ങളുമായി ഇത് സംയോജിപ്പിക്കുന്നു. മെന്റർഷിപ്പ് റോളുകളിൽ അൽമായരെ ഉൾപ്പെടുത്തുന്നതിലൂടെ, യുവതലമുറയിൽ വിശ്വാസം വളർത്തുന്നതിൽ അവരുടെ പങ്കാളിത്തവും ഉത്തരവാദിത്തബോധവും വളർത്തിയെടുക്കാൻ മതസമൂഹങ്ങൾക്ക് കഴിയും. മാത്രമല്ല, ഈ സമീപനം സമൂഹത്തിനുള്ളിലെ വൈവിധ്യമാർന്ന കഴിവുകളും അനുഭവങ്ങളും പ്രയോജനപ്പെടുത്തി  മാർഗ്ഗനിർദ്ദേശം നൽകുന്ന സംരംഭങ്ങളുടെ സുസ്ഥിരത വർദ്ധിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

ഫ്രാൻസിസ് പാപ്പയുടെ അപ്പോസ്തോലിക പ്രബോധനം യുവജനങ്ങളുടെ ആത്മീയ വികാസത്തെ പരിപോഷിപ്പിക്കുന്നതിൽ ഉപദേഷ്ടാക്കളുടെ ഗുണങ്ങളെയും പങ്കിനെയും കുറിച്ച് വിലപ്പെട്ട ഉൾക്കാഴ്ചകൾ പങ്കുവയ്ക്കുന്നു. ആധികാരികത, വിനയം, സജീവമായ ഇടപെടൽ തുടങ്ങിയ സ്വഭാവസവിശേഷതകൾ ഉൾക്കൊള്ളുന്നതിലൂടെ, സമഗ്രമായ വളർച്ചയ്ക്ക് അനുകൂലമായ അന്തരീക്ഷം സൃഷ്ടിക്കാൻ ഉപദേഷ്ടാക്കൾക്ക് കഴിയും. മാത്രവുമല്ല, പുരോഹിതന്മാരോടൊപ്പം അൽമായരെ കൂടി ഉൾപ്പെടുത്തി മാർഗ്ഗനിർദ്ദേശം എന്ന സംരംഭം വിപുലീകരിക്കുന്നത് മതപരമായ സന്ദർഭങ്ങളിൽ കൂടുതൽ പങ്കാളിത്വവും, ഉത്തരവാദിത്വവും സാമുദായിക ഐക്യവും വർദ്ധിപ്പിക്കുന്നു. വൈവിധ്യമാർന്ന മതപരമായ ക്രമീകരണങ്ങൾക്കുള്ളിൽ യുവജനങ്ങളുടെ ആത്മീയ ക്ഷേമവും പങ്കാളിത്വവും വളർത്തുന്നതിന് മാർഗ്ഗനിർദ്ദേശത്തിന്റെ ചലനാത്മക ശക്തി ഭാവിയിൽ കൂടുതൽ ഗവേഷണങ്ങൾക്ക്  അവസരം നൽകുകയും വേണം.