Wojna powoduje izolację dzieci w okolicach miasta Dniepr

„W tym tygodniu obchodziliśmy Mikołajki, przywieźliśmy mnóstwo małych podarunków dla dzieci mieszkających w pobliżu linii frontu (…). Od kwietnia nie ma elektryczności, nie ma niczego, toczą się bitwy, codziennie padają strzały, brakuje wody, jakiegokolwiek ogrzewania… Niektóre z dzieci, kiedy otrzymywały ode mnie prezenty, prawie płakały ze szczęścia, że nie są zapomniane. Ale wyobraźcie sobie: te dzieci nie wychodzą na zewnątrz, albo tylko na tyle, aby zostać blisko drzwi, i to trwa od kwietnia. Ciężko sobie uzmysłowić stan zdrowotny oraz duchowy tych dzieci – wyznaje ks. Ładniuk. – [Także] większość dzieci w mieście Dnieprze nie wychodzi z domów. Jeśli opuszczają mieszkania, to tylko na krótko, ponieważ niestety tutaj nie kojarzę dnia, w którym nie byłoby alarmu. Codziennie buczą syreny, a co najmniej raz w tygodniu wybucha ostatecznie jakaś bomba. Szkoda mi tych dzieci, bo młody człowiek musi się ruszać, wzrastać i za ileś lat zobaczymy problemy zdrowotne fizyczne czy umysłowe z powodu bycia zamkniętymi w domach. Stąd myślimy obecnie o programie wsparcia psychologicznego dzieci w Dnieprze oraz na linii frontu. Ale jest to także bardzo trudne, ponieważ nie można gromadzić dzieci w szkole, jest to zabronione. Jak więc się za to zabrać? Mamy dobry pomysł, ale wykonanie go stawia spore trudności.“