“ക്രിസ്തു ജീവിക്കുന്നു”: ദൈവവിളിയെ ആശ്ലേഷിക്കുക

സി. റൂബിനി ചിന്നപ്പ൯ സി.റ്റി.സി, വത്തിക്കാൻ ന്യൂസ്

അപ്പോസ്തോലിക പ്രബോധനം

അപ്പോസ്തോലിക പ്രബോധനമെന്നത് കത്തോലിക്കാ സഭയില്‍ പാപ്പാ പ്രസിദ്ധീകരിക്കുന്ന ഔദ്യോഗിക ലേഖനങ്ങളുടെ വിവിധതരത്തിലുളള പരമ്പരകളിൽപ്പെടുന്ന ഒരു ലേഖനമാണ്. ഇവയുടെ പ്രാധാന്യ ശൃംഖലയില്‍ ഏറ്റവും മുന്‍പന്തിയില്‍ നില്‍ക്കുന്ന ചാക്രീക ലേഖനങ്ങള്‍ കഴിഞ്ഞാല്‍ തൊട്ടടുത്ത സ്ഥാനമാണ് അപ്പോസ്തോലിക പ്രബോധനങ്ങള്‍ക്കുള്ളത്.

എട്ടാം അദ്ധ്യായം

എട്ടാമത്തെ അദ്ധ്യായം ' വിളി'യെക്കുറിച്ചാണ്. യേശു നമുക്ക് നൽകുന്ന ജീവിതം ഒരു പ്രണയകഥയാണെന്നും, ആ പ്രണയ കഥയിൽ ഭാഗമാകാനുള്ള ക്ഷണമാണതെന്നും, പാപ്പാ ഈ അദ്ധ്യായത്തിൽ വിശദീകരിക്കുന്നുണ്ട്. "ഞാൻ ഈ ഭൂമിയിൽ ഒരു ദൗത്യമാണ്. അതു കൊണ്ടാണ്, ഞാൻ ഈ ലോകത്തിലായിരിക്കുന്നത്" എന്ന് ഓരോ വ്യക്തിയും ചിന്തിക്കണം. 'മറ്റുള്ളവർക്കു വേണ്ടി ആയിരിക്കൽ' എന്നതിന്റെ പൂർണ്ണതയാണ് സ്നേഹവും കുടുംബവും. വിളി തിരിച്ചറിയുമ്പോൾ, അത് ഏതു രൂപത്തിലായാലും, ആ വിളി ദൈവത്തിൽ നിന്നുള്ള വിളിയാണെന്നു തിരിച്ചറിയുകയും അനുസരിക്കുകയും ചെയ്താൽ നിങ്ങൾ സമ്പൂർണ്ണമായ സാഫല്യം കണ്ടെത്തുകയായി- പാപ്പാ പറയുന്നു.

വിളി

248. "വിളി" എന്ന വാക്ക്  വ്യാപകമായ ഒരർത്ഥത്തിൽ, മനസ്സിലാക്കണം: ദൈവത്തിൽ നിന്നുള്ള വിളി- ജീവിതത്തിലേക്കുള്ള വിളി, വിശുദ്ധിയിലേക്കുള്ള വിളി എന്നിങ്ങനെ. ഇതു സഹായകമാണ്. കാരണം, നമ്മെ സ്നേഹിക്കുന്ന ദൈവത്തോടുള്ള സ്നേഹത്തിൽ നമ്മുടെ മുഴുവൻ ജീവിതത്തെയും അത് സ്ഥാപിക്കുന്നു: നമ്മുടെ ജീവിതത്തിൽ ഒന്നും കേവലം ആകസ്മികതയുടെ ഫലമല്ലെന്നും നമ്മുടെ ജീവിതത്തിലെ എല്ലാറ്റിനും, നമുക്കായി  വിസ്മയനീയ പദ്ധതികളുള്ള കർത്താവിനോടു പ്രത്യുത്തരിക്കാനുള്ള ഒരു വഴിയായിത്തീരാൻ കഴിയുമെന്നും അത് നമുക്ക് മനസ്സിലാക്കിത്തരുന്നു. (കടപ്പാട്. പി.ഒ. സി പ്രസീദ്ധീകരണം).

മനുഷ്യ ജീവിതത്തിലെ “വിളി”ക്ക് അഗാധമായ അർത്ഥങ്ങൾ ഉണ്ട്. വിളി തിരഞ്ഞെടുപ്പുകളെയോ അല്ലെങ്കിൽ ജീവിത പാതകളെയോ പ്രതിനിധാനം ചെയ്യുന്നു. ദൈവിക പ്രചോദനത്തിന്റെ വിശ്വാസത്തിൽ വേരൂന്നിയ വിളി, ജീവനിലേക്കും ജീവിതത്തിലേക്കുമുള്ള വിളി മുതൽ വിശുദ്ധിയിലേക്കും ദൈവവുമായുള്ള കൂട്ടായ്മ വരെയുള്ള ലക്ഷ്യങ്ങളുടെ ഒരു സംഗ്രഹമാണ് വരച്ചുകാണിക്കുന്നത്.

ഫ്രാൻസിസ് പാപ്പാ തന്റെ അപ്പോസ്തോലിക പ്രബോധനത്തിൽ, ദൈവത്തിന്റെ സ്നേഹനിർഭരമായ പദ്ധതിയുടെ പശ്ചാത്തലത്തിൽ തങ്ങളുടെ ജീവിതത്തെ ഗ്രഹിക്കാൻ വ്യക്തികളെ ക്ഷണിച്ചുകൊണ്ട്, ദൈവത്തിന്റെ വിളിയുടെ വിപുലമായ തലങ്ങളിലേക്ക് വെളിച്ചം വീശുന്നു. ഫ്രാൻസിസ് പാപ്പാ വ്യക്തമാക്കിയതുപോലെ, മനുഷ്യന്റെ നിലനിൽപ്പിനും ആത്മീയ സാക്ഷാൽക്കാരത്തിനുമുള്ള അതിന്റെ പ്രത്യാഘാതങ്ങൾ പര്യവേക്ഷണം ചെയ്തുകൊണ്ട്, വിളിയെക്കുറിച്ചുള്ള ബഹുമുഖ ധാരണയിലേക്ക് ആഴ്ന്നിറങ്ങുകയാണ് ഈ ഖണ്ഡിക.

വിളിയുടെ സമഗ്രമായ ആശയം

"വിളി" എന്ന പദം പരമ്പരാഗത നിർവ്വചനങ്ങളെ മറികടക്കുകയും ഉന്നത ശക്തിയാൽ ഉളവാക്കുന്ന അഗാധമായ ലക്ഷ്യബോധം ഉൾക്കൊള്ളുകയും ചെയ്യുന്നു. ജീവിതത്തിലേക്കുള്ള വിളി മുതൽ വിശുദ്ധിയുടെ പരിശ്രമം വരെയുള്ള വിവിധ മാനങ്ങൾ ഉയർത്തിക്കാട്ടിക്കൊണ്ട് ഫ്രാൻസിസ് പാപ്പാ ഈ സമഗ്രമായ ധാരണ അടിവരയിടുന്നു. കേവലമായ ഒരു വിളിയിൽ നിന്ന് വ്യത്യസ്തമായി, മനുഷ്യന്റെ അസ്തിത്വത്തിന്റെ എല്ലാ മേഖലകളെയും ദൈവികമായ പ്രാധാന്യത്തോടെ സന്നിവേശിപ്പിക്കുന്ന ഒന്നാണ് ദൈവവിളി. അത്  ലൗകികമായതിനെപ്പോലും ആത്മീയ ലക്ഷ്യത്തോടെ ഉൾക്കൊള്ളുന്നു.

ഫ്രാൻസിസ് പാപ്പായുടെ ആത്മീയത മനുഷ്യ ജീവിതത്തോടു ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നതും മനുഷ്യ വ്യക്തികളിൽ അലിഞ്ഞു ചേരുന്ന ദൈവ കരുണയുടെയും, സ്നേഹത്തിന്റെയും ആഴത്തിൽ ഊന്നി നിൽക്കുന്ന ഒരു ആത്മീയതയാണ്. നിയമസംഹിതകളിലും, പഠനങ്ങളിലും, പാരമ്പര്യങ്ങളിലും, നിന്നു മാത്രം അഭ്യസിക്കാവുന്ന സാധനയല്ല ദൈവവിളി. സാബത്താചരിക്കണം എന്ന നിയമത്തെ ബഹുമാനിക്കുന്നതോടൊപ്പം സാബത്താചരിക്കുന്ന മനുഷ്യന് പ്രാധാന്യം നൽകുന്ന മാനുഷീകതയ്ക്കും കരുണയ്ക്കും നൈസർഗ്ഗികതയ്ക്കും വില നൽകുന്ന ക്രിസ്തുവിന്റെ മനോഭാവമാണ് പാപ്പാ തന്റെ പ്രബോധനത്തിലൂടെ വിളിയുടെ സമഗ്രത വിലയിരുത്തിക്കൊണ്ട് വെളിപ്പെടുത്തുന്നത്.

ജീവിതത്തിലേക്കുള്ള വിളി

വിളിയുടെ അടിസ്ഥാനം ജീവനിലേക്കുള്ള ആഹ്വാനത്തിലാണ്, ലൗകിക അഭിലാഷങ്ങൾ പിന്തുടരുന്നതിൽ പലപ്പോഴും അവഗണിക്കപ്പെടുന്ന ഒരു അടിസ്ഥാന വശം. ദൈവികമായ ഒരു ദാനമായി ജീവിതം തന്നെ തിരിച്ചറിയുന്നത്, ഓരോ ശ്വാസത്തെയും ദൈവഹിതവുമായി യോജിപ്പിക്കാനുള്ള അവസരമായി വീക്ഷിച്ച് നന്ദിയും കാര്യവിചാരവും സ്വീകരിക്കാൻ വ്യക്തികളെ ക്ഷണിക്കുന്നു. നമ്മുടെ അസ്തിത്വം തന്നെ യാദൃച്ഛികമായ ഒരു ഉൽപന്നമല്ലെന്നും ദൈവിക സ്നേഹത്തിന്റെ ബോധപൂർവ്വമായ ഒരു പ്രവൃത്തിയാണെന്നും ഫ്രാൻസിസ് പാപ്പാ നമ്മെ ഓർമ്മിപ്പിക്കുന്നു, നമുക്ക് ലഭിച്ച ജീവന്റെ ദാനത്തെ വിലമതിക്കാനും പരിപാലിക്കാനും നമ്മെ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നു. ജീവനിലേക്കുള്ള വിളി ദൈവത്തിൽ നിന്നുള്ളാതാകയാൽ മനുഷ്യ ജീവന്റെ അമൂല്യത സംരക്ഷിക്കപ്പെടണമെന്ന്  ഫ്രാന്‍സിസ് പാപ്പാ ആവർത്തിച്ച് പറയാറുണ്ട്. 2019 മെയ് 25 ആം തിയതി വത്തിക്കാനില്‍ അല്‍മായർക്കും, കുടുംബങ്ങൾക്കും ജീവനും വേണ്ടിയുള്ള പൊന്തിഫിക്കൽ ഡിക്കാസ്റ്റ്രി ഒരുക്കിയ "Yes to Life " 'വിലമതിക്കാനാവാത്ത  ജീവദാനത്തെ അതിന്റെ ലോലതയിലും  പരിചരിക്കുക' എന്ന വിഷയത്തെ ആസ്പദമാക്കിയുള്ള സമ്മേളനത്തെ അഭിസംബോധന ചെയ്തവസരത്തിൽ പാപ്പാ ഒരു മനുഷ്യജീവനും, പ്രായം കൊണ്ടോ, ആരോഗ്യം കൊണ്ടോ, ഗുണനിലവാരം കൊണ്ടോ  ജീവിതത്തിനു അർഹമല്ല എന്ന് പറയാനാവില്ലായെന്ന് അഭിപ്രായപ്പെട്ടു. അതിനാൽ ജീവൻ ഒരു അമൂല്യദാനമാണെന്നും  അതിനെ ദുര്‍ബ്ബലമായ അവസ്ഥകളിലും അതിനെ സംരക്ഷിക്കേണ്ടതാണെന്നും വ്യക്തമാക്കി.

ദൈവവുമായുള്ള സൗഹൃദത്തിനുള്ള ആഹ്വാനം

ക്രിസ്തീയ വിശ്വാസത്തിന്റെ കേന്ദ്രബിന്ദു ദൈവവുമായുള്ള സൗഹൃദത്തിനുള്ള ആഹ്വാനമാണ്, വിശ്വാസവും സ്നേഹവും കൂട്ടായ്മയും ഉള്ള ഒരു ഉറ്റബന്ധം. ഈ സന്ദർഭത്തിൽ, ഈ ബന്ധത്തിന്റെ ആഴം കൂട്ടുന്നതിലേക്കും പ്രാർത്ഥനയിലൂടെയും ആരാധനയിലൂടെയും നീതിനിഷ്‌ഠമായ ജീവിതത്തിലൂടെയും ദൈവവുമായി വ്യക്തിപരമായ ബന്ധം വളർത്തിയെടുക്കുന്നതിനുള്ള ഒരു യാത്രയാണ് “വിളി’’ ഉൾക്കൊള്ളുന്നത്. ദൈവവുമായുള്ള സൗഹൃദത്തിന്റെ പരിവർത്തന ശക്തിയെ അടിവരയിട്ടു കൊണ്ട് ഫ്രാൻസിസ് പാപ്പാ പറയുന്നു, അത് ജീവിതത്തിന്റെ പരീക്ഷണങ്ങൾക്കും ക്ലേശങ്ങൾക്കും ഇടയിൽ ആശ്വാസത്തിന്റെയും മാർഗ്ഗനിർദ്ദേശത്തിന്റെയും ആത്മീയ പൂർത്തീകരണത്തിന്റെയും ഉറവിടമായി മാറുമെന്ന്.

അഞ്ചാമത്തെ ദൈവവചന ഞായർ ദിനത്തിൽ ബലിയർപ്പിച്ചു കൊണ്ട് ഫ്രാൻസിസ് പാപ്പാ നൽകിയ സന്ദേശത്തിൽ ഒരു വ്യക്തിപരമായ സംവാദത്തിൽ എന്നപോലെ ഹൃദയത്തെ സ്പർശിക്കുകയും ആത്മാവിൽ യേശുവിന്റെ സമാധാനം നവീകരിക്കുകയും മറ്റുള്ളവരെക്കുറിച്ച് കരുതലുള്ളവരാകാൻ നമ്മെ ഒരുക്കുകയും ചെയ്യുന്ന ദൈവത്തിന്റെ വചനവും അതിന്റെ ശാന്തവും നിഷ്കളങ്കവുമായ ശക്തിയുമില്ലാതെ നമുക്ക് മുന്നോട്ടുപോകാനാവില്ല  എന്ന് പങ്കുവച്ചു. ചരിത്രത്തിൽ സുവിശേഷത്തിന്റെ സാക്ഷികളും ദൈവത്തിന്റെ ചങ്ങാതിമാരുമായിരുന്ന വിശുദ്ധരെ നോക്കിയാൽ അവർ ഓരോരുത്തരുടെയും ജീവിത പരിവർത്തനത്തിന് ദൈവവുമായുള്ള സൗഹൃദപരമായ ബന്ധവും, ദൈവവചനവും നിർണ്ണായകമായിരുന്നു എന്ന് വിശുദ്ധരായ ആന്റണി ആബട്ട്, അഗസ്റ്റിൻ, കൊച്ചുത്രേസ്യാ, ഫ്രാൻസിസ് അസീസ്സി തുടങ്ങിയവരുടെ ജീവിതോദാഹരണങ്ങളിലൂടെ ഫ്രാൻസിസ് പാപ്പാ ചൂണ്ടിക്കാണിച്ചു.

വിശുദ്ധിയിലേക്കുള്ള വിളി

ഒരുപക്ഷേ, ദൈവികമായ സദ്ഗുണങ്ങൾ ഉൾക്കൊള്ളാനും ക്രിസ്തുവിന്റെ  ജീവിതം അനുകരിക്കാനുമുള്ള ക്ഷണം, വിശുദ്ധിയിലേക്കുള്ള വിളിയിലാണ് ഉൾക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നത്.  നേടാനാകാത്ത ആദർശത്തിൽ നിന്ന് അകലെ, വിനയം, അനുകമ്പ, നിസ്വാർത്ഥത എന്നിവയിലൂടെ പരിപോഷിപ്പിക്കപ്പെടുന്ന വളർച്ചയുടെയും പരിവർത്തനത്തിന്റെയും ചലനാത്മക പ്രക്രിയയായി വിശുദ്ധിയെ ചിത്രീകരിക്കുന്നു. ആഹ്ലാദകരമോ വെല്ലുവിളി നിറഞ്ഞതോ ആയ ഓരോ അനുഭവവും ആത്മീയ പക്വതയിലേക്കും വിശുദ്ധിയിലേക്കും ഒരു ചവിട്ടുപടിയായി വർത്തിക്കുമെന്ന് തിരിച്ചറിഞ്ഞുകൊണ്ട് വിശുദ്ധിയിലേക്കുള്ള അവരുടെ അതുല്യമായ പാത സ്വീകരിക്കാൻ ഫ്രാൻസിസ് പാപ്പാ വ്യക്തികളെ വെല്ലുവിളിക്കുന്നു.

വിശുദ്ധരെന്ന വാക്ക് കേൾക്കുമ്പോൾ നമ്മുടെ മനസ്സിൽ തെളിയുന്ന ചിത്രം വാഴ്ത്തപ്പെട്ടവരും വിശുദ്ധരുമായി  സഭാ പ്രഖ്യാപിച്ച വ്യക്തികളെയാണ്. ദേവാലയങ്ങളിലും കപ്പേളകളിലും വഴിക്കവലകളിലും സ്ഥാപിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്ന വിശുദ്ധരുടെ രൂപങ്ങൾക്കു മുന്നില്‍  തിരിതെളിച്ചും നേർച്ചയിട്ടും നാം മാദ്ധ്യസ്ഥം  തേടാറുണ്ട്.   അവരെ  നാം വിശുദ്ധരായി  കരുതുകയും  അംഗീകരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. എന്നാൽ ഫ്രാന്‍സിസ് പാപ്പാ  “ആനന്ദിച്ചാഹ്ളാദിക്കുവിന്‍ ” എന്ന തന്റെ അപ്പോസ്തോലിക പ്രബോധനത്തിൽ പറയുന്നത് എല്ലാവരുടെയും മേൽ പരിശുദ്ധാത്മാവ് വിശുദ്ധിയുടെ കൃപാവരത്തെ സമൃദ്ധമായി നൽകുന്നുണ്ട് എന്നാണ്. ദൈവത്തെ പ്രസാദിപ്പിക്കാനും, അവിടുത്തെ സ്നേഹിക്കുവാനും എല്ലാവരിലും വിശുദ്ധിയുടെ സമൃദ്ധി ചൊരിയപ്പെടുന്നത് സത്യത്തിൽ ദൈവത്തെ അറിഞ്ഞു രക്ഷ നേടാനാണ്.

നാം ജീവിക്കുന്ന സമൂഹത്തിൽ മനുഷ്യ സങ്കൽപങ്ങൾ കൊണ്ട് നിർമ്മിക്കപ്പെട്ട ഒരുപാട്  നിർവചനങ്ങളുണ്ട്.  ലോകം അതിന്റെ   കണ്ണുകളിലുടെ മാത്രം കണ്ട് നിർമ്മിച്ച നിർവ്വചനങ്ങള്‍ വിശുദ്ധിയെക്കുറിച്ചുമുണ്ട്. സാധാരണമായി ഒരാളുടെ വിശുദ്ധിയെ  ലോകം വിലയിരുത്തുന്നത് അയാളുടെ ബാഹ്യപ്രകടനങ്ങളെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയാണ്.  മാന്യമായ വസ്ത്രധാരണവും, വിദ്യാഭ്യാസ നേട്ടങ്ങളും, ആത്മീയ കാര്യങ്ങളിൽ അമിത പാണ്ഡിത്യവും, പ്രാർത്ഥനയിൽ നിപുണതയും, വിശുദ്ധ ഗ്രന്ഥ വ്യാഖ്യാനികളുമായവരെയൊക്കെ നാം ശ്രേഷ്ഠരായി കരുതുന്നത് പോലെ തെരുവോരങ്ങളിൽ ഭിക്ഷ യാചിക്കുന്ന യാചകനിലും നിസ്സാരമായി കരുതുന്ന നിസ്സഹായരിലും വിശുദ്ധിയുണ്ടെന്ന് പാപ്പായുടെ പ്രബോധനം നമ്മെ ഓർമ്മിപ്പിക്കുന്നു. വിശുദ്ധരെന്ന് നടിക്കുന്നവരുടെ വിനയ ഭാവത്തെ മനുഷ്യർ വിലയിരുത്തുന്നത് പോലെയല്ല ഉള്ളം അറിയുന ദൈവം വിലയിരുത്തുന്നത്.  മനുഷ്യന്റെ ചിന്തകൾക്കും കാഴ്ച്ചകൾക്കും അപ്പുറത്താണ് ദൈവത്തിന്റെ കാഴ്ച്ചകളും നിലപാടുകളും.

“ആനന്ദിച്ചാഹ്ലാദിക്കുവിൻ” എന്ന അപ്പോസ്തോലിക പ്രബോധനത്തിന്റെ ഒന്നാം അദ്ധ്യായത്തിലെ പതിനാറാമത്തെ ഖണ്ഡികയിൽ പാപ്പാ പറയുന്നത് അനുദിന ജീവിതത്തിൽ നാം ചെയ്യുന്ന ഓരോ ചെറിയ പ്രവർത്തിയിൽ പോലും വിശുദ്ധിയുടെ വിത്തുകളെ മുളപ്പിക്കാൻ കഴിയുമെന്നാണ്. ഒരു വീട്ടമ്മയുടെ നൈസർഗ്ഗീകമായ ഭാവങ്ങൾ പോലും പുണ്യത്തിന്റെ പാതകളും പടികളുമായി ഫ്രാൻസിസ് പാപ്പാ വ്യാഖ്യാനിക്കുന്നു. വളരേ ലളിതമായ ഭാഷയിൽ സഭാ മക്കളോടു ഒരു വീട്ടമ്മയുടെ അനുദിന ജീവിതത്തിൽ നടക്കുന്ന സംഭവങ്ങളെ പോലും വിശുദ്ധിയുടെ കുറുക്കു വഴികളെന്ന് പാപ്പാ ചൂണ്ടിക്കാണിക്കുന്നു.

ഒരമ്മ വീട്ടു സാധനങ്ങൾ വാങ്ങാൻ കടയിൽ പോകുന്ന വഴിയിൽ അയൽക്കാരിയെ കാണുന്നു. അവർ തമ്മിലുള്ള സംഭാഷണം മറ്റുള്ളവരെ കുറിച്ച് അപവാദം പറയുന്നതിലേക്ക് നീങ്ങാൻ ആരംഭിക്കുമ്പോൾ താൻ ആരെയും കുറിച്ച് കുറ്റമോ തിന്മയോ പറയുന്നില്ല എന്ന് സ്വയം ഹൃദയത്തിൽ എടുക്കുന്ന  തീരുമാനം വിശുദ്ധിയിലേക്കുള്ള ആദ്യ പടിയാകാം. ആ വീട്ടമ്മ സാധനങ്ങള്‍ വാങ്ങി ക്ഷീണിതയായി വീട്ടിലെത്തിയ തന്നോടു തന്റെ കുഞ്ഞു അടുത്ത് വന്നു കുഞ്ഞിന്റെ സ്വപ്നങ്ങളെ കുറിച്ച് പറയുവാൻ വരുമ്പോൾ തന്റെ ക്ഷീണാവസ്ഥയെ മറച്ചു പിടിച്ചു കുഞ്ഞിനെ സ്നേഹത്തോടെ ക്ഷമാപൂർവ്വം ശ്രവിക്കുന്നത് വിശുദ്ധിയുടെ അടുത്ത ചുവടുവയ്പ്പായി ചൂണ്ടിക്കാണിക്കുന്ന പാപ്പാ പരിശുദ്ധ അമ്മയുടെ മുന്നിൽ നിന്ന് ആകുലതകൾ നിറഞ്ഞ മനസ്സുമായി പ്രാർത്ഥിക്കുന്നതും പ്രാർത്ഥനയ്ക്ക് ശേഷം പുറത്തിറങ്ങുമ്പോൾ കണ്ടുമുട്ടുന്ന ഒരു സാധു മനുഷ്യന്റെ അരികിൽ ചെന്ന് ആ വ്യക്തിയോടു കരുണയോടെ സംസാരിച്ചു ആർദ്രതയോടെ പെരുമാറുന്നതു പോലും വിശുദ്ധിയുടെ പടികളായി വിശദീകരിക്കുന്നു.

ദൈവിക വിളിയോടുള്ള പ്രതികരണം

ഫ്രാൻസിസ് പാപ്പയുടെ വിളിയെക്കുറിച്ചുള്ള വിവരണത്തിന്റെ കേന്ദ്രം പ്രതികരണ സങ്കൽപ്പമാണ് - ദൈവത്തിന്റെ വിളി ശ്രദ്ധിക്കാനും നമ്മുടെ ജീവിതത്തിനായുള്ള അവന്റെ പദ്ധതി സ്വീകരിക്കാനുമുള്ള സന്നദ്ധത. ദൈവത്തിന്റെ ജ്ഞാനത്തിനും കരുതലിനും കീഴടങ്ങുന്നതിന് അനുകൂലമായി നമ്മുടെ സ്വന്തം അജണ്ടകൾ ഉപേക്ഷിച്ച്, ദൈവിക മാർഗ്ഗനിർദ്ദേശത്തിലേക്കുള്ള സമൂലമായ തുറന്ന മനസ്സാണിത്. നമ്മുടെ ഇച്ഛയെ അവന്റെ ഇച്ഛയുമായി യോജിപ്പിച്ചുകൊണ്ട്, നാം ലക്ഷ്യത്തിന്റെയും അർത്ഥത്തിന്റെയും ഒരു യാത്ര ആരംഭിക്കുന്നു, അതിൽ ഓരോ ശ്രമവും ദൈവിക വിളിയോടുള്ള നമ്മുടെ ഭക്തിയുടെയും വിശ്വസ്തതയുടെയും പ്രകടനമായി മാറുന്നു.

ഫ്രാൻസിസ് പാപ്പയുടെ അപ്പോസ്തോലിക പ്രബോധനം, വിളി എന്ന ആശയത്തെക്കുറിച്ച് അഗാധമായ വീക്ഷണമാണ് നൽകുന്നത്. അതിന്റെ ബഹുമുഖ സ്വഭാവത്തെയും ദൈവികമായ ഉത്ഭവത്തെയും പ്രബോധനം ഊന്നിപ്പറയുന്നു. ജീവനിലേക്കുള്ള വിളി, ജീവിതത്തിൽ ദൈവവുമായുള്ള സൗഹൃദം, വിശുദ്ധി എന്നിവ വിളിയുടെ അവിഭാജ്യ വശങ്ങളായി തിരിച്ചറിയുന്നതിലൂടെ, വ്യക്തികളെ  ലൗകികമായ ആഗ്രഹങ്ങളെ മറികടക്കാനും ദൈവത്തിന്റെ സ്നേഹനിർഭരമായ പദ്ധതിയുമായി അവരുടെ ജീവിതത്തെ സമന്വയിപ്പിക്കാനും ക്ഷണിക്കുന്നു. ആത്യന്തികമായി, വിളി പ്രത്യാശയുടെയും ലക്ഷ്യത്തിന്റെയും ഒരു വിളക്കുമാടമായി വർത്തിക്കുന്നു. ആത്മീയ പൂർത്തീകരണത്തിലേക്കും ദൈവവുമായുള്ള കൂട്ടായ്മയിലേക്കും നമ്മെ നയിക്കുന്നു. നാം ദൈവത്തിന്റെ  ഈ വിളി ശ്രദ്ധിക്കുകയും ആ വിളിയോടു പ്രതികരിക്കുകയും ചെയ്യുമ്പോൾ, സ്രഷ്ടാവുമായുള്ള ബന്ധത്തിലൂടെ വിശുദ്ധിയിലേക്കും കൂട്ടായ്മയിലേക്കുമുള്ള യാത്രയിൽ നമുക്ക് ആശ്വാസവും പ്രചോദനവും സന്തോഷവും കണ്ടെത്താൻ കഴിയും.