Zmarł kard. Christian Tumi

Łukasz Sośniak SJ – Watykan

Jak zaznacza jego następca w Duala, abp Samuel Kleda, zostanie zapamiętany jako człowiek, który kochał być blisko ludzi. Ta postawa zresztą często sprowadzała na niego kłopoty. W listopadzie 2020 r. został porwany przez anglojęzycznych separatystów, którzy utworzyli wydzieloną z terytorium Kamerunu republikę Ambazonii. Purpurat został po kilku godzinach uwolniony. Porwanie kard. Tumiego związane było właśnie z jego troską o młodzież, którą zachęcał do uczęszczania do lokalnych szkół, uważanych przez separatystów za symbol władzy centralnej. Wydarzenie nastąpiło też po masakrze ośmiorga dzieci w międzynarodowej szkole w Kumbie, z powodu której swoje ubolewanie wyraził papież Franciszek podczas audiencji generalnej.

Kard. Tumi był zaangażowany w dialog ekumeniczny i międzyreligijny. W swoich diecezjach promował ośrodki formacji duchowej, szkoły i poradnie medyczne, pamiętał o najuboższych i zapchniętych na margines. Był uznawany w Kamerunie za autorytet moralny. Wykorzystywał to sprzeciwiając się korupcji i niesprawiedliwości. Zawsze dążył do zaprowadzenia pokoju pomiędzy przeciwnikami i wrogami. „Trzeba zawsze słuchać drugiego człowieka – lubił powtarzać – kiedy jest prawdziwy dialog, to można rozwiązać wiele problemów”.

Kardynał Tumi urodził się 15 października 1930 r. w Kikaikelaki. Był czwartym z siedmiorga dzieci. Marzył by zostać nauczycielem, jednak spotkanie z pewnym księdzem sprawiło, że sam zapragnął zostać kapłanem. Święcenia przyjął w 1966 r. Następnie pracował jako wikariusz, wykładowca w seminarium, a później rektor seminarium w archidiecezji Bamenda. W 1979 r. Jan Paweł II mianował go biskupem Yagoua, a w 1988 r. ogłosił kardynałem. Był przewodniczącym Konferencji Episkopatu Kamerunu i Sympozjum Konferencji Episkopatów Afryki i Madagaskaru (SECAM).