Chcemy być protagonistami zmian – świadectwa studentów

„Portugalski Uniwersytet Katolicki umożliwił mi m.in. udział w programie „Staż i Służba”, poprzez który stałam się wolontariuszką w więziennej klinice psychiatrycznej. Zaangażowałem się w ten projekt umysłem, rękami, sercem i duszą. Udało nam się osiągnąć ważne cele, sprawiając na przykład, że 28 więźniów z problemami psychicznymi dostrzegło swój potencjał. Ojcze Święty, chcę być protagonistą zmian - a nie młodą osobą «siedzącą w oknie i obserwującą świat». Chcę profesjonalnie wykorzystywać to, czego się nauczyłam, aby dotrzeć do najbardziej bezbronnych, pomóc pisać nowe historie oraz paradygmaty dla bardziej sprawiedliwego i wierzącego świata.“

„Początkowo zmuszona do opuszczenia do mojej ojczyzny, Iranu, schroniłam się na Ukrainie. Tam prawdziwa wojna sprawiła, że poczułam się jak rozbitek. Jednak jestem osobą wierzącą, a moje pełne nadziei spojrzenie w przyszłość zawdzięczam niezwykłemu zespołowi na Portugalskim Uniwersytecie Katolickim: zaopiekowali się mną i nadal to robią w ramach Funduszu Wsparcia Społecznego im. Papieża Franciszka. Nie byłam tą samą osobą, którą jestem teraz. Gdyby rok temu powiedziano mi, że jestem bardzo silną osobą, prawdopodobnie bym w to nie uwierzyła, ale teraz w to wierzę. Po tym wszystkim, przez co przeszłam, po ciągłym poczuciu braku rodziny, przyjaciół, po byciu bez domu, bez uniwersytetu, bez pieniędzy, wiem, że pojęcie siły nie oznacza, że nie czuję się zmęczona, wyczerpana i przygnieciona przez smutek i stratę; oznacza to po prostu, że mam siłę, wiarę i odwagę, by iść dalej. Czuję się dumna, że jestem tutaj, i mogę rozpocząć od nowa w tym pięknym i gościnnym kraju, aktywnie uczestnicząc w życiu naszego wspólnego domu i studiując. Ja również staram się siać wokół siebie miłość, nadzieję i wiarę, które ten uniwersytet bezwarunkowo zaoferował mi w autentycznej kulturze spotkania.“