Caritas Liban: nasi ludzie powoli umierają

„Wszyscy wiemy, że obecny kryzys ekonomiczny w Libanie nie ma precedensu w historii. Poznałem rodzinę z dwojgiem dzieci, która codziennie wstawała o 4 rano i zaczynała poszukiwanie jedzenia, często w śmietnikach. Jeszcze kilka miesięcy temu ojciec tej rodziny pracował w szkole jako nauczyciel. To była prywatna szkoła, która w związku z brakiem funduszy musiała zostać zamknięta. Dowiedziałem się o tej sytuacji z drugiej ręki, ponieważ ta rodzina, która wcześniej miała dwa dochody, a teraz nie ma nic, wstydziła się przyjść do Caritasu po wsparcie – powiedział o. Michel Abboud. – Oczywiście staramy się im pomagać, ale sami nie mamy wiele. Zapewne jest mnóstwo nauczycieli, którzy znajdują się w podobnej sytuacji w związku z zamknięciem wielu prywatnych placówek, nie wspominając o innych branżach. Stąd po zakończeniu pandemii zaczęliśmy znów chodzić po domach i właśnie w czasie tych wizyt odkryliśmy, że wiele osób zmarło, ponieważ nie miało pieniędzy, by udać się do szpitala.“