66. rocznica sakry biskupiej ks. Karola Wojtyły

Przemysław Radzyński

Otwórzcie drzwi

Metropolita krakowski senior i wieloletni osobisty sekretarz kard. Karola Wojtyły a później Jana Pawła II, kard. Stanisław Dziwisz przewodniczył w katedrze wawelskiej uroczystościom odpustowym ku czci św. Wacława. Przypomniał, że 66 lat temu na Wawelu święcenia biskupie przyjął ks. Karol Wojtyła. „Tu rozpoczęła się jego pasterska posługa w Archidiecezji Krakowskiej, a następnie, 20 lat później, papieska służba w całym Kościele” – mówił kard. Dziwisz.

Homilię wygłosił dziekan kapituły wawelskiej ks. prof. Jacek Urban. Nawiązując do męczeńskiej śmierci św. Wacława, który został zamordowany przez swojego brata Bolesława w drzwiach zamkniętego kościoła, zwrócił uwagę, że kard. Karol Wojtyła i późniejszy papież Jan Paweł II wielokrotnie wołał, że kościół nie może być zamknięty. „Widok św. Wacława, zabitego przez swojego brata i jego drużynę na drzwiach zamkniętego kościoła, musi do nas przemawiać. (…) Mamy pamiętać o naszych zadaniach, o tym, abyśmy zrobili wszystko, co możliwe, abyśmy nie przyczynili się do zamknięcia jakiegokolwiek kościoła także w ludzkim sercu. Abyśmy się nie dali zastraszyć. A przede wszystkim, aby nasze serca, nasz domowy Kościół, były otwarte na Chrystusa, na Ewangelię, na natchnienia, na Bożą łaskę. Tak jak serce św. Wacława, św. Stanisława, św. Jadwigi i św. Jana Pawła II” – mówił ks. Jacek Urban.

WOJTYŁA – aktor biskupem

Wieczorem na dziedzińcu kamienic przy ul. Kanoniczej 19-21, gdzie dziś mieści się Muzeum Archidiecezjalne kard. Karola Wojtyły w Krakowie, a gdzie przyszły papież długie lata mieszkał najpierw jako ksiądz (od 1951), potem jako kardynał (1958-1967), Fundacja Collegium Voytylianum zorganizowała widowisko „WOJTYŁA – aktor biskupem”.

O tym, co mogło dla ks. Wojtyły znaczyć bycie biskupem w Krakowie, opowiedziały teksty utworów, które on sam proklamował na scenie jako aktor: fragmenty „Antygony” Sofoklesa, Rapsod V „Króla Ducha” Słowackiego, fragmenty dramatu „Zygmunt August” Wyspiańskiego, spowiedź Księdza Robaka z „Pana Tadeusza” Mickiewicza, monologi hrabiego Henryka z „Nie-Boskiej komedii” Krasińskiego, pierwsza część „Promethidionu” Norwida.

„Spowiedź króla, spowiedź mnicha, spowiedź narodu, spowiedź piękności – w takie wyznania byliśmy zasłuchani tego wieczora. Wywnętrzenia sceniczne dały jednocześnie dostęp do wnętrza biskupa Wojtyły, które było tkane ze wspomnień lub choćby doświadczeń okresu młodzieńczego. To, co przeżywał jako aktor, stało się kiedyś dla niego, a dziś dla nas, kanwą, czyli tkaniną, pośród której przeplatała się nić dalszego – m.in. biskupiego – życia” – mówił ks. Rafał Wilkołek, prezes Collegium Voytylianum.

Młodzieńcze role sceniczne Karola Wojtyły interpretował Piotr Piecha – aktor Teatru Ludowego w Krakowie. O oprawę muzyczną zadbali Robert Bylica, Cracow Singers, Agnieszka Kaczmarek-Bialic, Marta i Marek Polańscy.

Najmłodszy biskup

W Krakowie od 13 lat nie było biskupa ordynariusza, bo władze komunistyczne się na to nie godziły. Abp Eugeniusz Baziak był administratorem apostolskim. Jedyny biskup pomocniczy Stanisław Rospond – zmarł 4 lutego 1958 r. Papież Pius XII mianował wtedy biskupem pomocniczym ks. Karola Wojtyłę. Był najmłodszym członkiem Episkopatu Polski, miał 38 lat. Za swoją dewizę przyjął słowa – Totus Tuus (Cały Twój).

28 września 1958 r. konsekratorem podczas święceń biskupich ks. Karola Wojtyły był arcybiskup Eugeniusz Baziak, współkonsekratorami biskupi: Franciszek Jop z Opola i Bolesław Kominek z Wrocławia.