ŚWIAT

UNESCO pomaga ponieść Mosul z ruin

Papież modlił się dzisiaj rano pośród ruin Mosulu, który dźwiga się z ruin spowodowanych zniszczeniami pod okupacją tzw. Państwa Islamskiego. Nie chodzi jedynie o odbudowę materialnego dziedzictwa kulturowego i religijnego, ale również o odbudowę w sercach i duszach ludzi. „Dzisiejsza wizyta Papieża przynosi wielki powiew nadziei i entuzjazmu, budzi jeszcze więcej chęci do działania” – uważa Paolo Fontani przedstawiciel UNESCO, która współuczestniczy w rekonstrukcji miasta.

Krzysztof Ołdakowski SJ – Watykan

Dwoma symbolicznymi obiektami podnoszonymi z gruzów są: dzwonnica, na której znajdował się słynny zegar bijący co kwadrans, dający poczucie czasu Mosulowi oraz ikoniczny minaret, który istniał od 1180 roku i był dla każdego w mieście punktem orientacyjnym. Wiadomo było, gdzie się jest patrząc na to, gdzie się człowiek znajduje w stosunku do minaretu. Te dwie budowle - dzwonnica i minaret - są od siebie oddalone o kilkaset metrów, a więc jest to także dialog religijny, dialog miasta, które od dwóch tysięcy lat w centrum swojego istnienia zawsze było wielokulturowe. Przedstawiciel UNESCO zauważa, że dialog międzyreligijny realizuje się w Mosulu w praktyce codziennego zaangażowania w dzieło odbudowy, gdzie współpracują ze sobą chrześcijanie i muzułmanie.

„Dla UNESCO ważne jest nie tylko dziedzictwo: jest ono symbolem tożsamości kulturowej. Jesteśmy tu po to, aby zapewnić, że ludzie mogą na nowo odkryć swoją tożsamość, mogą znów zacząć żyć razem. Jest w tym rzecz jasna także aspekt ekonomiczny: chcemy pokazać, że kultura i dziedzictwo mogą stać się siłą napędową rozwoju gospodarczego – uważa Paolo Fontani. – Do tej pory na budowach zatrudniliśmy już 800 osób; przy samej odbudowie domów pracuje obecnie 250 osób. A na sam koniec tych dwóch-trzech lat zatrudnimy do 3 tys. osób. Korzystamy z usług lokalnych architektów, lokalnych inżynierów, rzemieślników, przywracamy niektóre zawody, które już nie istnieją: przy obróbce alabastru, drewna... Myślę, że to wszystko jest związane z tożsamością miasta, więc mówimy nie tylko o kamieniach, ale o sercach.“

Dziękujemy, że przeczytałaś/eś ten artykuł. Jeśli chcesz być na bieżąco zapraszamy do zapisania się na newsletter klikając tutaj.